Frederika Keizer (Sophie) (1907-2011)
ondernemer
103 jaar
 

foto dochter van Samuel Keizer en Dientje Rooselaar
echtgenote van Meijer Waterman

Vermeldingen

  • is geboren op 9 oktober 1907 te Londen (GB).
  • wordt vermeld op 9 oktober 1907 te Londen (GB) - Zie Afbeelding DA-0907: geboortebewijs van Frederika..
  • Sophie Keizer woont te Londen (GB) op 2 november 1922 - Ten tijde van de viering van het vijftigjarig huwelijk van haar grootouders Keizer.
  • woont te Londen (GB) voor 7 september 1924.
  • woont te Amsterdam na 7 september 1924.
  • wordt vermeld in annonce op 20 juni 1930 te Amsterdam met de tekst: 'Verloofd Frederika Sophie Keizer en Mijer (sic) Waterman, Amsterdam, Zeedijk 101, Korte Amstelstraat 12'.
  • Omtrent Frederika Keizer wordt een gebeurtenis vermeld op 27 februari 1935 te Amsterdam - De zusters en broers van Sophie (Frederika) Keizer hadden voor hun bruiloftsfeest een ceremoniemeester aangenomen en maandenlang geoefend op originele liedjes, om het echtpaar in de maling te nemen enz.
  • Met betrekking tot Frederika Keizer werd verteld in september 1942 te Westerbork - Eind september 1942 werd het gezin Meijer Waterman en Sophie Keizer met dochter Roosje en haar ouders naar Westerbork gevoerd. Toen zij daar waren, herkende een vriend van Roosje's oom, die SS-er was geworden, Roosje's moeder en haalde hun namen van de transportlijst naar Auschwitz. Toen kwam hun Sperre (zie bron 7175-16) beschikbaar en keerden zij terug naar Amsterdam.
  • werd gedeporteerd op 22 september 1942 naar Westerbork (Datum van aankomst. Ontslagen op 2-10-1942).
  • wordt vermeld op 2 oktober 1942 te Westerbork (Ontslagen uit Westerbork).
  • wordt vermeld op 2 oktober 1942 te Westerbork - Zie Digitale kopie DA-0907. Op last van de beruchte SS Hauptsturmführer Aus der Fünten, Befehlshaber der Sicherheitspolizei und des SD für die besetzten Niederländische Gebiete) werd Frederika Waterman-Keizer, Britse nationaliteit, op 2 oktober 1942 uit Westerbork ontslagen.
  • Met betrekking tot Frederika Keizer werd verteld in 1943 te Westerbork - Het gezin Meijer Waterman en Sophie Keizer met dochter Roosje werd in 1943 opnieuw gearresteerd en teruggezonden naar Westerbork, en mochten terug naar Amsterdam vanwege de Sperre.
  • werd gedeporteerd op 26 mei 1943 naar Westerbork (Datum van aankomst. Ontslagen op 28-6-1943).
  • wordt vermeld op 28 juni 1943 te Westerbork (Ontslagen uit Westerbork).
  • woont Hofmyerstraat 44 drie hoog te Amsterdam van 3 augustus tot 15 december 1943 - Gedwongen verhuizing door de bezetter naar de Transvaalbuurt.
  • Met betrekking tot Frederika Keizer werd verteld in september 1943 - In september 1943 was de laatste razzia in Amsterdam en werd de hele familie Keizer en de hunnen opnieuw naar Westerbork overgebracht. Vanwege de Sperre werden zij niet naar Auschwitz gestuurd, maar naar een interneringskamp in Frankrijk (Vittel). Dat gebeurde deels omdat Frederika Keizer (en haar broers en jongere zussen) in Engeland waren geboren en nog de Britse nationaliteit hadden. Ze werden bevrijd in 1944 en keerden in 1945 naar Amsterdam terug.
  • werd gedeporteerd op 29 september 1943 naar Westerbork (Datum van aankomst).
  • wonende te Westerbork, wordt als als gevangene van de bezetter vermeld tussen 15 december 1943 en 30 augustus 1944.
  • wordt vermeld in 1944 te Vittel - Zat geïnterneerd In Kamp Vittel met haar ouders, echtgenoot Meijer Waterman en hun dochter Roosje, zus Janie en zwager Appie Halberstadt, en zus Margie. Fred Tannenzapf was er ook met zijn familie maar was toen nog niet getrouwd met Margie.
  • woont (als gevangene van de bezetter) te Vittel in 1944 - De familie had Britse paspoorten en bestond uit het echtpaar Keizer-Rooselaar, echtpaar Waterman-Keizer met dochter Roosje, het echtpaar Halberstadt en Margie Keizer. Margie's latere echtgenoot Fred Tannenzapf verbleef daar ook met zijn ouders en waarschijnlijk zijn zus. Vittel was een interneringskamp waar mensen van velerlei nationaliteit werden gegijzeld, in afwachting van eventuele uitruil met Duitse krijgsgevangenen. Het kamp was omgeven door prikkeldraad. De behandeling was niet zo slecht als in andere kampen. De Joden droegen daar geen ster. Men kreeg voedselpakketten van het Rode Kruis. Er werd geen werk verricht, zoals in Westerbork. Eerst was er een bevrijdingspoging door de Maquis. In 1944 werden zij bevrijd door de Amerikanen. De Duitsers namen Vittel in beslag omdat het veel hotels had (het was een Spa). Daardoor hadden ze ruimte voor de gevangen.
