Vermeldingen

• Levie Mozes Amersfoort is geboren op 11 september 1858 te Amsterdam (Volgens Bevolkingsregister Amsterdam).
• Levie Amersfoort, woont (als hoofdbewoner en/of partner) te Amsterdam tussen mei 1879 en augustus 1888 - Inschrijving mei 79 van 549-229, uitschrijving augustus 1888 naar deel 5 folio 141. Woont hier met zuster Heintje, geboren 1-8-1852 en moeder Saartje Elias Dansmeester, geboren 21-9-1814; moeder en zuster verhuizen augustus 1888 naar ander adres.
• Levie Amersfoort, woont (als hoofdbewoner en/of partner) te Amsterdam na augustus 1888 - Inschrijving augustus 1888 van 206-209. Geen uitschrijving. Woont hier met echtgenote Josephina Roeg. Zuster Heintje en Levies' moeder komen in december 1890 van 545-103. Geen uitschrijving.
• Levie Amesfoort, diamantklover, woont (als hoofdbewoner en/of partner) Binnen Amstel 45 te Amsterdam tussen augustus 1888 en 29 april 1893 - Gehuwd 31-7-1888, inschrijving augustus 1888 van deel 206 folio 209. Van dit echtpaar is op geen hunner adressen een nakomeling aangetroffen.
• Levie Amesfoort, diamantklover, woont (als hoofdbewoner en/of partner) Plantage Parklaan 5 te Amsterdam tussen 29 april 1893 en 17 juli 1894 - Uitschrijving 17-7-1894 naar New York.
• Levie Amesfoort, woont (in welke hoedanigheid is niet vastgelegd) te New York (USA) na 17 juli 1894 (Volgens Bevolkingsregister Amsterdam).
• wordt vermeld op 27 juli 1894 - Reist met echtgenote per stoomschip Spaarndam van Rotterdam naar New-York via Boulogne s/M, samen met zijn vennoot H. Hartz en familie.
• wordt vermeld in augustus 1894 - Arriveert per Spaarndam (uit Rotterdam via Boulogne) en de Southwark (uit Antwerpen) in New-York, met zijn echtgenote.
• wordt vermeld op 1 oktober 1894 te New York (USA) - Annonce voor diamantslijpers (grofwerkers) die naar New York vertrekken. Daar kunnen ze voor lange tijd arbeid vinden, bij Amesfoort en Hartz Brothers, Goldstreet 29-31; na 15 oktober Mottstreet 128-132. Ook plaats voor goede verstellers. Na 15 oktober te huur een diamantslijperij, geschikt voor 28 molens, met of zonder molens, Goldstreet 29-31.
• wonende te New York (USA), wordt vermeld op 30 januari 1895 te New York (USA) - Banket van de NY Jewelers' Board of Trade, in Hotel Waldorf. Bijna 200 leden, onder wie L. Amesfoort.
• wordt vermeld in september 1895 te New York (USA) - Arrivereert met echtgenote per Southwark (uit Antwerpen) in New-York.
• wordt vermeld op 20 december 1895 te New York (USA) - In Amerika werd een forse tariefverhoging van invoerrechten voor diamant bepaald. Daardoor werden de kosten voor buitenlandse investeerders hoger. De juweliers redden het nog wel, maar voor de buitenlandse diamantbewerkers, zoals de Nederlanders, dreigde een armoedeval in een vreemd land. In reactie daarop gingen vele Amerikaanse importeurs fabrieken oprichten. Zo stelden Wallach en Schiele de heren Amesfoort en Hartz als chefs van hun nieuwe fabriek aan. Zij namen een aantal werklieden aan, verstrekten een voorschot voor de reis en staken de oceaan over. Ook Gebr. Van Wezel vestigden vervolgens hun fabriek. Voor oktober 1895 waren er al 400 Amsterdamse en 100 Antwerpse diamantbewerkers in New York. De Alien Contract Labour Act verhinderde immigratie van buitenlandse arbeidskrachten, maar via knoeierij en omkoping lukte het toch. De verdiensten vielen tegen, Amesfoort en Hartz werden ervan beschuldigd valse voorspiegelingen te hebben gemaakt van de koopkracht van de dollar. 'Dát waren me andere kerels, díe kwamen met geen praatjes aan, maar lieten klinkklare dollars zien en rammelen'. De inkomsten vielen de werklieden tegen. Kon je in Amsterdam van baas wisselen, in Amerika hadden de patronen een verbond gesloten om geen mensen van elkaar over te nemen. Vervolgens konden de fabrikanten de lonen verminderen en risico's van slecht werk op de werknemers afwentelen. Wel sloten diamantbewerkers zich bij de Unions aan. De Unions begonnen op maatregelen te zinnen en velen reisden terug naar het vaderland.
