Vermeldingen

• is geboren op 8 juli 1891 te Amsterdam.
• woont (bij ouder(s)) Weteringschans 63 te Amsterdam voor 22 juni 1918.
• woont te Amsterdam van 22 juni 1918 tot 23 augustus 1920 - Met echtgenoot.
• woont te Zandvoort na 23 augustus 1920 - Met echtgenoot.
• woont te Zandvoort voor 20 januari 1923 - Met echtgenoot.
• woont (bij ouder(s)) Weteringschans 63 te Amsterdam na juli 1923.
• secretaresse woont Weteringschans 63 te Amsterdam voor 24 juni 1964.
• is overleden na 24 juni 1964.
• woont te Bloemendaal na 24 juni 1964 (Niet uitgesloten dat zij daar was gehuisvest in De Meerenberg, waar patienten met dementie etc. ook onderdak vonden.).

   ongedateerd

• Toelichting/commentaar - Bericht uit 2008 van hun Amerikaanse familie (nazaten van Nathan Judels): Moses Judels' dochter Rozette trouwde met Theodorus Menage Challa. Zij hadden een dochter Elise Menage Challa (beroemde Nederlandse operadiva), die met Louis van Gasteren senior (een bekend acteur) trouwde. Hun zoon was Louis van Gasteren, de beroemde Nederlandse documentaire filmregisseur. Etcetera. Zie ander commentaar: vervalste informatie.
• Toelichting/commentaar - Elisabeth Christina (Elise) Menagé Challa, die getrouwd was met Van Gasteren, was een naamgenote, die werd geboren op 14 juni 1888, uit andere ouders. Harmen Snel (archivaris bij het Stadsarchief Amsterdam) vermoedt dat de informatie op Wikipedia is gezet door Louis van Gasteren junior, waarbij de gegevens van 'onze' Elisabeth Menagé Challa' zijn misbruikt, teneinde de suggestie te wekken dat de moeder van Louis senior van joodse afkomst was. Daardoor moest kennelijk sympathie worden opgewekt om te ontkrachten dat Louis van Gasteren senior in 1943 een joodse onderduiker had vermoord. Er was ook info van familie uit de USA dat de operazangeres Elisabeth Menagé Challa gehuwd was met Van Gaster, etc. Hier volgt de reconstructie volgens de correspondentie met Harmen Snel (Correspondentie met Harmem Snel kwijtgeraakt): Ja, ja, Van Gasteren jr. en zijn vriendjes zijn de geschiedenis weer aan het herschrijven. Dat Wiki-stuk en ook de info uit de VS zijn dus kul. De hele afstamming van Van Gasteren via Rozette Judels is een groots opgezet, ik zou bijna zeggen Zionistisch, complot om Van Gasteren een 'sympathieke' broedermoordenaar te maken. Verwijderen van het internet, die hap. De Van Gasteren-maffia hebben de gezinskaart en geboorteakte niet vervalst. Er zijn gewoon twee Eliza's, nichtjes misschien. De ene is Joods, de andere Doopsgezind. De ene getrouwd met Lauer, de andere met Van Gasteren sr. Alleen in de VS en bij Wiki heeft de maffia de dames aan de verkeerde mannen geplakt. Dat kwam ze beter uit. Ik begon natuurlijk al zelf te gaan twijfelen, of ik mij misschien had laten meeslepen wegens mijn antipathie jegens Louis van G. jr. Maar jouw Elisabeth is een echt ander, getrouwd met Leo Lauer. Een artikel in Misjpoge zou natuurlijk kunnen. Maar dan zou het fijn zijn dat het bedrog in een bredere context wordt geplaatst. En eigenlijk behoeft dit bedrog een grotere verspreiding dan de 400+ lezers van Misjpoge. Of het gekrakeel/juridisch getouwtrek zal opleveren is nog niet duidelijk. Al denk ik dat het wel mee zal vallen. En zo ja, dan zou dat leuk zijn. Komt Van Gasteren ook weer eens een keer in het nieuws. En zetten we Misjpoge op de kaart. Ik zal echter overleggen met Eric Slot wat hij er van vindt. Overigens lijkt de foto van Van G in je boek niet Van G te zijn. Wie het wel is komen we nog wel achter. (Eric Slot is de schrijver van 'De dood van een onderduiker' (Mouria; 2006), waarin hij de veronderstelde moord door Van Gasteren op de joodse onderduiker Walter Oettinger. Boekbeschrijving: Dit zijn de onbetwiste feiten: in mei 1943 sloeg Louis van Gasteren in zijn woning aan de Amsterdamse Beethovenstraat de Duits-joodse onderduiker Walter Oettinger dood. Ruim een jaar later werd Van Gasteren, die na de oorlog grote bekendheid als cineast zou verwerven, wegens doodslag veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf. In januari 1946, ruim acht maanden na de bevrijding, kwam Louis van Gasteren vrij. Na de oorlog verklaarde Van Gasteren dat Oettinger een gevaar voor hem en anderen had gevormd en dat hij 'na gemeen overleg' met het verzet werd geliquideerd. Deze lezing riep vragen op, vragen die Van Gasteren in de regel beantwoordde met juridische procedures tegen degenen die ze stelden. In De dood van een onderduiker schets journalist Eric Slot niet alleen een zo getrouw mogelijk beeld van de gebeurtenissen op de avond van de dood van Oettinger, maar ook wat er daarna gebeurde. Zoals de hele en halve waarheden die de pers ter ore kwamen, verhalen die journalisten vaak zonder enige kritiek of onderzoek overnamen. En daarmee is De dood van een onderduiker zowel een spannende zoektocht naar de waarheid rond de dood van Walter Oettinger als naar de mythen die eromheen werden gecreëerd en in stand gehouden. Recensie: Dit onderzoek naar de ware feiten over de moord die filmmaker Louis van Gasteren (1922) in de Tweede Wereldoorlog op 24 mei 1943 pleegde op de bij hem ondergedoken Duitse jood Walter Oettinger heeft 3 delen. Het eerste geeft de feiten en achtergronden bij de moord, waarvoor Van Gasteren in juni 1944 werd veroordeeld tot 4 jaar, maar in januari 1946 gratie kreeg. Deel 2 gaat over de rol van Louis' zus Josephine, die indirect getuige was van de moord. Deel 3 bespreekt het mogelijke verzetsverleden van Louis, de mogelijkheid van een verzetsmoord en zijn acties om tegenstemmen te smoren. Geconcludeerd wordt dat het niet aannemelijk is dat Louis in het verzet zat en de moord een verzetsdaad was. De auteur is freelance journalist. Dit zeer gedegen onderzoek maakt duidelijk dat veel kanttekeningen te plaatsen zijn bij de versies die Louis gaf van de moord en zijn rol in de oorlog. Maar omdat er geen getuigen (meer) zijn, zal de ware toedracht mogelijk nooit boven water komen. Van Gasteren zelf probeerde de publicatie van dit boek te voorkomen.

Eigen code:

Beschrijving

Woonplaatsen

Beroepen

Bronnen