  • Toelichting/commentaar - Vroeger was de plek waar zij in Vittel verbleven een hotel. Ze kregen pakjes van het Rode Kruis. Iedereen maakte zijn eigen eten klaar.
  • wonende te La Bourboule, wordt vermeld 1944 en 1945 - Alle familieleden die in Vittel waren geïnterneerd werden ook ondergebracht in La Bourboule. Allen zijn tegelijk teruggekeerd naar Amsterdam. (La Bourboule ligt in de Auvergne, ten zuidwesten van Clermond-Ferrand).
  • wordt vermeld 1944 en 1945 te La Bourboule - Haar broer Nathan Keizer vond, gekleed in zijn uniform van kapitein, zijn familieleden terug in La Bouboule, de eerste keer dat de familie hem weer zag.
  • woont te La Bourboule 1944 en 1945 - Een opvangkamp voor hen die na Vittel nog niet naar (het nog niet bevrijde) Nederland konden terugkeren.
  • wordt vermeld op 9 maart 1944 - Naar Vittel.
  • werd gedeporteerd op 9 maart 1944 naar Vittel.
  • werd gedeporteerd op 9 maart 1944 naar Vittel - Wegens dubbele nationaliteit vanuit Kamp Westerbork naar Vittel overgebracht, samen met familieleden.
  • woont (als gevangene van de bezetter) te Vittel tussen 30 augustus 1944 en 13 oktober 1945 - Hoogstwaarschijnlijk eerder teruggekeerd, uit La Bourboule.
  • wordt vermeld in 1945 te Amsterdam - Bij aankomst op het Centraal Station kregen de repatrianten een bord om hun hals met een D voor 'Dakloos'.
  • wordt vermeld in 1945 - Vittel was alleen maar voor Engelse en Amerikaanse nationaliteiten. Frederika Waterman-Keizer (toen al in La Bouboule) kon pas naar Parijs nadat Nederland was bevrijd.
  • wordt vermeld in 1945 - Verbleef nog in La Bouboule en ging naar het Nederlandse consulaat in Parijs en uiteindelijk vertrok men per trein naar Amsterdam. Op het Centraal Station liepen officials rond met een bord op hun borst waarop de letter D (voor daklozen) stond en daar ontving iedereen ook f. 10,--. Waarschijnlijk met alle familieleden die nog in La Bouboule zaten.
  • woont te Amsterdam in 1945 - Gingen na de korte inwoning bij de familie Olman aan de Nieuwendijk wonen, in een woning van een NSB-er. Meijer Waterman verwijderde al diens nationaalsocialistische trofeeën uit die woning.
  • woont te Amsterdam rond augustus 1945 - Woonden na repatriering korte tijd in bij de ouders van Miep Olman, de toenmalige verloofde van Frederika's broer Phil Keizer.
  • woont Nieuwendijk 89 twee hoog te Amsterdam tussen 13 oktober 1945 en 13 april 1951.
  • wordt vermeld in 1947 - Dat de ouders van Manfred Tannenzapf al in Chicago woonden was de aanleiding dat Manfred en zijn vrouw Margie Keizer daar ook naartoe emigreerden. En later de rest van de familie.
  • wordt vermeld na 1947 te USA - De families Keizer en de hunnen verlieten Nederland uit vrees voor een nieuwe oorlog in Europa. Frederika Keizer ging in Chicago direct aan het werk. Meijer Waterman ging naar avondschool om Engels te leren.
  • ondertekent een familieannonce te Amsterdam op 29 januari 1948 wegens: - Met echtgenoot en dochter Rodi. De familie Keizer plaatste een annonce in de kranten wegens het overlijden van hun nicht Sophie Zwaaf-Keizer, de jongste dochter van Sams broer Felix. Sophie, 30 jaar oud, woonde in Zeist en zij was bezweken aan de gevolgen van de bevalling van een levenloze zoon.
  • te Amsterdam wordt vermeld in annonce op 8 september 1950 te Amsterdam (Nieuwendijk 89) met de tekst: - Ondertekend nieuwjaarwens van Sigarenmagazijn Dooseman.
  • ondertekent een familieannonce te Amsterdam op 15 september 1950 te Amsterdam (Nieuwendijk 89) wegens:.
  • is ondernemer na 1951 - Meijer en Sophie begonnen in Joliet hun bedrijf Joliet Draperies. Daar bleven zij wonen totdat zij met hun vijven naar Joliet verhuisden, ten zuidwesten van Chicago.
  • woont Indiana Avenue (South) te Chicago (USA) van 1951 tot 1954 - Gezin woonde aan Indiana Avenue in 1951-1953 en een deel van 1954. Toen naar Joliet verhuisd. De ouders van Sophie woonden bij hen.
  • woont Lowe Avenue (South) 11040 te Chicago (USA) na april 1951 - Wonen daar bij zussen Janie en Margie c.s. Trokken daar tegelijktijdig met hun ouders in.
