Vermeldingen

• is geboren op 15 september 1857 in de namiddag om 10 uur te Amsterdam (Korte Amstelstraat 602).
  • aangever: zijn oom Mozes Koopman Sturkop
  • aangever: zijn oom Salomon Isaäc Roeper
  • aangever: zijn vader Salomon Koopman Sturkop
• woont (bij ouder(s)) Korte Amstelstraat 602 te Amsterdam na 15 september 1857 - Hier geboren op 15 september 1857.
• is vermeld m.b.t. militaire dienst: rond 1875 - Lengte 1580 mm., aangezicht ovaal, voorhoofdbreed, ogen bruin, neus groot, mond idem, kin rond, haar en wenkbrauwen bruin. 14 maart vrijgesteld als enige zoon.
• diamantslijper woont (bij ouder(s)) Korte Amstelstraat 7 te Amsterdam voor april 1878 - Korte Amstelstraat 7 (doorgehaald: nummer 602). Geen inschrijving. Uitschrijving in april 1878 naar deel 545 folio 188.
• diamantslijper woont (bij ouder(s)) Weesperplein 8 te Amsterdam van april 1878 tot september 1881 - Inschrijving april 1878 van deel 9 folio 172, uitschrijving in september 1881 naar deel 465 folio 124. Vestigt zich dan zelfstandg.
• wordt vermeld in huwelijks (ondertrouw) annonce op 30 augustus 1881 te Amsterdam met de tekst: 'Ondertrouwd: IZAAK STURKOP en ANNA ROEG. Ondertekening: Geen. Plaats en datum: Amsterdam, 11 Augustus 1881.' en: 'Getrouwd: IZÄAK STURKOP en ANNA ROEG, die ook namens wederzijdsche betrekkingen hunnen hartelijken dank betuigen voor de vele blijken van belangstelling, voor en tijdens hun huwelijk ondervonden. Ondertekening: Geen. Plaats en datum: Amsterdam, 30 Augustus 1881.'.
• diamantklover te Amsterdam, wordt vermeld als bruidegom op 30 augustus 1881 te Amsterdam.
• diamantklover woont (in welke hoedanigheid is niet vastgelegd) Stadhouderskade 76 te Amsterdam na september 1881 - Inschrijving september 1881 van deel 545 - folio 188. Zijn vrouw komt op die datum van haar ouderlijk adres. Uitschrijving naar deel 5 - folio 209 (datum niet genoteerd). Op dit adres geboorte van zoon Salomon.
• diamantklover woont Stadhouderskade 76 te Amsterdam 1882 en 1883.
• diamantklover te Amsterdam, is aangever van geboorte van Salomon Sturkop op 24 juni 1882 te Amsterdam.
• wonende Amstelveld te Amsterdam, wordt vermeld rond 1883 te Amsterdam - Kantooradres. 'Ome' Jan van Zutphen, mensenvriend' was na zijn diensttijd slijpersbaas bij Stürkop en Strelitsky aan het Amstelveld. Een beste baan. Jan bewoog zich steeds meer in de socialistische beweging, beginnende in de avonduren tijdens de bovengenoemde baan. (Eigen commentaar: Het lijkt erop dat dit Mozes Samuel David Strelitski betreft. Het is vreemd dat hij in de firmanaam wordt genoemd, want in december 1895 werd hij (als Maurits Strelitsky) nog 'de meesterknecht' van Sturkop genoemd. Huj bleek over talent te beschikken en was in 1883, op twintigjarige leeftijd briljantslijpersbaas.
• Isaak Stürkop, diamantklover woont (als hoofdbewoner en/of partner) Binnen Amstel 99 te Amsterdam van april 1883 tot september 1888 - Inschrijving april 1883 van buurt M - wijk 465 - folio 124. Uitschrijving september 1888 naar deel 3 -folio 1. Zijn naam wordt hier als Stürkop gespeld en dat geldt ook voor zijn oudste zoon. De dochters worden hier echter geboren en heten meteen Sturkop. Isaac komt hier wonen met zijn vrouw en oudste zoon. Hanna's neef Nathan Judels komt meteen bij hen inwonen.
