Abraham Jacob Warradijn (1821-1907)
koopman
85 jaar
 

zoon van Jacob Israël Warradien en Saartje Benedictus Post
echtgenoot van Judic Hartog Roodenburg

Vermeldingen

  • is geboren op 15 september 1821 te Amsterdam (Volgens Bevolkingsregister Amsterdam).
  • koopman, woont Weesperstraat 32 te Amsterdam voor 29 juni 1882 - Woont met echtgenote en kinderen Sara en Jeannette (beiden na zijn dood uitgeschreven naar eigen kaart: 13-7-1908), Jacob (uitschrijving 14-4-1913 naar Groningen) en Joseph (uitschrijving 3-11-1903 naar eigen kaart).
  • koopman, woont Nieuwe Herengracht 28 huis te Amsterdam na 29 juni 1882 - Woont met echtgenote en kinderen Sara en Jeannette (beiden na zijn dood uitgeschreven naar eigen kaart: 13-7-1908), Jacob (uitschrijving 14-4-1913 naar Groningen) en Joseph (uitschrijving 3-11-1903 naar eigen kaart).
  • wordt vermeld op 18 januari 1895 - Artikel in Weekblad van de ANDB: ' Verschillende chipsjuweliers, o.a. de firma's Sturkop & Co., Roeg & Warradijn, Jos. Judels e.a. hebben van hun slijpers een molenhuur van f. 1,-- per dag geëist. De bond ziet dit als ontduiking van het minimumtarief. Tijdens een vergadering bleek dat de juweliers een door alle bazen getekende overeenkomst eisen waarmee zij zich aan die molenhuur verbinden. De bond dreigt met nieuwe acties.'.
  • wordt vermeld op 15 maart 1895 - Artikel in Weekblad van de ANDB: 'Kronkelingen. Zelfs de worm die getrapt wordt, kronkelt zich bij wijze van verzet. De voet van onze organisatie wordt hen te zwaar en zij zullen nu trachten de reus om te werpen. De heer Sturkop heeft de voor hem werkende bazen aangezegd, dat zij werk kunnen krijgen alleen dán, als zij hun diploma's als leden der bazenvereniging bij hem inleveren, opdat hij ze terug kan sturen. De heer Zwaluw moet gezegd hebben, dat hij niemand meer werk zal geven, wiens naam voorkomt op de weerstandskas. En ten slotte heeft de raad der beroemde chips-familie dezer dagen in plechtig conclaaf vergaderd, besloten in minstens zes weken geen werk uit te geven. […] Wij verzekeren u dat wij om al die grappenmakerijen hartelijk lachen. Begrijpt u niet, waarde heer Sturkop, dat als u die bazen dwingt, op straffe van brodeloosheid, hun diploma's in te leveren (stel dat ze het zullen doen, wat twijfelachtig is), het volstrekt niet bezwaarlijk voor hen is nieuwe diploma's te nemen, en dat men u dan even hartelijk zal uitlachen als wij het nu doen? […] En dat besluit der heren Roeg, Warradijn, Sturkop, Judels enz. Nee, dat is warempel om je een ongeluk te lachen. Op het ogenblik dat het besluit genomen werd, zat de heer Maurits Strelitsky met 17 molens op de fabriek-Coëlho te werken voor de heer Sturkop; hij zit er nog, en was deze week vrij boos, omdat hij niet meer molens op die fabriek kan krijgen. […] Wij herinneren ons nog maar al te levendig de scène op ons bureau na afloop der juweliersvergadering in de stakingsweek, toen de heren Warradijn, Roeg en Judels, die op vergadering tegen gestemd hadden, kwamen toestemmen, omdat de heer Sturkop, tegen het in de familieraad genomen besluit, op de vergadering toegestemd had. Ziet u, heren, mensen die dergelijke dingen niet weten, kan met gemakkelijk bang maken, doch ons niet. Uw bedreigingen verschaffen ons stof tot vrolijkheid [….]'.