  • woont te Chicago (USA) na 13 april 1951.
  • wordt vermeld in annonce op 20 april 1951 met de tekst: - Bij ons vertrek naar Chicago wensen wij alle familieleden, vrienden, bekenden en clientèle een hart. vaarwel en een gelukkig weerzien. Fam. S. Keizer en Fam. M. Waterman-Keizer.
  • wordt vermeld op 25 april 1951 te New York (USA) - Komt met haar ouders en grootouders per Nieuw-Amsterdam cabin class aan in New York. (Opgegeven bestemming van Meijer, Frederika en Roosje: 108-119 64th., Rd., Forest Hill, NY; van grootouders: bestemming 11152 S. Forest Av., Chicago Ill. Vertrek op 17-4-1951 uit Rotterdam. Op het adres in New York zijn zij nooit geweest, dat was het adres van hun sponsors, d.w.z. personen die er borg voor staan dat je niet van de staat zou leven. Het gezelschap verbleef een week in het Statler Hotel in New York en reisde per trein door naar Chicago. Janie Halberstadt-Keizer haalde hen op bij aankomst van de Nieuw Amsterdam.
  • wordt vermeld na 25 april 1951 te New York (USA) - Het adres in Forest Hill waar Meijer c.s. na aankomst in Amerika aankwamen was het adres van hun sponsors. Zij hebben daar nooit gewoond. Toen zij aankwamen met de Nieuw Amsterdam in Hoboken New Jersey op 25 april, 1951 stond Janie op hen te wachten. Ze gingen toen naar de Statler Hotel in New York tot ze met de trein een weekje later naar Chicago gingen.
  • woont Indiana Avenue (South) 11134 te Chicago (USA) op 5 oktober 1951 - Ze huurden deze flat. Wonen daar met hun ouders. Trokken daar tezamen in. Ook Janie en Margie c.s. staan in de annonce op dit adres, maar die wonen daar niet (zij bleven op Lowe Avenue).
  • woont te Joliet (Illinois) (USA) na 1954 - Sophie's ouders woonden bij het gezin.
  • woont te Joliet (Illinois) (USA) op 1 maart 1955 - Met echtgenoot en dochter Rodi. Wonen daar met ouders.
  • S. F. Keizer woont te Joliet (Illinois) (USA) op 9 oktober 1955 - Wonen daar met ouders.
  • woont te Joliet (Illinois) (USA) op 1 maart 1960 - Met echtgenoot.
  • Alias Sophie Keizer.
  • woont te Joliet (Illinois) (USA) op 3 maart 1960 - Met echtgenoot en dochter Rodi.
  • woont te Joliet (Illinois) (USA) op 29 september 1962.
  • S. F. Keizer woont te Joliet (Illinois) (USA) op 16 januari 1963 - Met echtgenoot.
  • S.F. Keizer woont te Joliet (Illinois) (USA) op 6 april 1966 - Met echtgenoot.
  • wordt vermeld op 29 november 1968 - Echtpaar Kahan-Keizer plant boom t.n.v. mr. en mrs. M. Waters door Estella en Marcell Kahan, mazzeltov in uw nieuwe huis.
  • woont te Oak Lawn (USA) op 23 juli 1972 - De overlijdensannonce van zwager Marcell Kahan is medeondertekend door Fam. M. Waters, Oak-Lawn. Oak-Lawn ligt bij Chicago.
  • Sophie Keizer, is overleden op 8 augustus 2011 te Skokie (Illinois) (USA).
   ongedateerd
  • wordt vermeld - Sponsoring voor immigratie in USA door vrienden in New York.
  • wordt vermeld - Sam Keizer betaalde voor de familieleden om naar een interneringskamp te gaan, in plaats van naar een concentratiekamp, door te beweren dat zij allemaal in Engeland waren geboren en dat hun papieren ontbraken. Hij wilde dat Stella hetzelfde zou opeisen. 'Als ze dat had gedaan, zou ze niet naar Bergen-Belsen zijn gegaan en zou Maurits mogelijk de oorlog hebben overleefd'. (Commentaar: niet te verifiëren of dit allemaal exact klopt, in elk geval wel volgens de geest van de geschiedenis).
  • wordt vermeld - Sam Keizer betaalde voor de familieleden om naar een interneringskamp te gaan, in plaats van naar een concentratiekamp, door te beweren dat zij allemaal in Engeland waren geboren en dat hun papieren ontbraken. Hij wilde dat Stella hetzelfde zou opeisen. 'Als ze dat had gedaan, zou ze niet naar Bergen-Belsen zijn gegaan en zou Maurits mogelijk de oorlog hebben overleefd'. (Commentaar: niet te verifiëren of dit allemaal exact klopt, in elk geval wel volgens de geest van de geschiedenis).
  • wordt vermeld - De families Keizer en hun partners hadden een grote, uitgebreide familie en ze gingen allemaal met elkaar om en bezochten elkaar regelmatig.
  • wordt vermeld - Samuel Keizer begon met de lederhandel en 5 van zijn 6 kinderen werkten daar. Toen de kinderen trouwden werkten hun partners daar eveneens. (Zoon Nathan werkte daar dus niet; woonde in Engeland).
  • heeft de Britse nationaliteit.