• diamantslijper te Amsterdam, is getuige van ... op 28 mei 1884 te Amsterdam - Bij het huwelijk van Nicolaas Nathan Roeg.
• ondertekent een familieannonce op 27 augustus 1884 te Amsterdam wegens: Overlijdensannonce van zijn vader, samen met zijn moeder en zijn vrouw A. Sturkop-Roeg..
• Woont te Amsterdam, vermeld op 7 november 1884 als erfgenaam - Isaac Sturkop erft de helft van zijn vader's nalatenschap, bestaande uit meubelen, huisraad, kleeren, goud, zilver en sieraden (door hem geschat op NLG 800,--), een aantal hypothecaire vorderingen, en kasgeld ad. 504,-- Deze helft bedraagt qua zuivere waarde NLG 12974,01. Er was geen onroerend goed.
• diamantklover wonende te Amsterdam, wordt vermeld 1885 of 1886 te Amsterdam - Trad in 1885/1886 toe tot de Loge 'La Bien Aimée' van de Vrijmetselaars, samen met zijn zwager N.J. Roeg. In 1891/1892 voegde Jo Judels, juwelier, zich bij hen. Hen waren voorgegaan: N. Judels, toneelspeler (de grootvader van Isaacs vrouw; toegetreden in 1844/1845); I.L. Roeg, schoonvader van Isaac; winkelier (toegetreden in 1862/1863) en M. Judels, boekhouder (toegetreden in 1876/1877).
• diamantwerker te Amsterdam, is aangever van geboorte van Rosette Sturkop op 3 januari 1885 te Amsterdam.
• diamantklover wonende te Amsterdam, wordt vermeld van 1886 tot 1905 te Amsterdam - Izaäk Sturkop werd op 13 januari 1886, op 28 jarige leeftijd, aangenomen in de Loge 'La Bien Aimée' te Amsterdam. Het beroep van Izaäk Sturkop wordt op de ledenlijst van deze loge vermeld als 'diamantklover'. De plechtigheid in de loge 'La Bien Aimée' vond plaats in het gebouw 'Odéon', dat ook heden ten dage (1985) nog gevestigd is aan het Singel 460. 'Odéon' werd rond 1850 aangekocht door de gezamenlijke Amsterdamse loges en is tot 1900 in gebruik geweest. De Heer Izaäk Sturkop heeft geen functie bekleed in de loge 'La Bien Aimée'; wij lezen dat hem op 31 oktober 1905 eervol ontslag werd verleend. Eigen commentaar: de grootvader van zijn vrouw, de beroemde komiek Nathan Judels, over wie ik in 2003 heb gepubliceerd in 'Misjpoge' (zie aldaar), was het grootste deel van zijn leven vrijmetselaar. Waarschijnlijk gold dit ook van Izaak's schoonvader, de welgstelde juwelier Jacques Roeg. Over Nathan Judels schreef een interviewer 'Tegenover hem staat een andere eikenhouten stoel, met daarin de gravure L.B.A., een geschenk van de vrijmetselaarsloge La Bien Aimée, wegens zijn vijftig jaar lang ononderbroken lidmaatschap.' In het maandblad 'Ons Amsterdam', jaargang 37, nummer 6, pagina 151, is een artikel verschenen over de loge "La Bien Aimée", zijn ontstaan, riten, karakteristieken, enzovoort. Daarin is ook een foto van het gebouw "Odéon" opgenomen. In de tijd dat Izaak Sturkop lid was waren veel invloedrijke Amsterdammer eveneens lid van de loge. Zo waren daar Oscar Carré, A.W. Krasnapolsky (jaren later woonde Hanna Roeg in diens hotel) en A.C. Wertheim.
