Vermeldingen

• is geboren op 23 juni 1868 te Amsterdam (Volgens Bevolkingsregister Amsterdam).
• woont (bij ouder(s)) Weesperstraat 29 te Amsterdam tussen januari 1876 en september 1887 - Inschrijving in januari 1876 van deel 159 folio 79, uitschrijving in September 1887 naar deel 144 folio 37. Het gezin is Nederlandsch-Israëlitisch.
• is godsdienstonderwijzer op 4 april 1884 te Amsterdam - Studeert in de laagste klasse eerste cursus voor godsdienstonderwijzer.
• is godsdienstonderwijzer op 10 juli 1885 te Amsterdam - Slaagt als godsdienstonderwijzer van den laagste rang.
• Omtrent Dolf de Levita, diamantbewerker te Amsterdam wordt een gebeurtenis vermeld rond 1890 te Amsterdam - Omstreeks 1890 maakte de redacteur van het literaire tijdschrift De Nieuwe Gids Frank van der Goes (van zijn adellijke titel wilde hij niets weten) op het ten huize van zijn vriend de juwelier Andries van Wezel gevestigde atelier kennis met de naar cultuur dorstende jonge diamant­bewerkers Jos Loopuit, Dolf de Levita en Henri Polak. De iets oudere Van der Goes werd hun geestelijke mentor en leraar in Marxisme. Al een paar maanden voor de oprichting van de SDAP vormden zij in Amsterdam samen met Van der Goes en enkele andere geestverwanten de Sociaal Democratische Vereeniging (SDV), welke brak met het antiparlementarisme van ex-predikant Domela Nieuwenhuis' Sociaal Democratische Bond (SDB) en door deze dan ook danig verketterd werd.
• wordt vermeld tussen 1890 en 1934 te Amsterdam - Nadat hij een rabbi-opleiding na korte tijd had afgebroken, werd hij briljantsnijder. Zijn grote inspirator en mentor was Franc van der Goes, die ook de mentor was van Leo Polak en Jos Loopuit op politiek en cultureel gebied. In 1890 werd De Levita lid van de Sociaal-Democratische Bond (SDB). Hij richtte in 1894 samen met Van der Goes, Loopuit en Polak de Sociaal-Democratische Vereeniging op, voorloper van de SDAP. Ook bij de diamantbewerkers was hij actief en hij kwam in het bestuur van de Algemeene Nederlandsche Diamantbewerkersbond (ANDB). Hij gaf de Bond een eigen orgaan, De diamantsnijder, weekblad voor Snijdsters en Snijders. De Levita, die op plaatselijk niveau actief was voor De Dageraad, maakte binnen de SDAP regelmatig mensen attent op De Dageraad.
• Dolf de Levita wordt vermeld tussen 1890 en 1934 te Amsterdam - Na lagere school gedurende enige jaren een rabbijnenopleiding op het Nederlandsch Israëlitisch Seminarium. Omstreeks 1880 was dit voor intelligente zoons van arme joodse ouders een gebruikelijke manier om verder te leren. De Ideën van Multatuli bekoorden hem meer dan de talmoedstudie. Verliet op dringend advies van zijn docenten het seminarium en werd briljantsnijder. Vond weldra emplooi op het atelier van de Multatuli-vereerder Andries van Wezel. Kreeg daar in 1890 gezelschap van zijn leeftijdgenoot Henri Polak. Van Wezels vriend Franc van der Goes werd in deze tijd voor De Levita evenals voor Polak en Jos Loopuit de mentor op politiek en cultureel gebied. Trad tegelijk met zijn vriend en letterlijk naaste collega Polak eind 1890 toe tot de afdeling Amsterdam van de Sociaal-Democratische Bond (SDB), die hem al in het daarop volgend voorjaar tot haar voorzitter koos. Samen met Polak begin 1893 in de Centrale Raad van de SDB opgenomen. Door hun lot te verbinden aan dat van de 'parlementaire' P.J. Troelstra haalden de twee vrienden zich de woede op de hals van hun 'revolutionaire' partijgenoten, die hen met enig kunst- en vliegwerk na een half jaar weer uit de Centrale Raad verwijderden. Het beroemde Groninger kerstcongres van 1893 bracht het einde van De Levita's loopbaan als SDB-er. Pathetisch wijzend op zijn koffer verklaarde hij in Groningen over de bewijzen van 'Panama', dat wil zeggen corruptie in de partij te beschikken. Troelstra viel hem niet bij zodat De Levita zijn beschuldiging moest intrekken. Zodoende werd hij de risee van revolutionairen en parlementairen. Richtte in het daarop volgend voorjaar met Van der Goes, Loopuit en Polak in Amsterdam de Sociaal-Democratische Vereeniging op. Deze groepering zou hij na haar omzetting in september 1894 in afdeling Amsterdam van de SDAP een aantal jaren mede als bestuurder leiden.
