Vermeldingen

• Henriëtte Sturkop is geboren op 14 januari 1883 in de voormiddag om 1 uur te Amsterdam (Oudezijds Achterburgwal 150).
  • aangever: haar oom Isaac Plas
  • aangever: haar oom Jacob Plas
  • aangever: haar vader Koopman Sturkop
• Henriëtte Sturkop wordt vermeld in geboorteannonce te Amsterdam op 14 januari 1883 te Amsterdam met de tekst: 'Bevallen van een Dochter Sara STURKOP-PLAS. Eenige en algemeene kennisgeving. Ondertekening: Geen. Plaats en datum: 14 Januari 1883.'.
• Henriëtte Sturkop woont (bij ouder(s)) Oudezijds Achterburgwal 150 te Amsterdam van 14 januari 1883 tot maart 1885 - Ze wordt hier geboren op 14-1-1883. Uitschrijving maart 1885 naar deel 598 folio 133.
• Henriëtte Sturkop woont (bij ouder(s)) Zeedijk 130 te Amsterdam tussen maart 1885 en mei 1886 - Inschrijving maart 1885 van (niet genoteerd), uitschrijving mei 1886 naar deel 327 folio 255.
• Henriëtte Sturkop woont (bij ouder(s)) Nieuwmarkt 25 te Amsterdam van mei 1886 tot mei 1889 - Inschrijving mei 1886, uitschrijving mei 1889 naar deel 537 - blad 170.
• woont (bij ouder(s)) Oude Waal 31 te Amsterdam van mei 1889 tot 18 juli 1891 - Inschrijving mei 1889 van deel 327 folio 255, uitschrijving 18-7-1891 naar deel 545A blad 185).
• Woont te Amsterdam, vermeld in 1890 als erfgenaam - Zij erft van haar vader een zesde gedeelte van de helft van diens nalatenschap, die bestaat uit lichamelijke roerende zaken NLG 200,--, contanten in kas NLG 50,-- en nog wat, in totaal NLG 269,--.
• Henriëtte Sturkop woont (bij ouder(s)) Oude Waal 31 te Amsterdam voor 18 juli 1891 - Uitschrijving 18-7-1891 naar deel 545A - folio 185.
• Henriëtte Sturkop woont (bij ouder(s)) Waterlooplein 83 te Amsterdam na 18 juli 1891 - Inschrijving met de andere kinderen van het gezin op 18-7-1891 van deel 537 folio 170. Dit is dus een paar dagen na de dood van haar vader.
• Henriëtte Sturkop woont (in weeshuis) Rapenburgerstraat 171 te Amsterdam van november 1891 tot maart 1897 - Dit is het Nederlandsch Israëlitisch Meisjesweeshuis. Iinschrijving in november 1891 van deel 545A - folio 185, uitschrijving maart 1897 naar G2/129.
• Henriëtte Sturkop woont (in weeshuis) Rapenburgerstraat 171 te Amsterdam van november 1891 tot 11 februari 1901 - Verpleegde Nederlands-Israëlitisch meisjesweeshuis. Inschrijving november 1891 van deel 545A folio 185, uitschrijving 11-2-1901 naar Herm. Mozes van Straten.
• Henriëtte Sturkop woont (als inwoner bij familie) Ruyschstraat 97 twee hoog te Amsterdam tussen 11 februari en 24 december 1901 - Ze woont in bij haar zus Rosalie van Straten-Sturkop en haar gezin. Inschrijving 11-2-1901 van Gestichten deel 2 folio 29, uitschrijving 24-12-1901 naar Louis de Levita.
• Henriëtte Sturkop woont (als inwoner bij familie) Blasiusstraat 25 te Amsterdam tussen 24 december 1901 en 7 mei 1902 - Ze woont in bij haar zuster Elisabeth de Levita-Sturkop en haar gezin. Inschrijving 24-12-1901 van Hermanus Mozes van Straten, uitschrijving 7-5-1902 naar eigen kaart deel 26 folio 189.
• Henriëtte Sturkop woont (als inwoner bij familie) Prinsengracht 37 te Amsterdam tussen 17 mei 1902 en 16 mei 1903 - Inschrijving 17-5-1902 bij Louis de Levita. Ze woont in bij het gezin van haar zus Elisabeth de Levita-Sturkop.