• J. Sturkop, diamantklover woont Amstel 99 te Amsterdam 1886 en 1887.
• diamantwerker te Amsterdam, is aangever van geboorte van Margaretha Sturkop op 30 januari 1886 te Amsterdam.
• is van 1888 tot 1906 eigenaar of mede-eigenaar van - Achtergracht 3. Hun gezinswoning. Gekocht van en aan een particuliere eigenaar.
• is van 1888 tot 1901 eigenaar of mede-eigenaar van - Herengracht 623. Gekocht van en aan een particuliere eigenaar.
• diamantklover woont (als hoofdbewoner en/of partner) Achtergracht 1 huis te Amsterdam van september 1888 tot september 1889 - Inschrijving van deel 5 - folio 209, datum niet overgenomen. Uitschrijving september 1889 naar deel 5 -folio 171. Er zijn dienstboden.
• diamantklover wonende Achtergracht 1 te Amsterdam, wordt vermeld op 18 november 1888 te Amsterdam - Hij was afwezig bij de aangifte van zijn zoon Nico. Ziek of op reis? De aangever met de naam Levie Koreman doet veronderstellen dat Isaac Sturkop nog joodse contacten had. De arts woonde trouwens op dezelfde kade als waar hijzelf had gewoond. Was de aangever Theodorus van Dam de koetsier van de arts of van Isaak Sturkop? Wat deed een agent van politie bij deze aangifte?.
• woont (als hoofdbewoner en/of partner) Achtergracht 3 te Amsterdam na november 1889 - Inschrijving november 1889 van deel 3 - folio 1. Geen uitschrijving.
• Geloof Nederlands-Israëlitisch - Het hele gezin staat ingeschreven als Nederlandsch Israëlitisch..
• woont Achtergracht 3 huis te Amsterdam van november 1889 tot 2 mei 1906 - Inwoners van 4/4 naar 3/4 naar 3/3 naar 3/2 naar 3/1. Hele serie inwonende dienstbodes, met niet-joodse namen (soms twijfelachtig): Jansje, Anna, Maria, Reintje, Maria Elisabeth, Maria Johanna Antonia, Wilhelmina, Paulina, Martha en Wilhelmina Gerardine. Laatstgenoemde verhuist mee: 2-5-1906 naar Willemsparkweg.
• diamantklover woont (als hoofdbewoner en/of partner) Achtergracht 3 te Amsterdam van november 1889 tot 2 mei 1906 - Inschrijving in november 1889 (van deel 3 folio 1).
• J. Sturkop, diamantklover woont (volgens adresboek) Achtergracht 3 te Amsterdam in 1890.
• diamantklover woont Achtergracht 3 te Amsterdam 1890 en 1891.
• is 1893 en 1894 eigenaar of mede-eigenaar van - Laagte Kadijk 42-43. Een huis werd verbouwd, het naastliggende huis, schuur en stal werden gesloopt. De huisnummers zijn van na die tijd.
• J. Sturkop woont Amstelveld 11 te Amsterdam 1894 en 1895 - Kantooradres.
• J. Sturkop, diamantklover woont Achtergracht 3 te Amsterdam 1894 en 1895.
• is diamantsnijder op 24 februari 1894 te Amsterdam - Kantooradres. Hij is eigenaar van het diamantsnijdersatelier van de Firma J. STURKOP & CO, Amstelveld.