  • wordt vermeld op 15 maart 1895 - Artikel in Weekblad van de ANDB: 'Kronkelingen. Zelfs de worm die getrapt wordt, kronkelt zich bij wijze van verzet. De voet van onze organisatie wordt hen te zwaar en zij zullen nu trachten de reus om te werpen. De heer Sturkop heeft de voor hem werkende bazen aangezegd, dat zij werk kunnen krijgen alleen dán, als zij hun diploma's als leden der bazenvereniging bij hem inleveren, opdat hij ze terug kan sturen. De heer Zwaluw moet gezegd hebben, dat hij niemand meer werk zal geven, wiens naam voorkomt op de weerstandskas. En ten slotte heeft de raad der beroemde chips-familie dezer dagen in plechtig conclaaf vergaderd, besloten in minstens zes weken geen werk uit te geven. […] Wij verzekeren u dat wij om al die grappenmakerijen hartelijk lachen. Begrijpt u niet, waarde heer Sturkop, dat als u die bazen dwingt, op straffe van brodeloosheid, hun diploma's in te leveren (stel dat ze het zullen doen, wat twijfelachtig is), het volstrekt niet bezwaarlijk voor hen is nieuwe diploma's te nemen, en dat men u dan even hartelijk zal uitlachen als wij het nu doen? […] En dat besluit der heren Roeg, Warradijn, Sturkop, Judels enz. Nee, dat is warempel om je een ongeluk te lachen. Op het ogenblik dat het besluit genomen werd, zat de heer Maurits Strelitsky met 17 molens op de fabriek-Coëlho te werken voor de heer Sturkop; hij zit er nog, en was deze week vrij boos, omdat hij niet meer molens op die fabriek kan krijgen. […] Wij herinneren ons nog maar al te levendig de scène op ons bureau na afloop der juweliersvergadering in de stakingsweek, toen de heren Warradijn, Roeg en Judels, die op vergadering tegen gestemd hadden, kwamen toestemmen, omdat de heer Sturkop, tegen het in de familieraad genomen besluit, op de vergadering toegestemd had. Ziet u, heren, mensen die dergelijke dingen niet weten, kan met gemakkelijk bang maken, doch ons niet. Uw bedreigingen verschaffen ons stof tot vrolijkheid [….]'.
  • wordt vermeld op 5 april 1895 te Amsterdam - De ANDB doet in 'De Chips-beweging' verlag van de stakingen en de reactie op mededelingen van de 'Vereenigde Juweliers'. Bij Vigeveno (zie 27 maart) besloot het personeel: 'De Vergadering van het personeel der heeren Vigevono, gehouden in het lokaal 'Diligentia', op Zondag 31 Maart 1895, besluit het werk te staken uit solidariteitsgevoel, om de beweging der chipsmakers te steunen'. Werknemers bij een paar andere werkgevers besloten tot hetzelfde. Verder in het artikel: vrijdagmiddag ontving het H.-Comité eene uitnodiging van de heeren Gebr. Vigeveno, om ten hunnen kantore te komen. Polak. Kuijper en Blom begaven zich erheen, en troffen daar, buiten genoemde heeren, de overige Bestuursleden der 'Vereenigde Juweliers' aan, nl. de heeren Sturkop, Judels en Warradijn. Na lange besprekingen, verklaarden deze heeren bereid te zijn, aan de leden hunner vereeniging voor te stellen het minimum-tarief weder te betalen, mits het Hoofd-Comité zich verbond, alle of de meeste juweliers over te halen zich per contract en op boete van f. 5000,-- te verbinden, eveneens het minimum-tarief te betalen. Zij wenschten tevens vrijgelaten te blijven in het nemen van molenhuur- en andere restitutien. Zaterdagmiddag, aldus het artikel, volgde een Concept-Contract, als volgt: [] dat zij mede willen gaan om het minimum tarief te betalen, vastgesteld op 8 November 1895, mits de afgevaardigden der werklieden een geteekend contract kunnen overleggen, als de hierboven genoemde Vereenigde Juweliers []. Dan volgt de bovengenoemde boetebepaling, die gecontroleerd zal worden door een commissie van juweliers en werklieden. Ook werklieden die onder het tarief werken zullen geen werk aangeboden worden. De molenhuur zal niet hoer zijn dan f. 1,-- per dag. Poeder en boortnemen is niet verplichtend en aan kopers mag alleen de marktwaarde afgehouden worden. Namens de Vereenigde Juweliers: Jos. Judels, Voorzitter; G. Vigeveno, Secretaris. De ANDB stuurde hen aanvullende voorwaarden, in overweging gevende dat grootmoedigheid beter is dan stijfhoofdigheid.