• Dolf de Levita wordt vermeld tussen 1890 en 1934 te Amsterdam - Had ook in de organisatie van de diamantbewerkers in deze tijd een belangrijk aandeel. In het voorjaar van 1892 bracht hij met Polak de al enige jaren slechts in naam bestaande Nederlandsche Diamantbewerkers Vereeniging (NDV) weer tot nieuw leven. Hij was zeer actief in deze kleine propagandaclub voor vakorganisatie, die in het bijzonder de joodse diamantbewerkers rijp maakte voor deelname aan de door christenslijpers begonnen grote staking in november 1894. Weliswaar werd De Levita niet opgenomen in het dagelijks bestuur van de nog diezelfde maand opgerichte Algemeene Nederlandsche Diamantbewerkersbond (ANDB), als voorzitter van de afdeling voor briljantsnijders en -snijdsters verrichtte hij echter uiterst belangrijk werk door de grote meerderheid van de vele beneden het loon werkende snijdsters gaandeweg de 'Bond' binnen te loodsen. Voor de propaganda onder de ongeorganiseerden beschikte De Levita over een eigen orgaan genaamd De Diamantsnijder, Weekblad voor Snijdsters en Snijders. Gaf als redacteur in dit blad stalen van pakkende journalistiek. Kwam begin 1897 kwam De Levita in heftige botsing met zijn vriend en naaste buurman op de Amsterdamse Kastanjeweg, Henri Polak. Zijn tijdens de schorsing van de ANDB - bedoeld om een uitsluiting van de Amsterdamse diamantbewerkers door de juweliers te voorkomen - in een drietal artikelen in De Sociaaldemokraat geuite kritiek op bondsvoorzitter Polak en secretaris Herman Kuijper vatten beiden op als een perfide verraad aan de goede zaak. Werd na de hervatting van de werkzaamheden van de Bond werd De Levita het voorzitterschap van de briljantsnijd(st)ersafdeling ontnomen en kon bovendien De Diamantsnijder een tijd lang niet meer verschijnen. De ruzie tussen enerzijds De Levita, gesteund door Jos Loopuit en anderzijds Polak en Kuijper werd niet alleen uitgevochten binnen de ANDB, maar sloeg ook over naar de afdeling Amsterdam van de SDAP, waarbij Polak zelfs tijdelijk voor het lidmaatschap bedankte. Nadat door toedoen van Troelstra in het najaar van 1897 de vrede in partij en vakbond was hersteld, leek het even alsof De Levita weer een belangrijke rol in de arbeidersbeweging ging spelen. Gedurende korte tijd trad hij opnieuw op als redacteur van De Diamantsnijder. In het Weekblad van de ANDB publiceerde hij weer artikelen. Bovendien maakte hij zich verdienstelijk als voorzitter van het Landelijk Comité voor Staatspensioneering en als medeoprichter van het arbeiderskoor De Stem des Volks, waarvoor hij de bekende 'Socialistenmars' schreef.