• Henriëtte Sturkop woont (als inwoner bij familie) Ruyschstraat 95 een hoog te Amsterdam tussen 31 januari en 16 mei 1903 - Ze woont in bij haar zuster Elisabeth de Levita-Sturkop en haar gezin. Inschrijving 31-1-1903 van eigen kaart deel 26 folio 189, uitschrijving 16-5-1903 naar eigen kaart deel 19 folio 5.
• Henriëtte Sturkop woont (als inwoner bij familie) Tweede Jan van der Heijdenstraat 5 te Amsterdam tussen 16 mei en 5 december 1903 - Ze woont in bij het gezin van haar zus Elisabeth de Levita-Sturkop.
• Henriëtte Sturkop woont (als inwoner bij familie) te Amsterdam na 5 december 1903 - Ze woont in bij het gezin van haar neef Philip Sijes.
• Henriëtte Sturkop woont (als inwoner bij familie) Jodenbreestraat 52 te Amsterdam van 5 december 1903 tot 31 juli 1907 - Woont bij haar neef Philip Sijes en diens gezin. Inschrijving 5-12-1903 van eigen kaart, uitschrijving 31-7-1907 naar Levie Kaas.
• woont Jodenbreestraat 52 te Amsterdam in juli 1907.
• Henriëtte Sturkop, geen beroep te Amsterdam, wordt vermeld als bruid op 31 juli 1907 te Amsterdam.
• Henriëtte Sturkop woont (als hoofdbewoner en/of partner) Swammerdamstraat 50 huis te Amsterdam na 31 juli 1907 - Inschrijving 31-7-1907 van David Sijes. Haar drie kinderen worden op dit adres geboren. Haar broer Aron woont van 22-3-1911 tot 19-10-1911 bij hen in en later van 6-3-1917 tot 3-1-1919. Haar neef Jacobus van Straten van 19-1-1912 tot 4-12-1913.
• Henriëtte Sturkop wordt vermeld in 1911 te Amsterdam - In 1911 wordt een impressie gegeven van het leven in het Nederlandsch-Israëlitisch Meisjesweeshuis in de Rapenburgerstraat 171 te Amsterdam (zie foto's in de de kopie uit 1894 en 1991) van 1911. Dit is weliswaar nadat Henriette Sturkop daar verbleef, maar geeft toch een beeld. Er wordt in het verslag gesproken over de gang van zaken in het weeshuis: Het gebouw (Rapenburgerstraat 171) waar de weezen worden verpleegd, is in de laatste jaren aanmerkelijk verbeterd.. De ingang is verruimd door het achteruit brengen van een trap, de eetzaal vergroot, de schaduwrijke speelplaats door het bijtrekken van een deel van den tuin uitgebreid en van zitplaatsen, een afdak en een zandbak voorzien; de privaten zijn zoowel bij de school als bij de slaapzalen naar de eischen van den tijd vernieuwd. Ook de badinrichting is verbeterd; ten behoeve der weesmeisjes is zij voor stortbaden ingericht, terwijl voor het personeel een afzonderlijk vertrek met badkuip bestemd is. EIk der kinderen beschikt thans over een eigen kastje om haar snuisterijen op te bergen, de oudste meisjes bezitten daarvoor elk een eigen sleutel. Door brandtrappen, zoo aan de voorzijde als aan den tuinkant, is voor de veiligheid gezorgd. In den tuin staat een huisje, dat voor afzondering in geval van besmettelijke ziekte kan dienen, wat gelukkig slechts hoogst zelden noodig is geweest. Het is thans voorloopig ingericht als overdekte speelplaats, waarvoor echter de ruimte wel wat klein is. Aan het gesticht behoort een aangrenzend perceel, dat thans verhuurd is en, zoo noodig, kan worden bestemd voor de huisvesting van meer weezen. Het gestichtsleven: Hoe de gang is van het gestichtsleven blijkt uit de volgende bijzonderheden. De dagtaak begint op werkdagen 's morgens te 7 uur. Allereerst leggen de meisjes - de allerjongsten uitgezonderd - de bedden uit; de oudere helpen dan de jongste bij het wasschen en kleeden, en anderen vinden beneden haar werk in het gereed maken der boterhammen voor den geheelen dag, het 'doen' van de zitkamer der Directrice, het reinigen van.verschillende ruimten, enz. Kwart vóór 8 wordt de schel voor het morgengebed geluid, en dan volgt het ontbijt in de ruime eetzaal beneden. Te half 9 trekt men weer naar boven voor het opmaken der bedden, en worden eetzaal en ontbijtgerij opgeruimd. De Directrice verleent dan hare zorgen aan de meisjes, die naar voorschriften van den gestichtsarts behandeld moeten worden. Te 9 uur gaat elk der meisjes naar de afdeeling waar zij dien dag behoort. De 5-14-jarigen naar de school, hierboven beschreven: de ouderen deels naar de keuken of naar anderen huisarbeid, deels naar de strijk- en mangelkamer, deels naar de werkplaatsen voor verstel- en borduurwerk, de oudsten naar het lingerie-atelier. Er staan nog veel meer bijzonderheden over het leven in het weeshuis in.