  • wonende Utrechtsestraat te Amsterdam, wordt vermeld op 10 mei 1895 te Amsterdam - Tijdens de onduidelijkheden over de afloop der onderhandeling werd Van Zutphen, toen hij de Utrechtsestraat passeerde, binnen geroepen bij de heer Judels, waar een groot deel der Juweliers-Vereeniging bijeen was. Men meldde Van Zutphen dat men verkeerd had gehandeld en dat het Bestuur verplicht was geweest zijn mandaat neer te leggen en dat het ook besloten had dat alsnog dien middag te doen, wanneer hunne vergadering opnieuw het compromis zou verwerpen. Later werd ook Kuijper binnengeroepen en hem werd hetzelfde verteld. Er waren ook relletjes, waarbij de diamantbewerker zich 'onnet' gedroegen, hetgeen door beide partijen werd afgekeurd. Eerst mondeling, later werd schriftelijk door de heeren Judels, Vigeveno, Sturkop en Warradijn medegedeeld dat de juweliers met algemeene stemmen het 'compromis' hadden aangenomen. Een gezamenlijke verklaring werd namens het Bestuur der Vereenigde Juweliers mede ondertekend door Jos Judels (Voorzitter) en G. Vivegeno (Secretaris). Elders is een verslag opgenomen van de vergadering der juweliers. Er waren 61 firma's present; er zijn er veel meer, maar het Bestuur had een mandaat. Voorzitters waren gezamenlijk Jos Judels en H. Polak. Het Bestuur van de Vereenigde Juweliers: Jos Judels, J. Sturkop en G. Vivegeno, resp. voorzitter, penningmeester en secretaris. [] Rondvraag: juweliers verbinden zich het tarief te betalen gedurende vier weken, zo nodig mee te werken aan een nieuwe loonsregeling, en de stakers van firma's die zich niet willen verbinden, zoo nodig, hetzij door verschaffen van werk, hetzij financieel te steunen. De volgende heeren stemden toe, en bekrachtigden hunne toestemming met handtekening (o.m.) : J. Sturkop, Warradijn en Roeg, J.W. Goudeket, Judels & Co., Louis Weijl, Vivegeno en vele meer of minder bekende namen. Er werd een juwelierscommissie gevormd, waarin Jos Judels en G. Vivegeno. Te middernacht werd de vergadering gesloten, nadat Jos Judels de diamantstaking voor geëindigd had verklaard. Een half uur later verklaarde Polak hetzelfde voor de stakende diamantwerkers.
  • wordt vermeld op 23 oktober 1896 - Weekblad van de ANDB: In de loop der week werd het werk neergelegd door het personeel-Strelitskie, […] en door de beide personelen-Hamburger op de fabrieken-Rudelsheim en Sophia (juwelier-Sturkop) wegens de geringe verdiensten, veroorzaakt door het slechte werk en vergelijkender wijs hoge eisen. Bovendien hebben de werklieden der firma Warradijn en Roeg […] niet verder te zullen werken.
  • wordt vermeld op 20 november 1896 - Verslag van de vergadering van chipsbewerkers op 12-11-1896. Lang betoog, met o.m.: bij Warradijn en Roeg bijv. zijn de toestanden het best. Bij Judels is het minder, omdat slechter gesneden wordt. Bij Warradijn en Roeg wordt het tarief betaald, geen overwicht gegeven en geen bazengeld geheven, vandaar dat de snijders hun werk beter doen, hetgeen ook de slijpers ten goede komt. Ook Sturkop kan men met de eerstgenoemde nagenoeg gelijk stellen.