• Dolf de Levita wordt vermeld tussen 1890 en 1934 te Amsterdam - Was in 1900 enige maanden verbonden aan de redactie van het pas opgerichte dagblad Het Volk. Daarna werd hij ondanks zijn scherp verstand, goed versneden pen en onwankelbare trouw aan de zaak van het socialisme niet meer gevraagd voor het bekleden van belangrijke functies. Dat De Levita juist op het moment dat de SDAP haar vleugels begon uit te slaan min of meer in de vergeethoek raakte, is onder meer een gevolg van zijn gebrek aan buigzaamheid. Over echt of vermeend onrecht kon hij zich zodanig opwinden dat men hem al in zijn jonge jaren de bijnaam 'beise (boze) Leiser' gaf. De Levita's soms geringe souplesse in de omgang met anderen was echter ook de tegenzijde van een deugd, namelijk karaktervastheid. Zo weigerde hij in 1906 zitting te nemen in de arbitrage-commissie inzake geschillen tussen de redacteur van Het Volk (Troelstra) en medewerkers, omdat hij vond dat het Groninger partijcongres Troelstra met vrijwel absolute macht had bekleed. En voor zulk een macht wilde hij niet buigen.
• Dolf de Levita wordt vermeld tussen 1890 en 1934 te Amsterdam - Bleef tot zijn zestigste jaar als briljantsnijder werkzaam. Door malaise in het vak en door ziekte verloor hij toen zijn betrekking, waarop Henri Polak eerst probeerde hem een partijbaantje te bezorgen en vervolgens, toen dat niet lukte, onder bemiddelde partijgenoten een steunactie op touw zette. De opkomst van het nationaal-socialisme in Duitsland vervulde De Levita met grote zorg. Die zorg verklaart waarschijnlijk zijn aanwezigheid in 1933 bij de oprichting van de Nederlandse afdeling van Poale Zion, de beweging van socialistische zionisten. Een maand voor zijn plotselinge dood in 1934 liet hij nog uit Wenen zijn wegens betrokkenheid bij de arbeidersopstand in gevaar verkerende Oostenrijkse 'pleegzoon' naar Nederland overkomen. Bij zijn dood noemde Polak in De Socialistische Gids De Levita 'een man, begaafd met een vlijmscherp ontledingsvermogen en aanmerkelijk sprekerstalent'. Hij bezat volgens Polak bovendien 'een eerbiedwaardige kennis van theorie en wetenschap van het socialisme'.
• wordt vermeld tussen 1890 en 1934 te Amsterdam - Er is van hem een biografie: K. ter Laan, Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid.
• wordt vermeld tussen 1890 en 1934 te Amsterdam - Hij is de dichter van de Socialistenmars (“Op socialisten, sluit de rijen, het rode vaandel volgen wij!”), op muziek gezet door Otto de Nobel. Eigen commentaar: ik kan me uit de jaren vijftig goed herinneren dat de VARA op de radio de uitzendingen altijd begon en afsloot met een socialistisch lied. Zo scherp is die herinnering dat ik me de beginstrofen van de socialistenmars goed herinner: “Op socialisten, sluit de rijen, met rode vaandel pogen wij ons van arbeid te bevrijden, verlossen van de slavernij!”.
• wordt vermeld tussen 1890 en 1934 te Amsterdam - Hij vertaalde populaire bewerking van ''Het Kapitaal'' (“Das Kapital; Kritik der politische Okonomie'') van Karl Marx. Deze verscheen in 1934 van de hand van Julian Borchardt en werd vertaald uit het Duits door A. S. de Levita.
• wordt vermeld tussen 1890 en 1934 te Amsterdam - De bekende cabaretier Edouard Jacobs (Jacobs, Ezechiël) leerde in het milieu rond het diamantsnijdersatelier Van Wezel een aantal socialistische voorvechters kennen die een grote invloed op zijn karaktervorming hebben gehad: Henri Polak, Herman Kuyper, Jan van Zutphen, Franc van der Goes en A.S. de Levita.”.