• wordt vermeld in huwelijks (ondertrouw) annonce op 24 februari 1894 te Amsterdam met de tekst: '12,5-jarige Echtvereeniging van J. STURKOP en A. STURKOP-ROEG. Receptie 24 Februari 1894. Eenige en algemeene kennisgeving. Ondertekening: Geen. Plaats en datum: Amsterdam, 21 Februari 1894' en: 'De Heer en Mevrouw J. STURKOP betuigen langs dezen weg hunnen hartelijken en welgemeenden dank voor de vele blijken van belangstelling bij hunne 12,5-jarige Echtvereeniging ondervonden. Ondertekening: Geen. Plaats en datum: Amsterdam, 26 Februari 1894.' en: 'Dankbetuiging. Het personeel, werkzaam op het diamantsnijdersatelier van de Firma J. STURKOP & CO, Amstelveld, alhier, kan niet nalaten hierbij openlijk zijn dank te betuigen aan den Heer en Mevrouw STURKOP voor den genoegelijken dag, hun allen bereid ter gelegenheid hunner 12,5-jarige Echtvereeniging. Dien dag, waarop zij zo volop genoten, zal niet spoedig uit hun geheugen gewischt worden. Ondertekening: Namens het Dames- en Heeren-Personeel, Math. Jac. Trevis. Plaats en datum: 1894.'.
• wordt vermeld in oktober 1894 - Artikel over diamantindustrie in Hilversum: verwijzing naar afspraken tussen Sturkop & Strelitsy met de ANDB tijdens begin diamantstakingen van 1894. Ook Emanuel Kalker komt erin voor.
• wordt vermeld op 6 november 1894 te Amsterdam - 'Ome' Jan van Zutphen spreekt het slotwoord op een vergadering: 'Vanavond heeft het stakingscomité ten kantore van Sturkop en Co. op het Amstelveld een bijeenkomst met enige chips juweliers.' Of hij toen nog bij Sturkop werkte is niet duidelijk.
• Omtrent Isaak Sturkop te Amsterdam wordt een gebeurtenis vermeld op 6 november 1894 te Amsterdam (Amstelveld) - Kantooradres. Op 6-11-1894, daags voor de diamantstaking, maakte het organiserende comité bekend dat zij dien avond ten kantore van de toenmalige firma Sturkop & Co., op het Amstelveld, een bijeenkomst zou hebben met een aantal chipjuweliers, en dat den stakers aldaar den afloop der onderhandelingen zou worden medegedeeld. Kennelijk was Isaak Sturkop chipsjuwelier en had hij Christenslijpers in dienst.
• wordt vermeld op 7 november 1894 te Amsterdam - Oproep in 'Recht voor allen': Shipmakers! Onderhandelt met uw patroons ter verkrijging van meer loon. De heeren Sturkop & Co. hebben beloofd, zoo ge uw eisch doorzet, ook niet te zullen achterblijven.
• wordt vermeld op 7 november 1894 te Amsterdam - Tijdens de vergadering van diamantbewerkers in de Parkschouwburg, gaf de voorzitter Van Zutphen een resumé van de beraadslagingen gisteren met de juweliers Sturkop, Roeg en Judels. Er wordt een overzicht geboden van het loon (per karaat) dat deze heren wilden toekennen. Deze lonen werden al betaald door Sturkop; Judels, Roeg en Warradijn betaalden vroeger minder. Het verplichte boord kopen wordt afgeschaft; de molenhuur wordt f. 0,75. Mochten de diamantslijpers echter voor anderen tegen minder loon werken, dan achten genoemde werkgevers zich van genoemde loopregeling ontslagen. Andere werkgevers wilden niet met het comité in onderhandeling gaan. Een spreker stelde dat het 'bewilligde' loon te laag was: de juweliers hebben grote hoeveelheden ruwe diamant gekocht; zij moeten die afgewerkt hebben en zijn dus wel genoodzaakt een hoger loon toe te kennen. Het aanbod is schandalig; de mensen moeten zich verenigen zodat de diamantbewerkers een menswaardig bestaan hebben (applaus). Oudere en langzame werknemers moeten ook nog minstens f. 15,-- per week kunnen verdienen en een minimumloon van f. 45,-- moet worden ingesteld bij een hoeveelheid van 40 diamantjes à 4 karaat. Bij de bergadering was ook het bestuurslid Henri Polak van de Nederlandsche Diamantbewerkersvereniging aanwezig. De werkgevers werden uitgenodigd om op de geplande vergadering in de Koopmansbeurs hun standpunt te verdedigen.