  • wordt vermeld op 31 maart 1897 - Weekblad van de ANDB: Lijst van namen van de juweliers en eigenwerkmakers, die het bekende contract getekend hebben, onder wie: Warradijn en Roeg jr., Judels & Co., I. Sturkop (zonder & Co..
  • wonende Weesperstraat 32 te Amsterdam, wordt vermeld in augustus 1897 te Amsterdam - Nathan Judels, David Strelitski en Abraham Jacob Warradijn vragen om een bijdrage om een hulpbehoevend echtpaar iets moois aan te bieden voor hun gouden bruiloft.
  • koopman wonende te Amsterdam, wordt vermeld op 1 januari 1898 te Amsterdam - Opgericht Vennootschap voor handel in ruwe en geslepen diamanten, gezet en ongezet, goud, zilver, edelgesteenten en sieraden in de meest uitgebreide zin, tussen Abraham Jacob Warradijn, Leendert Barend Kulker (zich tekenende E.B. Kulker) en Izaak Levie Roeg, kooplieden te Amsterdam. Zetel Amsterdam, firmanaam I.L. Roeg & Co., etc. Oprichting bij notaris K. van Leyden.
  • wordt vermeld op 11 september 1900 - Weekblad van de ANDB: Weekblad van den Algemeenen Nederlandschen Diamantbewerkersbond - 11-9-1900. Terugblik op de diamantonrusten. 'Onze grootste vijanden zijn de chipsen en aanverwante artikelen. Als gevolg daarvan hadden en hebben wij dan ook grotendeels oorlog te voeren tegen de fabrikanten van die bij uitstek schone diamantsoorten. Reeds de strijd van 1894 had zijn ontstaan daaraan te danken.' 'De staking ontstond spontaan slechts bij een groot gedeelte der arbeiders, met name de chipsslijpers; de rest moest aangespoord worden tot het meedoen aan de strijd. En dat is te begrijpen, als men weet dat er vóór 1894 lang niet zoveel puinjuweliers gevonden werden als daarna. De chipsjuweliers van voorheen waren te tellen, evenzo als op het ogenblik de juweliers te tellen zijn, welke geen chips fabriceren laten. Daarbij kan ook gezegd worden, dat de fabrikanten zelf nog niet wisten eruit te halen wat er uit te halen viel (wat het fabricaat betreft), omdat de chipsindustrie toenmaals nog in wording was. Met enige uitzonderingen berustte deze tak van industrie dan ook in handen van één familie, welke toen door velen 'de chipsfamilie' werd genoemd. Het was de familie Judels, Delden, Sturkop, Roeg en Warradijn, welke als meest gerenommeerde chipsfamilie bekend stonden. Voeg daarbij nog Tak en Knoek, Peker en Breslau, Saks en Visser en gij hebt zowat alle puinfabrikanten vóór 1894 bij elkaar.' (Tegenwoordig is dat aantal minstens vertienvoudigd.) 'Toen wij in 1894 onze eisen stelden, werden die op de eerste met de juweliers gehouden vergadering met een reuzenmeerderheid aangenomen. […] Dat kwam omdat wij van de vele tarieven, die toen betaald werden, het hoogste hadden uitgezocht, zonder rekening te houden met de eisen en kwaliteiten. Hierdoor werden zij, die goede goederen lieten maken, zeer bevoordeeld.' 'De goortste tegenstand was bij de 'chipsfamilie' en enkele van hun confraters. Dezen hadden en famille tevoren besloten niet toe te geven.' 'Gelukkig voor ons echter pleegde een der samengezworenen verraad, door zijn compagnon vóór te laten stemmen, quasi per abuis. Als gevolg daarvan kwamen 's avonds de heren Eweg, Warradijn en Judels naar Café Centraal om ook toe te geven. Het gelukte dan ook na vrij wat moeite, eerst na een half jaar later opnieuw gehouden extra-staking voor de chipsjuweliers onze tarieven bij die heren voorgoed ingeburgerd te zien. Wat is echter door deze twee stakingen gebleken? Dat niet in de diamantindustrie zo winstgevend was als het fabriceren van chips.' (Ruwprijzen per karaat veel lager; meer zaken te doen met hetzelfde kapitaal; bij steeds hoger gestelde eisen dat voor hogere waarden geslepen kon worden, waardoor de te betalen tarieven voldoende gedekt konden worden.) 'De chipsfabricage […] nam in een paar jaar een ongekende vlucht.'.