• wordt vermeld tussen 1890 en 1934 te Amsterdam - De foto van hem (uit: Encyclopedie van het Humanisme) is uit het artikel van W.H. Vliegen, De dageraad der volksbevrijding, derde tijdvak, p. 88.
• Alias Leizer - Pseudoniem in zijn publicaties.
• wordt vermeld tussen 1892 en 1901 - Adolf Samson de Levita vertoonde volgens legio krantenberichten een grote inzet voor zijn partij en zijn verenigingen. Hier volgt een bloemlezing uit krantenberichten. (28-2-1892): Vergadering van de Sociaal Democratische Bond, voorloper van de SDAP, die op 26-8-1894 werd opgericht. (De Sociaaldemocratische Bond (SDB) was de eerste partij op socialistische grondslag in Nederland. Zij werd in 1881 <http://nl.wikipedia.org/wiki/1881> opgericht. De SDB streefde naar een marxistisch <http://nl.wikipedia.org/wiki/Marxisme>-socialistische <http://nl.wikipedia.org/wiki/Socialisme> samenleving, een samenleving waarin het particulier bezit van de productiemiddelen overbodig was. De bond was revolutionair, dat impliceert dat zij veranderingen middels een revolutie in Nederland wilde bewerkstelligen. In 1894 <http://nl.wikipedia.org/wiki/1894> werd de naam veranderd in de Socialistenbond, en in 1900 <http://nl.wikipedia.org/wiki/1900> ging de SDB op in de SDAP <http://nl.wikipedia.org/wiki/Sociaal_Democratische_Arbeiders_Partij>, nadat de radicale tak van de bond al in 1896 was opgestapt. (5-8-1892): Hij is voorzitter van de Nederlandse diamantbewerkersvereniging; Jos Loopuit is secretaris. Beide mannen waren vooraanstaande socialisten. Zij hebben de diamantslijperijen een circulaire toegezonden, waarin zij aandringen op het invoeren van lunchtijd voor de diamantbewerkers. (1-3-1893): Tot lid benoemd van de centrale raad van de Sociaaldemocratische bond. Henri Polak is secretaris. (1-5-1893): Een van de vele gelegenheden waarbij hij optrad als spreker, nu bij een 1-mei-betoging. (2-8-1893): aangesloten bij de lijst van sprekers voor De Nieuwe Tijd, het reglement der socialistische sprekersgroep. (26-6-1894): Onder elkaar beschimpten de socialisten elkaar nogal eens. De Levita ook en hij niet alleen). Zo wordt hij geciteerd: 'Troelstra in een opzettelijke leugenaar' en 'Van Kol verraadt zijn eigen vrienden'. (27-8-1896): Spreker op de Roosjessnijders en -snijdstersvereniging. (19-11-1896): De Amsterdammer. De Levita is, samen met Henri Polak, spreker bij een vergadering van de brillantsnijdsters en -snijdersvereniging in Plancius. (10-4-1898): de sociaaldemocratische arbeiderspartij is in haar 'agitatie' voor staatspensionering vertegenwoordigd door A.S. de Levita. (26-4-1899): hij wordt namens de Arbeiderskiesvereniging kandidaat voor de Gemeenteraad, met o.a. de coryfeeën Henri Polak en Jan van Zutphen. (6-7-1899): Wordt gekozen in de gemeenteraad. (6-7-1901): Wordt niet gekozen in de gemeenteraad. (27-6-1901): Hij wordt opnieuw, namens de sociaaldemocraten, opgegeven als kandidaat bij de gemeenteraadsverkiezingen.