• wordt vermeld op 9 november 1894 te Amsterdam - Vergadering o.l.v. Van Zutphen: Judels, Warradijn, Sturkop hebben gemeend niet verder dan het loontarief te kunnen gaan. Dit zou dan echter een standvastig loon worden, mits de werklieden solidair zijn en niet bij andere patroons voor lager loon gaan werken.
• wordt vermeld op 7 december 1894 - Artikel in Weekblad van de ANDB: 'Wij doen dan ook in deze een beroep, vooral op de knechten van de bazen van Sturkop & Co. Laten zij tenminste hun belangen begrijpen. Zij, voor wie vóór alles de gehele beweging bestemd was. Begrijpen moeten ze, dat als ze heden aannemen voor minder, alle chipjuweliers onmiddellijk ook hun loon zullen verlagen. Daardoor zou voor Sturkop en consorten weer voordeel vervallen zijn en deze zouden opnieuw aan het loon gaan tornen, wat ze alsdan evenzeer gelukken zou, omdat dan de eensgezinde macht der werklieden gebroken is. Behalve, dat wij alles zullen beproeven om u het werken onmogelijk te maken, zult gij, als ons dat eens niet mocht gelukken, oorzaak zijn dat uw loon binnen enkele malen veel slechter zal zijn geworden dan het was.'.
• wordt vermeld op 11 december 1894 te Amsterdam - Staking van chipmakers bij de firma's Sturkop en Judels. De diamantwerkers zullen blijven staken als de eis niet ingewilligd wordt. Henri Polak leidt de vergadering daarover. Van Zutphen licht toestand toe: firma Sturkop & Co. verklaarde dat zijn werklieden hadden aangeboden beneden het loontarief te werken. Dus aan hen zelf te wijten.
• wordt vermeld op 11 december 1894 te Amsterdam - Om twee uur was vond in 'd'Geelvinck' te Amsterdam een vergadering van Chipmakers plaats, die door ongeveer twee honderd werklieden werd bijgewoond. Gepresideerd door Henri Polak. Aanleiding: het onder het loon laten werken door de firma's Sturkop & Co. en Judels, een groot gevaar, omdat andere juweliers dat zullen moeten volgen. Opnieuw kan de werkstaking voor de chipmakers worden geproclameerd. De stakenden zullen uit de weerstandskas ondersteuning genieten.
• wordt vermeld op 14 december 1894 - De Chipsmakers. Artikel over het begin van de strijd, dat nog stevig zal moeten worden doorgezet. Alinea's: * Thans begreep ons Hoofd-Comité, dat het tijd werd handelend op te treden, omdat het overtuigd was, dat met het vallen van de lonen van het chips, de gehele beweging zou vallen. En dit te meer, omdat de chipskantoren die tot nu toe door lieten werken en tot wie de geruchten ter ore waren gekomen, dat de werklieden van Sturkop & Co. en Jos. Judels voor minder zouden beginnen, bijna unaniem besloten op hun beurt de dingen af te wachten, etc. * Om te beginnen werden zaterdag j.l. de werkgevers Sturkop & Co. en Jos. Judels verzocht op ons bureau te komen, waar zij door de secretaris en de 2e voorzitter gewezen werden op de lopende geruchten, etc. De heren antwoordden hierop dat het niet zij waren, die minder loon hadden geboden, maar dat enkele slijpers en hun knechts dit hadden gedaan. Als het comité met 8000 man het werken zouden trachten te verhinderen, dan zouden zij er wel 9000 tegenover weten te plaatsen. * Zondagmorgen waren enigen uit ons Hoofd-Comité op het Amstelvel voor het kantoor van de heren Sturkop & Co. om daar de werklieden te bereiken [] Unaniem werd besloten het werk te weigeren en hiervan werd de heren Sturkop & Co. en Jos. Judels kennis gegeven, die nu bij voorbaat alle werklieden voor lafaards uitmaakten, die nogmaals voor minder zouden komen aanbieden; want zij bleven beweren niet toe te kunnen geven en te moeten wachten op betere tijden. * Tijdens een vergadering op maandag bleek de overwinning al half behaald en onmiddellijk na de vergadering berichtten Sturkop & Co. en Jos. Judels dat zij weer tegen het nieuwe loon zouden gaan uitgeven en dat er voor minstens 6 weken werk zou zijn..