  • wordt vermeld op 8 maart 1902 te Amsterdam - Firma Waradijn wordt genoemd als een der juweliers die zijn verdwenen sinds het bestaan van de ANDB.
  • wordt vermeld op 2 april 1902 te Amsterdam - Een commissie van onderzoek, benoemd door de ANDB, die verklaring onderzocht van knechten van de fabriek 'De Vries', komt tot de slotsom dat Merks (van De Vries) stelselmatig werk voor lager tarief door zijn werklieden liet maken, dan hij van zijn juwelier (Warradijn) ontving. Men noemt Merks bovendien een contributiezwendelaar.
  • wordt vermeld op 4 april 1902 te Amsterdam - Izaak Levie Roeg treedt uit de vennootschap I.L. Roeg & Co. Abraham Jacob Warradijn en Leendert Barend Kulker (tekent: E.B. Kulker) zetten de firma voort. (Notaris K. van Leijden).
  • is overleden op 13 augustus 1907 te Amsterdam.
  • te Amsterdam, is begraven op 14 augustus 1907 te Muiderberg (Joodse begraafplaats Muiderberg).
  • wordt vermeld op 30 november 1928 - Weekblad van de ANDB: Terugblik. Hoeveel fabrikanten van grote en bescheiden betekenis zijn er in de weinige tientallen na de Kaapse Tijd niet verdewen? […] o.m. Sallie Hamburger, Sturkop & Sttelitski, Warradijn & Roeg, twee of drie firma's Vigeveno, Judels, Kaas, Beffie, Van Wezel, Amersfoort & Hartz, Dresden & Strelitski, Gebr. Roeper. Wijlen A.S. van Wezel bracht zijn gehele bedrijf reeds vele jaren geleden in zijn geheel naar Antwerpen en later van daar naar New York over. Wordt nog gesproken over De 3 Fontyne aan de Lijnbaansgracht. Wat andfere belangrijke firma's uit vroegere, doch geenszins verre tijden betreft: de firma S.J. van Wezels (vader en broers van A.S.) bracht reeds voor het bestaan van onze bond haar zaken over naar New York en kwam daar tot grote bloei; […] J. Judels […] en de meeste chipfirma's (de Sturkops, […], Warradijns, Roegs, enz.) gingen te niet. Van de hoger genoemde fabrikanten […] werden kooplieden of commissionairs of gingen rentenieren.
  • wordt vermeld op 16 december 1932 - Weekblad van de ANDB: Onder de titel 'Verdwenen glorie' worden de namen der juweliersfirma's genoemd die in een aantekenboekje van 1909 stonden. Een lange lijst, waaronder Beffie en Kaas, A.S. de Levita, Weijl, Van die firma's bestaan er nog maar tien. Verdere verdwenen namen (eveneens een hele lijst), onder wie A., A.S. en S.L. van Wezel, S. Sturkop, J. Judels, Amersfoort en Hartz, Louis Duitz, Warradijn en Roeg, Gebr. Vigeveno.

Eigen code:

VI-11 gerelateerd

Beschrijving

Gezinssamenstelling blijkt uit bron 1446-A. Of die compleet is weet ik nog niet. Van hem kan de genealogie nog verder worden uitgezocht: bij de naamsaanneming in 1811 was Jacob Israel Warradien 22 jaar. Hij is de vader van Abraham Jacob Warradijn. De vader van Jacob Israel Warradien was Israel Alexander Warradien, die in 1811 vier zoons en vier dochters had.


Woonplaatsen

  voor 1882     vermelding woonplaats     Amsterdam     Weesperstraat 32
  na 1882     vermelding woonplaats     Amsterdam     Nieuwe Herengracht 28 huis
  in 1895     vermelding     Amsterdam     Utrechtsestraat
  in 1897     vermelding     Amsterdam     Weesperstraat 32
  in 1898     vermelding     Amsterdam    
  in 1907     begraven     Amsterdam     Nieuwe Herengracht 28

Beroepen

  voor 1882     vermelding woonplaats     koopman  

Bronnen


Creative Commons-Licentie
2018, J. Sturkop