• Omtrent Adolf Samson de Levita, diamantbewerker te Amsterdam wordt een gebeurtenis vermeld tussen 1892 en 1894 te Amsterdam - Hij wordt vermeld als een der voormannen van het socialisme en de vakbeweging: In de tachtiger jaren bleven de joodse arbeiders nog doof voor de revolutionaire roep van Ferdinand Domela Nieuwenhuis en zijn Sociaal Democratische Bond. Een kentering vond plaats in de jaren 1892-1894. Drie jonge joodse diamantbewerkers, Henri Polak, Adolf de Levita en Jos Loopuit slaagden erin de joodse diamantbewerkers tot een factor van betekenis te maken in de arbeidersbeweging. Zij bliezen eerst de zieltogende socialistische Nederlandsche Diamantbewerkers Vereeniging nieuw leven in en bezwoeren de joodse diamantbewerkers hun christelijke colle­ga' s niet te beschouwen als indringers in het vak, maar als kame­raden met wie gezamenlijk de strijd tegen de werkgevers moest worden aangebonden. Het socialisme van genoemd drietal was niet hetzelfde als dat van de revolutionaire Domela Nieuwen­huis, maar geïnspireerd door de ideeën van hun iets oudere vriend Frank van der Goes, toen o.a. redacteur van De Nieuwe Gids. De aanhangers van Van der Goes trachtten eerst de SDB voor het zgn. parlementaire standpunt te winnen. Dit betekende dat zij (ook al werd het idee van een revolutie niet opzij gezet) hoopten d.m.v. een sterke, in het parlement vertegenwoordigde socialistische partij, te bereiken dat de sociale wetgeving op gang gebracht kon worden. In de praktijk, niet in theorie, werden zij, met uitzondering van Van der Goes zelf, reformisten die geleide­lijk en zonder revolutionair geweld de zgn. kapitalistische maat­schappij in een socialistische wilden veranderen. Polak, De Levita en Loopuit leverden in Amsterdam een belangrijke bijdrage tot de stichting van de nieuwe arbeiderspartij, de parlementair gerichte SDAP, die op 26 augustus 1894 o.l.v. de Friese advocaat Mr. Pieter Jelles Troelstra een bescheiden begin maakte met zijn politieke activiteiten.
• diamantsnijder woont (in welke hoedanigheid is niet vastgelegd) te Amsterdam tussen 16 juni 1892 en 23 april 1934 - Inschrijving 16-6-1892 van David de Levita. Geen adressen genoteerd. Op 15-10-1893 verhuisde hij naar Nieuwer Amstel. Op 1-5-1896 kwam hij terug van Nieuwer Amstel. Op 9-5-1907 verhuisde hij naar Berchem. Op 4-1-1910 kwam hij terug uit Berchem. Hij is overleden op 23-4-1934. Er is een aantekening invaliditeitswet en een aantekening failliet vonnis. In verband met zijn biografie: hij woonde vanaf augustus 1897 tot mei 1903 aan de Kastanjeweg 6. In 1906 kwamen zijn broer en schoonzus De Levita-Sturkop daar recht tegenover wonen, maar toen was Dolf al verhuisd.
• wordt vermeld in 1895 te Amsterdam - Oproep aan de leden van de ANDB om A.S. de Levita te kiezen voor het dagelijks bestuur.
• wordt vermeld in 1898 te Amsterdam - De Stem des Volks (1898 tot 2002) was een gemengd zangkoor uit Amsterdam, dat bekend werd door het zingen van socialistische strijdliederen. Het koor werd in 1898 opgericht door de diamantsnijder Adolf Samson de Levita, de eerste koorleider was de operazanger Otto de Nobel. Op 10 april van dat jaar gaf het koor zijn eerste opvoering in de Amsterdamse zaal Plancius (tegenover Artis), met de première van de door De Levita en De Nobel geschreven Socialistenmars. De Stem des Volks heeft een grote rol gespeeld in het populariseren van strijdliederen als de Internationale en Morgenrood, onder andere via de VARA-radio en 1 mei-bijeenkomsten van de SDAP en de PvdA. De VARA bracht ook de LP (en later CD) De Rooden Roepen uit, waarop de liederen zijn verzameld. Bezielende leiders van het koor waren decennialang Jan Antoon Krelage en zijn zoon Antoon Krelage. De laatste dirigent was Wouter Schmidt. In de loop van de meer dan honderdjarige geschiedenis van het koor werd het repertoire uitgebreid met algemeen bekende, niet-socialistische liederen. Dat verhinderde niet dat het koor vergrijsde en kampte met een tekort aan nieuwe leden. In 2002 werd het opgeheven.