• wordt vermeld op 18 december 1894 te Amsterdam - Tijdens een vergadering in het Paleis voor de Volksvlijt, met zo'n 5000 diamantwerkers, herinnert voorzitter Jan van Zutphen zich de staking der chipswerkers van de firma's Judels en Sturkop & Co., waarbij de bond te weinig in kas zou hebben gehad als de staking enige tijd had geduurd.
• wordt vermeld op 18 december 1894 te Amsterdam - Vergadering belegd door het hoofdcomité der diamantbewerkersverenigingen in het Paleis voor Volksvlijt over de toestanden van het diamantvak en de beweging na de staking. Zeer druk bezocht o.l.v. Henri Polak. Herinnerende o.a. aan de staking bij de firma Sturkop & Co. Polak besprak ook de tariefkwestie, dat niet in alle opzichten voldeed. Er komt daartoe een gemengde commissie, waarin ook patroons zitting hebben en waarin alle soorten fabrikanten vertegenwoordigd zijn. De volgende dag zouden de roosjes- en de briljantslijpers vanaf het J.D. Meijerplein optrekken naar bedrijven waar onder het tarief gewerkt wordt.
• wordt vermeld op 18 december 1894 te Amsterdam - Grote vergadering in het Paleis voor de Volksvlijt, geleid door J. van Zutphen en mede geleid door Henri Polak, die herinnerde aan de staking bij de firma's Judels en Sturkop & Co.
• wordt vermeld op 21 december 1894 te Amsterdam - Op de Vergadering van Chipmakers van medio december is door een diamantbewerker (snijder der firma Sturkop en Co.) verklaard dat een snijder der firma Sturkop & Co. hem had verteld dat voornoemde patronen hem gevraagd hadden of hij voor de [] wilde gaan werken, om op deze wijze de slijpers in de mening te doen verkeren dat er onder het minimumtarief werd gewerkt. De volgende dag verklaarde de patroon dat hij zulks niet had gezegd, en voegde hem toe dat hij hem belasterd had. Later verklaarde die snijder echter dat het een grap van hem was. 'Aan medevakgenoten een naam te vinden voor zulk een handelwijze van een medearbeider.
• wordt vermeld op 21 december 1894 te Amsterdam - In verband met het inzetten van de weerstandskas werd erop gewezen dat enige weken geleden een belangrijke staking had plaatsgehad bij de firma's Sturkop & Co. en Judels, 'bij allen welbekend'. Het was te danken aan deze weerstandskas, dat deze staking volgehouden en succesvol afgesloten kon worden.
• wordt vermeld op 28 december 1894 te Amsterdam - De ANDB memoreert 'een overwinning van belang in onze stakingsgeschiedenis was zeer zeker die van de werklieden der (chipsmakers) Heeren Sturkop en Co. en Jos. Judels. Daar toch de chipsmakers voor de Brillantslijpersbeweging de personen waren waarop alle vakgenooten het oog gericht hadden. Alleen dan wanneer die werklieden dus kunnen eischen en zich niet door beloften hunne juweliers, of door een lakenswaardige zwakheid van handelen het groote doel uit het oog zouden verliezen, eerst dan kan men zeggen, dat de chipsfabicatie. En werkelijk daar dreigde gevaar. De chipsmakers hadden uiteraard door hunnen slechte verdiensten geen geld, waren reeds als 't ware uitgeput vóór de eigenlijke strijd begon en bezaten daardoor dan ook geen weerstandsvermogen. De honger stond bij velen niet alleen voor de deur, maar had mede zijn intocht gedaan. Te verwonderen was het dus niet, dat vele werklieden tegenover hunne patroons een zeer zwakke houding aannamen en zich zelfs presenteerden onder het loon te willen werken. Door de firma Sturkop en Co. werd echter niets uitgegeven onder het loon. Wel bestond er plan om dit te zullen doen maar door de flinke houding der werklieden op het kritiek oogenblik is door de Heeren aan dit plan geen gevolg gegeven. Een woord van hulde aan die werklieden is hier meenen wij dus op zijn plaats, zij zullen uit hun overwinning geleerd hebben, dat aller Eendracht en niets anders hun dit succes deed behalen.