• wordt vermeld op 20 december 1895 te New York (USA) - In Amerika werd een forse tariefverhoging van invoerrechten voor diamant bepaald. Daardoor werden de kosten voor buitenlandse investeerders hoger. De juweliers redden het nog wel, maar voor de buitenlandse diamantbewerkers, zoals de Nederlanders, dreigde een armoedeval in een vreemd land. In reactie daarop gingen vele Amerikaanse importeurs fabrieken oprichten. Zo stelden Wallach en Schiele de heren Amesfoort en Hartz als chefs van hun nieuwe fabriek aan. Zij namen een aantal werklieden aan, verstrekten een voorschot voor de reis en staken de oceaan over. Ook Gebr. Van Wezel vestigden vervolgens hun fabriek. Voor oktober 1895 waren er al 400 Amsterdamse en 100 Antwerpse diamantbewerkers in New York. De Alien Contract Labour Act verhinderde immigratie van buitenlandse arbeidskrachten, maar via knoeierij en omkoping lukte het toch. De verdiensten vielen tegen, Amesfoort en Hartz werden ervan beschuldigd valse voorspiegelingen te hebben gemaakt van de koopkracht van de dollar. 'Dát waren me andere kerels, díe kwamen met geen praatjes aan, maar lieten klinkklare dollars zien en rammelen'. De inkomsten vielen de werklieden tegen. Kon je in Amsterdam van baas wisselen, in Amerika hadden de patronen een verbond gesloten om geen mensen van elkaar over te nemen. Vervolgens konden de fabrikanten de lonen verminderen en risico's van slecht werk op de werknemers afwentelen. Wel sloten diamantbewerkers zich bij de Unions aan. De Unions begonnen op maatregelen te zinnen en velen reisden terug naar het vaderland.
• Levie Amesfoort, woont (in welke hoedanigheid is niet vastgelegd) te New York (USA) voor 10 februari 1896 (Volgens Bevolkingsregister Amsterdam).
• Levie Amesfoort, koopman in diamant, woont (als hoofdbewoner en/of partner) Amstel 128 te Amsterdam tussen 10 februari en 6 september 1896 - Inschrijving 10-2-1896 terug uit New York.
• Levie Amesfoort, koopman in diamant, woont (als hoofdbewoner en/of partner) Plantage Parklaan 7 te Amsterdam tussen 6 september 1896 en 16 april 1909.
• wordt vermeld op 30 oktober 1896 - Weekblad van de ANDB: Verslag over neerleggen van werk. Bij o.a. Amesfoort en Hartz en bij de personelen Strelitski (juwelier Poliakoff) en Hamburger (juwelier Sturkop) respectievelijk op de fabrieken Moppes, Rudelsheim en Sophia.
• wordt vermeld op 14 oktober 1898 - Weekblad van de ANDB: Snijders-loonbeweging. Artikel over voortschrijdende resultaten bij de onderhandelingen. Gaat vooral over onbetaald overgewicht en het doorvoeren van het tarief van 1894, zonder enige aftrek. Met: Wij laten hier alle werkgevers volgen, die vroeger het loon betaalden en die het nu doen, om een juist overzicht te geven, zoals die op het ogenblik is, zodat zij, waarvan met zekerheid gezegd kan worden 'daar is alles in orde', de volgende werkgevers zijn. Een lange lijst, met: Amesfoort & Hartz, S.E. Hamburger & Co., Swammerdamstraat 18, J.A. Kaas, Zwanenburgwal 92, M.J. Roeg & Co., Amstel 128, Jaq. Roeper, Halvemaansteeg 11, J. Sturkop, Amstelveld 11, Louis Weijl, Sarphatistraat 69 en H.A. Warradijn & Co., Nieuwe Prinsengracht 96.
• wordt vermeld op 18 januari 1900 te Amsterdam - Gift ad. f. 150,-- voor werkloze diamantbewerkers.
• wordt vermeld op 20 januari 1900 - Amesfoort & Hartz doneren f. 100,-- aan werklozenkas.