• ondertekent een familieannonce te Amsterdam op 14 maart 1911 te Amsterdam wegens: Ondertekent samen met haar man en broers de rouwannonce voor haar zus Elisabeth de Levita-Sturkop..
• Met betrekking tot Henriette Sturkop werd verteld voor 1939 te Amsterdam - Louis en Jetje Kaas waren gedegen, vroom, tamelijk welgesteld. Het ging het bekende kruideniersgezin in de Swammerdamstraat voor de wind. Hun klantenkring was vaak verhuisd, tot in Amsterdam-Zuid aan toe, maar bleef voor goede klandizie zorgen. Er was een Weense piano in hun woonkamer, er waren Duitse dienstmeisjes. Er waren huizen op het Waterlooplein die van haar vader waren geweest. Hij investeerde zijn verdiensten in huizen en vooral in grond en een uitspraak van hem was: 'grond en steen behoudt altijd zijn waarde'. Louis en zijn collega's wapenden zich tegen de opkomst van Albert Heijn en hij werd voorzitter van de kruideniersvereniging. Veel klanten kochten op de pof; 's avonds werden altijd de boekjes met de openstaande rekeningen bijgehouden. Zodra de kinderen het huis uit zouden zijn, had Louis de hele zaak willen verkopen en een huis willen aanschaffen in het door hem zo geliefde Gooi. Hij had last van reumatiek en in het Gooi plaagde hem dat minder. Bovendien ging hij er vaak heen met het gezin voor lange wandelingen in de bossen. Levi was kaalhoofdig en droeg altijd een pet. Een klein buurmeisje schrok eens hevig toen hij in zijn woonkamer die pet afzette. Wat was Louis verder voor een man? Hij was vroom, maar niet fanatiek; streng, maar rechtvaardig en warm voor zijn kinderen. 's Ochtends gooide hij rijst op straat voor de vogeltjes. Ooit viel hij in Zandvoort in slaap in een strandstoel. Hij was geheel gekleed en had van die hoge veterschoenen aan. Terwijl hij wegdoezelde kwam de vloed op en de kinderen groeven in een cirkel geulen om hem heen en maakten hem vervolgens wakker. Gevangen in zijn schoeisel. De kinderen hebben hem aldus uitgedost over de geulen naar het droge gedragen. Allemaal geen wereldschokkende dingen. Gewoon een mens die zijn leven in Bussum had moeten beëindigen in plaats van in Sobibor. Zowel hij als zijn vrouw Jetje Sturkop waren kleine mensen. Bep en haar zus hielden Jetje gearmd, die daarbij met de zolen van de grond kwam. Jetje was nogal mager. Jetje was de zuinige, degelijke huisvrouw van die tijd. In samenhang met kousen stoppen: een uitspraak: 'beter een lelijke stop dan een mooi gat'. Jetje was ook gek op de opera. Dat was ook al bekend over haar oudere zussen. Jetje lepelde graag een glaasje advocaat leeg.
• Met betrekking tot Henriette Sturkop werd verteld voor 1939 te Amsterdam - Mijn vader lag bij Louis en Jetje Kaas thuis altijd over de grond lag boeken te lezen. Mijn vader heeft veel herinneringen aan zijn oom en tante uit de Swammerdamstraat. Hij was stapelgek op de koeken die tante Jetje bakte. Hij bracht op de fiets matzes rond voor oom Louis in het rijke Amsterdam-Zuid en moest vaak partijen matzes halen bij de firma De Haan in de Valkenburgerstraat.
• Met betrekking tot Henriette Sturkop werd verteld voor 1939 te Amsterdam - Het paard van de vuilnisman stak altijd zijn kop in de winkel binnen in de gerechtvaardigde verwachting dat hem iets gevoerd zou worden. Louis' winkel stond trouwens onder rabbinaal toezicht, ter garantie aan de joodse klanten dat de koopwaar kosher was. Mijn vader mocht in de winkel vaak een olijf uit de fles op de toonbank proeven. In de oorlogsjaren bracht papa soms nog groente naar de Swammerdamstraat, verstopt in de boekenmand die voorop zijn fiets was gemonteerd.