• J. Sturkop, diamantklover woont (volgens adresboek) Achtergracht 3 te Amsterdam 1895 en 1896 - Dit is zijn huisadres. Zijn bedrijf aan het Amstelveld 11 staat er apart bij.
• J. Sturkop, diamantklover woont (volgens adresboek) Amstelveld 11 te Amsterdam 1895 en 1896 - Dit is zijn bedrijf aan het Amstelveld 11.
• woont Amstelveld 11 te Amsterdam 1895 en 1896 - Kantooradres. Het huis bestaat uit onderhuis, huis en bovenhuis.
• wordt vermeld op 18 januari 1895 - Artikel in Weekblad van de ANDB: ' Verschillende chipsjuweliers, o.a. de firma's Sturkop & Co., Roeg & Warradijn, Jos. Judels e.a. hebben van hun slijpers een molenhuur van f. 1,-- per dag geëist. De bond ziet dit als ontduiking van het minimumtarief. Tijdens een vergadering bleek dat de juweliers een door alle bazen getekende overeenkomst eisen waarmee zij zich aan die molenhuur verbinden. De bond dreigt met nieuwe acties.'.
• wordt vermeld op 8 februari 1895 te Amsterdam - Twee juweliersfirma's dreigden naar Antwerpen te gaan, of hebben de beslissende stap reeds gezet. 'Het is niet voor de eerste maal, dat Amsterdamse juweliers naar Antwerpen verhuizen; tientallen. Als het vroeger gebeurde nam men er hier weinig notitie van; in den regel had de verhuizing plaats, omdat de verhuizer half- of driekwart gesjochten was. Onder de tegenwoordige omstandigheden heeft de zaak echter eene geheel andere, een ernstiger betekenis. Het geldt hier namelijk het ontduiken van ons minimumtarief. De juweliers trachtten hun werk hier onder het loon gemaakt te krijgen en daarin natuurlijk niet geslaagd zijnde, tronen nu hun werklieden mede naar Antwerpen. Zij hangen hen daarbij heerlijke taferelen op, van goedkopere woningen, vlees en brood dat je halfom-niet krijgt, het 'vrije' leven aan de Schelde, enz., maar zij vergeten erbij te vertellen, dat zij daar in Antwerpen geen 90 francs voor 40-4 zullen betalen. Ja, als men daar over de zuidergrenzen hetzelfde loon zou krijgen al hier betaald wordt, dan zou het daar voor die werklieden een miniatuur-paradijs worden. Doch niets is, kan minder waar zijn dan dat. In een stad waar de gemiddelde levensstandaard lager is dan in Amsterdam, moeten de lonen ver onder het Amsterdamse peil dalen. En mocht het de heren gelukken hun werklieden mee te tronen, en dit is niet onwaarschijnlijk, dan zullen zij dit alras tot hun teleurstelling ondervinden. Wij kunnen iet verwachten, dat die werklieden (vooral de jongeren onder hen, die zich Antwerpen voorstellen als een ideaal van genietingen) zullen kunnen overhalen tot een weigering om hunne juweliers te volgen. Trouwens het zou al heel raar zijn, als onder 15 à 16000 Amsterdamse diamantbewerkers, niet een paar honderd dwazen gevonden worden, bereid zichzelf en hunne medearbeiders op te offeren aan de winzucht van enige patroons. Maar toch, hoewel wij dit weten, drukken wij hen toch op het hart, dat als de Amsterdamse industrie verloopt, als men hier zal overhouden een handjevol uitgehongerde diamantwerkers, die eens te hooi en te gras werken voor een hongerloon, dat het dan hun schuld zal zijn, de schuld van dat handjevol lichtgelovigen en would-be pleziermakers. Het weekblad van de ANDB meldt verder dat het Hoofdbestuur via brieven etc. de betrokken Antwerpense werknemers aanspreekt en dringt teven bij het Amsterdamse stadbestuur aan op krachtige tegenmaatregelen. Beide acties gaan niet zonder morele druk en dreigende toon gepaard.