• Omtrent Adolf Samson de Levita wordt een gebeurtenis vermeld in 1898 te Amsterdam - Schrijft 'De Socialistenmars', een van de meest populaire socialistische strijdliederen in de eerste helft van de twintigste eeuw. De Levita was voorzitter van het Amsterdamse zangkoor De Stem des Volks. Het lied is op muziek van Otto de Nobel veelvuldig ten gehore gebracht op de VARA -radio en op bijeenkomsten van de SDAP. De tekst is volledig te vinden in bron 2965-A.
• wordt vermeld rond 1900 - Joden en het socialisme. Rond 1890 raakten drie jonge joodse diamantbewerkers, Jos Loopuit, Henri Polak en Dolf De Levita desondanks begeesterd door socialisme van Franc van der Goes. Ze traden toe tot de SDB en probeerden joodse arbeiders over te halen hetzelfde te doen, onder andere door het geven van lezingen en het uitgeven van brochures. Zo hield De Levita op 29 februari 1892 in lokaal Amicitia op het Waterlooplein een toespraak met de titel 'Joden en Socialisten'. Hij probeerde tijdens zijn toespraak te achterhalen waarom de meeste joden zo'n afkeer van het socialisme hadden en droeg hun Oranjegezindheid als voornaamste reden aan.
• Dolf de Levita is diamantbewerker rond 1900 te Amsterdam - Onder de voormalige weknemers van de diamantslijperij Van Wezel bevonden zich bekende namen: Henri Polak, Dolf de Levita, Jos Loopuit en Frank van der Goes, allen oprichters van de SDAP.
• woont te Bussum voor 30 december 1909.
• woont Weesperzijde 59 boven te Amsterdam na 30 december 1909.
• wordt vermeld op 3 april 1910 te Amsterdam - voorzitter van de zangvereniging 'De Stem des Volks'.
• Omtrent Adolf Samson de Levita te Amsterdam wordt een gebeurtenis vermeld op 23 april 1911 te Amsterdam - Neemt namens de Arbeiders Schaakclub deel aan een schaakwedstrijd.
• Omtrent Adolf Samson de Levita, koopman in diamant te Amsterdam wordt een gebeurtenis vermeld op 15 oktober 1913 te Amsterdam (Weesperzijde 59) - Gaat failliet als koopman in diamant, kantoor houdende Nieuwe Achtergracht 170-172.
• wordt vermeld op 18 juni 1918 - de SDAP-voorman Jos. Loopuit vestigt de aandacht op De Levita's vijftigste verjaardag. Bij de jongeren is De Levita minder bekend, vooral vanwege zijn afnemende activiteit wegens zijn gezondheidstoestand, maar hij was meer dan een kwart eeuw een baanbreker voor de SDAP, onder vaak zeer moeilijke omstandigheden.
• wordt vermeld in 1920 te Amsterdam - Hij trouwde met (onleesbaar), werd weduwnaar in 1920. Hij hertrouwde met (familienaam onleesbaar, voornaam Catharina; dit moet dus Catharina Godefroi zijn: zie bron 1634).
• wordt vermeld op 16 december 1932 - Weekblad van de ANDB: Onder de titel 'Verdwenen glorie' worden de namen der juweliersfirma's genoemd die in een aantekenboekje van 1909 stonden. Een lange lijst, waaronder Beffie en Kaas, A.S. de Levita, Weijl, Van die firma's bestaan er nog maar tien. Verdere verdwenen namen (eveneens een hele lijst), onder wie A., A.S. en S.L. van Wezel, S. Sturkop, J. Judels, Amersfoort en Hartz, Louis Duitz, Warradijn en Roeg, Gebr. Vigeveno.