• Met betrekking tot Henriette Sturkop werd verteld voor 1939 te Amsterdam - In de laatste brief die Bep van haar ouders ontving schrijft haar vader: 'Je zult er wel van versteld staan hoe hele families uit elkaar werden gereten'. Het kan nooit lang hebben geduurd voordat ook de hunne voltooid verleden tijd was.
• woont (als hoofdbewoner en/of partner) Swammerdamstraat 50 huis te Amsterdam in februari 1941 - Zij, haar man en hun dochter Gretha met haar kinderen Witjas woonden op de begane grond. Op een hoog woonde David Roodenburg.
• werd gedeporteerd op 8 april 1943 naar Westerbork (Datum van aankomst - barak 63).
• H. Kaas-Sturkop wordt vermeld op 13 april 1943 te Westerbork - Gedeporteerd vanuit Westerbork.
• werd gedeporteerd op 13 april 1943 naar Sobibor (PL).
• Henriëtte Sturkop is vermoord op 16 april 1943 te Sobibor (PL).

   ongedateerd

• wordt vermeld - Bericht van kleindochter Lola, in 2011: Levi Kaas leerde Jetje kennen als leverancier in het weeshuis, waar Jetje woonde.
• Met betrekking tot Henriette Sturkop werd verteld - Zij zou een erfenis hebben gekregen en daarvan huizen hebben gekocht, zoals de twee op het Waterlooplein (de bouwvallen staan er nog - jaren negentig) en elders. Voordien was haar man Louis Kaas drukker van beroep; van de erfenis waren ze gestart met de levensmiddelenzaak.
• Met betrekking tot Henriëtte Sturkop werd verteld - Mijn vader herinnert zich de zuster van opa, tante Jetje, als een heel lief mens.
• Met betrekking tot Henriette Sturkop werd verteld - Mijn vader bevestigt mijn herinnering dat ik de kamer bij tante Jetje zo donker vond. Papa zegt nu dat die kamer inderdaad heel donker was. Achter die kamer liep een lange gang, van de winkel naar een binnenplaats, waar ze hun handelsvoorraad opsloegen. Vanuit de woonkamer keek je op die binnenplaats, vol met opgestapeld spul en vaten en tonnen met bijvoorbeeld olijven, een specialiteit van oom Louis.
• Met betrekking tot Henriette Sturkop werd verteld - Mijn vader herinnert zich dat opa door zijn geloofsafvalligheid een beetje een buitenstaander was, maar geheel vijandig is het kennelijk toch niet geweest. Opa en oma kwamen een paar maal per jaar op bezoek en Abraham Kaas mocht bijvoorbeeld wel mee op vakantie. Papa weet nog dat Abraham na het zwemmen in zee zijn Bar Mitschwa ring bleek te hebben verloren, hetgeen uiteraard een zeer pijnlijke ervaring was.
• Met betrekking tot Henriette Sturkop werd verteld - Mijn herinneringen aan de woning van Jetje Kaas worden weer door mijn vader bevestigd. De donkere kamer waar ik haar schim nog meen te ontwaren, was de tussenkamer, waar zij vaak zat en aldus de winkel in de gaten kon houden. Papa vertelt nog over het vuilnispaard, dat een kar trok die aan twee kanten open kon en waarin het afval werd gegooid. Dat paard kende zelf de weg en deed elke keer precies net zoveel stappen dat de kar weer voor de volgende vuilnisbakken stond. Alleen bij Louis Kaas stapte hij het trottoir op en stak zijn kop de winkel binnen, omdat hij wist dat hij daar altijd een suikerklontje kreeg. Papa herhaalt nog eens dat oom Louis een zéér orthodoxe gelovige was; tante Jetje was misschien wat losser, maar deed toch zeer mee in die religieuze beleving.
• Met betrekking tot Henriette Sturkop werd verteld - Haar dochter Bep vertelt dat Jetje Kaas-Sturkop gek was op theater en opera (denk aan de zelfde voorliefde van haar beide oudere zusters). Soms stond ze al om vijf uur in de ochtend op om in de kou kaartjes te bemachtigen voor het Carré.
• Met betrekking tot Henriette Sturkop werd verteld - Haar dochter Bep vertelt dat haar ouders thuis een Duits dienstmeisje hadden. De moeder van Bep sprak geen Duits en 'maakte' van alle Nederlandse woorden Duitse door te slissen, zoals 'doe de kasjt open'. Bep vertaalde dat dan in Schrank.