Eigen code:

VII-37 schoonzuster

Beschrijving

Komt voor in het tweedelige boek "Van Keizers & Watermannen" door Ko Sturkop. Editie 2019. Verkrijgbaar op www.lulu.nl ; zoekterm 'Sturkop'. Voor een uitvoerige levensgeschiedenis: zie deze boeken.


Woonplaatsen

  in 1922     vermelding woonplaats     Londen    
  na 1924     vermelding woonplaats     Amsterdam    
  van 1943 tot 1943     vermelding woonplaats     Amsterdam     Hofmyerstraat 44 drie hoog
  tussen 1943 en 1944     vermelding     Westerbork    
  in 1944     vermelding woonplaats     Vittel    
  1944 en 1945     vermelding     La Bourboule    
  tussen 1944 en 1945     vermelding woonplaats     Vittel    
  in 1945     vermelding woonplaats     Amsterdam    
  tussen 1945 en 1951     vermelding woonplaats     Amsterdam     Nieuwendijk 89 twee hoog
  in 1948     annonce ondergetekende     Amsterdam    
  in 1950     annonce diversen     Amsterdam     Nieuwendijk 89
  van 1951 tot 1954     vermelding woonplaats     Chicago (USA)     Indiana Avenue (South)
  na 1951     vermelding woonplaats     Chicago (USA)     Lowe Avenue (South) 11040
  na 1951     vermelding woonplaats     Chicago (USA)    
  in 1951     vermelding woonplaats     Chicago (USA)     Indiana Avenue (South) 11134
  na 1954     vermelding woonplaats     Joliet (Illinois)    
  in 1972     vermelding woonplaats     Oak Lawn    

Beroepen

  na 1951     vermelding beroep     ondernemer  

Bronnen


Creative Commons-Licentie
2020, J. Sturkop