• woont (volgens adresboek) Rijnstraat 61 te Amsterdam tussen 1934 en 1937 - Staat jaren na zijn overlijden nog in de adresboeken.
• is overleden op 23 april 1934 te Amsterdam (Volgens Bevolkingsregister).
• wordt vermeld op 23 april 1934 - Stierf aan een hartaanval.
• Geloof geen - Volgens Bevolkingsregister. Zijn hele gezin had geen kerkelijke gezindte. Gezien zijn socialistische voortrekkersrol is dat helder. Het zal wel tot wrijvingen in de familie hebben geleid.
• te Amsterdam wordt vermeld in overlijdensannonce op 26 april 1934 (Rijnstraat 61) met de tekst: - Overlijden schoonzoon, zwager en oom A.S .de Levita / Ondertekend Wed. Godefroi-de Jong; Overlijden A.S. de Levita - Rijnstraat 61 - Ondertekend Wed. de Levita-Godefroi, C.J. Frowein-de Levita, Dobby de Levita, Frans de Levita, Hansje de Levita, Eduard Frowein; Overlijden broer, zwager en oom A.S .de Levita / Ondertekend Wed. Brilleman, Wed. L. de Levita; Overlijden zwager A.S .de Levita / Ondertekend EM. Keizer en J. Keizer-Godefroi; - Dankbetuiging mei 1934 - Rijnstraat 61 - Ondertekend C. de Levita- Godefroi.

   ongedateerd

• wordt vermeld te Amsterdam - Het gezin bestond uit drie kinderen. Een ouder kind, Frank, is na ongeveer tweeënhalf jaar overleden. Frank is vernoemd naar Frank van der Goes, een geestverwant van zijn vader uit de socialistische beweging. Naast David waren er twee jongere broertjes: Frans en Henri. Frans is vernoemd naar oma (Francisca Godefroi-de Jong), Henri naar Henri Polak. Bij hen in woonde ook nog een zekere mevrouw Hegt in. Zij ging wel eens met hen naar de bioscoop. Toen ze een aantal jaren later verhuisden naar de Sarphatistraat 143 III is zij mee verhuisd.
• wordt vermeld te Amsterdam - Neef Bob (David Louis) de Levita was ingenieur op Java. Kwam plotseling zomaar een keer binnenlopen bij het gezin van Dolf de Levita. Ze hadden hem in jaren niet gezien. Hij kwam echter binnen alsof hij net nog geweest was, met geschenken en alles. Na die ene keer heeft David de Levita hem nooit meer gezien. Zo ging dat in de familie Levita. Je zag elkaar soms hele tijden niet.
• wordt vermeld te Amsterdam - Was erg 'close' met zijn broer Louis en zijn zuster Bertha. Maar tussen de kinderen van hen was maar heel weinig contact.
• wordt vermeld te Amsterdam - Henri Polak kreeg na zijn terugkeer uit Londen in Amsterdam emplooi op het atelier van Andries van Wezel. Daar werkte hij niet alleen samen met geestverwanten zoals Bram Loopuit, Herman Kuijper en Dolf (A.S.) de Levita. Hieruit blijkt dat de families Sturkop van elkaar hebben geweten.
• is - Zijn echtgenote trouwde in 1922 - een ietsje laat, ze was 30 - met "de vooraanstaande socialist Dolf de Levita" die meer dan 20 jaar ouder was dan zij en eigenlijk, als in zijn studie gesjeesde rabbijn, een halve intellectueel was. Hij zou van het seminarium verwijderd zijn omdat hij Multatuli las.
• is diamantbewerker - Briljantslijper. Vakbondsbestuurder, Grondlegger ANDB. Voorzitter SDAP Amsterdam (1893). Redacteur De Diamantsnijder. Was aanvankelijk godsdienstonderwijzer, examen in 1884.

Eigen code:

Beschrijving

Woonplaatsen

Beroepen

Bronnen