• wordt vermeld op 8 maart 1900 - De Vereeniging van eigenaren der diamantslijperijen besluit per 15 maart de fabrieken te sluiten. Henri Polak wijst op de Krach, de crisis die de diamantindustrie juist in deze tijd doorleeft. Vele patroons hebben een groot gedeelte van hun bedrijfskapitaal verloren, sommigen zijn volslagen geruïneerd en anderen hebben op z'n zachts gesproken een gevoelige klap gehad. Hij wijst op de verdwenen juweliers, waaronder Tak, Roeg, Warradijn, Judels, Daniëls. In hun plaats kwamen bijv. Dresden en Strelisky, Amesfoort & Hartz.
• wordt vermeld op 8 maart 1902 te Amsterdam - Amesfoort & Hartz wordt genoemd als een der juweliers in de plaats kwamen voor de verdwenen firma's sinds het bestaan van de ANDB.
• wordt vermeld op 26 maart 1902 - Herm. J. Hartz, lid der firma Amesfoort & Hartz, is kandidaat voor de verkiezingen van leden voor de KvK. Hij is secretaris der Amsterdamse Juweliersvereniging.
• Woont te Amsterdam, vermeld op 12 juni 1903 als erfgenaam - Treedt op als vertegenwoordiger van zijn aangehuwde nicht Johanna Judels te Londen, bij de boedelverdeling van Nathan Judels. Mevrouw Lijsen claimt ook drie schilderijen, die aan haar waren geschonken, maar Amesfoort vecht dit aan ten gunste van zijn lastgever.
• wordt vermeld op 18 februari 1904 te Amsterdam - 'Heden een brief ontvangen van de ANDB voor de AJV.' Kennelijk optredend als secretaris van de Amsterdamsche Juweliers Vereeniging bij afwezigheid van Herman Hartz. Handtekening van L. Amesfoort..
• koopman te Amsterdam, is huwelijksgetuige van Thomas Albertus Nicolaas Stom en Margaretha Sturkop op 12 september 1905 te Amsterdam - Oom van de bruid.
• wordt vermeld op 28 april 1906 - Enige juweliers, leden der AJV, w.o. de heer Herman Hartz, lid van de firma Amesfoort & Hartz, willen voor gezamenlijke rekening een grote diamantslijperij bouwen.
• wordt vermeld op 22 juli 1908 - Juweliers Amesfoort en Hartz, N. Lijnbaansgracht, wilden werkloze diamantbewerkers in dienst nemen, maar de ANDB gaat niet akkoord met de voorwaarden. Commentaar ANDB: de firma Amesfoort en Hartz, waarvan de secretaris der AJV deel uitmaakt, weet heel goed hoe het gebruikelijk is onderhandelingen te voeren …. De heer Hartz weet goed … dat de onderhandelingen gevoerd worden tussen de werkgever en het bondsbestuur, nooit met de werklieden zelf. De firma Amesfoort en Hartz is bereid te onderhandelen, etc. Op 23 juli plaats plaatst Herman J. Hartz repliek op het artikel d.d. 22 juli. Als voorzitter van de ANDB plaatst Henri Polak op 25 juli op zijn beurt kritiek op de zienswijze van Herman J. Hartz repliek in het artikel d.d. 23 juli.
• wordt vermeld op 28 juli 1908 - De voorstellen van de juweliersfirma Amesfoort en Hartz zijn door het bestuur van de ANDB aangenomen. De firma gaat weer aan de arbeid met ongeveer 50 man.
• Levie Amesfoort, koopman in diamant, woont (als hoofdbewoner en/of partner) Prinsengracht 764 te Amsterdam tussen 16 april en 24 december 1909.
• Levie Mozes Amersfoort, fabrikant te Amsterdam, is huwelijksgetuige van Stephan Sturkop en Cornelia Margaretha Kleman op 22 april 1909 te Amsterdam - Hij was gehuwd met de zuster van de moeder van Stephan Sturkop. Staat niet als oom op de akte.
• wordt vermeld op 1 juli 1909 - Ontbinding van de vennootschap Amesfoort & Hartz, met de bepaling dat geen der beide vennoten (Herman Hartz en Louis Amesfoort) het recht heeft de firmanaam te voeren. Het secretariaat van de Amsterdamsche Juweliers Vereeniging en het kantoor van Herm. J. Hartz, handelaar in en fabrikant van diamanten, blijven voorlopig gevestigd: Nieuwe Lijnbaansgracht 34b.