• Met betrekking tot Jetje Sturkop werd verteld - Haar nicht Coba Steiger-Sturkop heeft nog altijd veel weet van al die mensen. Bij het zien van de foto van Ab (Abraham) Kaas en van tante Jetje en oom Louis zie je dat dit haar veel doet.
• Met betrekking tot Henriette Sturkop werd verteld - Haar nicht Rosalie kende oom Louis en tante Jetje goed, met hun kruidenierszaak en ze kreeg op joodse feestdagen wel suikergoed van die tante, die erg vroom en orthodox was. Ondanks dat ze naast hun zaak in de Swammerdamstraat woonde was het contact nihil. De opvoeding in het gezin De Levita was nog liberaal en de tweede echtgenote van Louis de Levita kon niet goed overweg met de familie Kaas. Rosalie kende in elk geval de kinderen Lien, Greet en Ab. Rosalie herkende oom Louis en tante Jetje goed van de foto die ik had meegebracht.
• Met betrekking tot Henriette Sturkop werd verteld - Haar dochter Bep vertelt dat tante Jetje een treurige jeugd had en stierf in het concentratiekamp. Ze was al niet goed meer na het wegvoeren van haar kinderen Ab en Lien Kaas en de kinderen van Lien.
• Met betrekking tot Henriëtte Sturkop werd verteld - Haar dochter Bep weet dat Jetje werd opgevoed in het joodse weeshuis. Verliet dat weeshuis op leeftijd van 18 jaar. Haar broertje (Izaak of Arie?) zat in een ander weeshuis.
• Met betrekking tot Jetje Sturkop werd verteld - Tante Jetje was getrouwd met Louis Kaas, een bekend kruidenier die zijn klanten tot in de Apollobuurt had. Zijn winkel stond in de Swammerdamstraat. Een van mijn jongste herinneringen is een bezoek aan die woning. Mama vertelde dat dit ter gelegenheid was van de Bar Mitschwa van David, een kleinzoon van tante Jetje. Louis Kaas blijkt vermogend te zijn geweest, want hij was tevens eigenaar van huizen. De kinderen in dit gezin waren, in volgorde van geboorte: (1) Celine: Zij was met een antiquair getrouwd. Dat gebeurde kennelijk pas op latere leeftijd (over de dertig) want ze werd aanvankelijk als 'oude vrijster' beschouwd. (2) Grete: Was getrouwd met Isidoor Witjas. Over hun zoon David Witjas is ooit gepubliceerd omdat hij klasgenoot was van Anne Frank. De vader van Isidoor had een textielfabriekje in de Birmastraat. Mijn vader heeft daar nog een blauwe maandag gewerkt. In die tijd werkte daar ook Abraham Kaas. Zie 3. Deze familie Witjas was zeer orthodox joods. Mijn vader lag nogal overhoop met de vader van Isidoor, die hem meermalen toevoegde dat hij niet meer hoefde terug te komen, ook al was hij verre familie. Maar zo erg was het kennelijk ook weer niet, want als papa de maandag daarop weer op het werk verscheen, werd er niets van gezegd. De oude Witjas schijnt een nogal rommelige zaak te hebben gehad, in het midden waarvan een WC stond. Als hij deze WC gebruikte liet hij de deur op een kier staan en naar verluidt placht hij in die positie zelfs zijn vrouw 'Roos' plegen toe te roepen. Papa beschrijft de zoon Isidoor als duidelijk meer voorzien van 'standing'. (3) Abraham: Deze zoon zou op een bekende foto staan, die is gemaakt tijdens een razzia in Amsterdam. (Door derden is ontkend dat hij deel zou hebben uitgemaakjt van die beruchte razzia.) Later is bekend geworden dat hij (op de vlucht?) is doodgeschoten in Mauthausen. Mijn ouders zaten ooit naar de tv te kijken naar een documentaire over dwangarbeid en zagen daar tot hun ontzetting bij één der dwangarbeiders de naam "Abraham Kaas" geprojecteerd. (4) Bep: De jongste dochter woont in Argentinië en heeft enkele jaren geleden onder meer mijn ouders bezocht.
• Met betrekking tot Jetje Sturkop werd verteld - Familieverhalen: een van mijn eerste jeugdherinneringen is een bezoek aan tante Jetje thuis, die later is weggevoerd.

Eigen code:

Woonplaatsen

Beroepen

Bijlage

Bronnen