• Levie Amesfoort, koopman in diamant, woont (als hoofdbewoner en/of partner) Johannes Verhulststraat 140 huis te Amsterdam tussen 24 december 1909 en 29 december 1911.
• commissionair in diamant wonende te Amsterdam, wordt vermeld op 1 januari 1910 te Amsterdam - Oprichting Amesfoort en Warradijn, commissionairs in diamanten, van een vennootschap van koophandel (commissiehandel in ruwe en geslepen diamanten.
• wonende Johannes Verhulststraat 140 te Amsterdam, wordt vermeld op 24 januari 1910 te Amsterdam - Krijgt op dezelfde dag als zwager (en zakenpartner) Hartog Warradijn telefoonaansluiting.
• Levie Amesfoort, koopman in diamant, woont (als hoofdbewoner en/of partner) Sarphatistraat 115 bovenhuis te Amsterdam tussen 29 december 1911 en 1923.
• wonende te Amsterdam, wordt vermeld op 7 juli 1912 te Amsterdam - Makelaars in diamant staken uit protest tegen maatregelen van de diamantbeurs. Louis Amesfoort, lid der firma Amesfoort en Warradijn, makelaars in ruw en geslepen diamant, had het adres ontworpen waarmee de staking was aangekondigd. Hij legt in een interview het standpunt van de stakende makelaars uit.
• is juwelier voor 1914 te Amsterdam - Komt voor in het boekje Juweliers en Werkgevers als: Amesfoort & Hartz, Muidergracht. Gerelateerde namen: Ascher, I.J., Heerengracht 149; Daniëls, Zwanenburgerstraat; Goudeket, W., Tulpstraat; Judels, Utrechtsestraat 40; Judels & Renel, Utrechtsestraat; Konijn, firma S. & Co., Zwanenburgwal; Roeg & Co., Amstel 128; Roeper, Halvemaansteeg; Sturkop, Amstelveld; Vivegeno, Gebr., Doklaan 7; Vivegeno, Parklaan; Vivegeno & Zoon, Ant.breestraat 49; Weijl, Louis, Muidergracht 4; Warradijn & Roeg; Warradijn & Co., Prinsengracht 76; Wezel, van, Prinsengracht (842); Wezel, van, J., Amstel.
• Levie Mozes Amersfoort is commissionair in diamant in 1915 te Amsterdam - Samen met zijn zwager voerde hij de firma Amesfoort & Warradijn, commissionairs in diamanten, adres Sarphatistraat 111. Hartog Warradijn woonde op nummer 111. Levie Amesfoort woonde toen op nummer 115. Hij staat zelf ook nog apart vermeld in het telefoonboek: L. Amesfoort, commissionair in diamanten, Sarphatistraat 115.
• wordt vermeld op 15 april 1921 - Het Nederlands-Israëlitisch armbestuur meldt dat onder leiding van de ervaringsrijke L. Amesfoort een subcommissie voor een weldadigheidsloterij is gevormd. Er zijn niet minder dan 250 meest kostbare sieraden en voorwerpen als prijzen verzameld, schenkingen van ware filantropen.
• Levie Amesfoort, koopman in diamant, woont (als hoofdbewoner en/of partner) Sarphatistraat 141 bovenhuis te Amsterdam tussen 1923 en 9 april 1927 - Uitschrijving 9-4-1927 naar Ems.
• Levie Amesfoort, woont (in welke hoedanigheid is niet vastgelegd) te Ems na 9 april 1927 (Volgens Bevolkingsregister Amsterdam).
• wordt vermeld op 30 november 1928 - Weekblad van de ANDB: Terugblik. Hoeveel fabrikanten van grote en bescheiden betekenis zijn er in de weinige tientallen na de Kaapse Tijd niet verdewen? […] o.m. Sallie Hamburger, Sturkop & Sttelitski, Warradijn & Roeg, twee of drie firma's Vigeveno, Judels, Kaas, Beffie, Van Wezel, Amersfoort & Hartz, Dresden & Strelitski, Gebr. Roeper. Wijlen A.S. van Wezel bracht zijn gehele bedrijf reeds vele jaren geleden in zijn geheel naar Antwerpen en later van daar naar New York over. Wordt nog gesproken over De 3 Fontyne aan de Lijnbaansgracht. Wat andfere belangrijke firma's uit vroegere, doch geenszins verre tijden betreft: de firma S.J. van Wezels (vader en broers van A.S.) bracht reeds voor het bestaan van onze bond haar zaken over naar New York en kwam daar tot grote bloei; […] J. Judels […] en de meeste chipfirma's (de Sturkops, […], Warradijns, Roegs, enz.) gingen te niet. Van de hoger genoemde fabrikanten […] werden kooplieden of commissionairs of gingen rentenieren.
• wordt vermeld in overlijdensannonce op 29 december 1929 te Amsterdam met de tekst: - Louis Amesfoort, Hartog Warradijn en hun echtgenotes Roeg, ondertekenen een overlijdensannonce van Sem Hartz, broer van Herman Hartz.
• Levie Amesfoort, woont (in welke hoedanigheid is niet vastgelegd) te Brussel (B) voor 17 juni 1930 (Volgens Bevolkingsregister Amsterdam).
• Levie Amesfoort, geen beroep, woont (als inwoner bij derden) Sarphatistraat 60 te Amsterdam tussen 17 juni en 20 september 1930 - Inschrijving 17-6-1930 uit Brussel. Inwonend ten huize van (onleesbaar).
• Levie Amesfoort, geen beroep, woont (als inwoner bij derden) Wouwermanstraat 8 te Amsterdam tussen 20 september 1930 en 1 mei 1931 - Woont in ten huize van Prins. Op dit adres overleden op 1-5-1931.
• Levie Mozes Amersfoort, is overleden op 1 mei 1931 te Amsterdam (Volgens Bevolkingsregister Amsterdam).
• Levie Mozes Amersfoort is begraven op 3 mei 1931 te Muiderberg (Joodse begraafplaats Muiderberg).
• wordt vermeld op 13 december 1931 - Weekblad van de ANDB: Nabeschouwing op de chips. Na 1896 werd steeds meer zelden chips bewerkt en verdween ten slotte geheel. 'Het was namelijk alsof de toenmalige chipsjuweliers hun bedrijf slechts konden gaande houden door toepassing van allerlei praktijken, die vaak van knevelarij, bedrog en afzetterij moeilijk te onderscheiden waren, aan welke in november 1894 een einde werd gemaakt. Vandaar dat deze juwliers in het voorjaar van 1895 poogden het een half jaar tevoren verloren terrein althans gedeeltelijk te herwinnen. Het conflict, bekend als de chipsstaking, was er het gevolg van. […] Kort daarna begon de ineenstorting van de chipsbranche. De firma Visser en Saks was de eerste, die haar bedrijf naar Antwerpen overbracht (na korte tijd ging zij teniet). Voor en na volgden enige andere en de firma's die hier bleven gingen als nachtkaarsen uit. Sturkop, Jolis, Peereboom, Judels, Roeg, Delden, Knoek, Tak - het zijn als het ware legendarische namen geworden. Later deden enkele firma's, als bijvoorbeeld Amesfoort en Hartz, nog pogingen tot het fabriceren van chips, doch moesten dit na korte of langere tijd opgeven. Vermoedelijk was dit een gevolg […] dat men hier veel te hoge eisen aan de bewerking van deze grondstof stelde, waardoor de lonen te hoog moesten zijn en het gewichtsverlies te groot en aldus de productieprijs te hoog werd. Want te Antwerpen werd in hoe langer hoe grotere mate chips bewerkt, waarbij echter de eisen zo gering waren, dat de werklieden er met vergelijkenwijs lagere lonen een redelijk stuk konden verdienen, terwijl de werkgevers het ordinaire geslepen blijkbaar met gemak tegen behoorlijk rendement konden verhandelen. Doch hoe dit zij: met de chipsfabricage was het hier gedaan. Vele chipsslijpers trokken naar Antwerpen; de rest was genoodzaakt zich op de bewerking van andere grondstoffen toe te leggen. [] Leerlingen die in 1904 en later bij het vak kwamen, hebben nooit chips gezien.
• wordt vermeld op 16 december 1932 - Weekblad van de ANDB: Onder de titel 'Verdwenen glorie' worden de namen der juweliersfirma's genoemd die in een aantekenboekje van 1909 stonden. Een lange lijst, waaronder Beffie en Kaas, A.S. de Levita, Weijl, Van die firma's bestaan er nog maar tien. Verdere verdwenen namen (eveneens een hele lijst), onder wie A., A.S. en S.L. van Wezel, S. Sturkop, J. Judels, Amersfoort en Hartz, Louis Duitz, Warradijn en Roeg, Gebr. Vigeveno.

Eigen code:

Woonplaatsen

Beroepen

Bronnen