• wordt vermeld op 21 februari 1895 te Antwerpen (B) - Een paar juweliers hebben hun zaken van Amsterdam naar Antwerpen verplaatst. Dat zal de emigratie van veel diamantwerkers tot gevolg hebben. De ANDB waarschuwt de arbeiders dat zij alleen de juweliers bevoordelen en dat zij onderkruipers zullen worden. Polak en Van Zutphen gaan zelf naar Antwerpen om daar met de organisatie in wording te vergaderen. Sommige juweliers waren naar Antwerpen vertrokken om daar niet gebonden te zijn aan het in Amsterdam ingevoerde minimumloontarief. (Niet onmogelijk dan Isaäc zijn slijpwerkzaamheden (rond deze tijd) naar Antwerpen verplaatste).
• wordt vermeld op 2 maart 1895 te Antwerpen (B) - Veel werklieden en zelfs patroons in de diamantnijverheid vertrekken naar Antwerpen, ten gevolge van het in Amsterdam werkend socialistisch comité. De patroons zeggen het minimumloon niet te kunnen betalen (Niet onmogelijk dan Isaäc zijn slijpwerkzaamheden (rond deze tijd) naar Antwerpen verplaatste).
• wordt vermeld op 8 maart 1895 - Artikel in Weekblad van de ANDB: Ingezonden stuk waarin een diamantwerker zijn baas beticht van flessentrekkerij omtrent een partij die verrekend moest worden met de firma Sturkop & Strelitsky.
• wordt vermeld op 15 maart 1895 - Artikel in Weekblad van de ANDB: 'Kronkelingen. Zelfs de worm die getrapt wordt, kronkelt zich bij wijze van verzet. De voet van onze organisatie wordt hen te zwaar en zij zullen nu trachten de reus om te werpen. De heer Sturkop heeft de voor hem werkende bazen aangezegd, dat zij werk kunnen krijgen alleen dán, als zij hun diploma's als leden der bazenvereniging bij hem inleveren, opdat hij ze terug kan sturen. De heer Zwaluw moet gezegd hebben, dat hij niemand meer werk zal geven, wiens naam voorkomt op de weerstandskas. En ten slotte heeft de raad der beroemde chips-familie dezer dagen in plechtig conclaaf vergaderd, besloten in minstens zes weken geen werk uit te geven. [] Wij verzekeren u dat wij om al die grappenmakerijen hartelijk lachen. Begrijpt u niet, waarde heer Sturkop, dat als u die bazen dwingt, op straffe van brodeloosheid, hun diploma's in te leveren (stel dat ze het zullen doen, wat twijfelachtig is), het volstrekt niet bezwaarlijk voor hen is nieuwe diploma's te nemen, en dat men u dan even hartelijk zal uitlachen als wij het nu doen? [] En dat besluit der heren Roeg, Warradijn, Sturkop, Judels enz. Nee, dat is warempel om je een ongeluk te lachen. Op het ogenblik dat het besluit genomen werd, zat de heer Maurits Strelitsky met 17 molens op de fabriek-Coëlho te werken voor de heer Sturkop; hij zit er nog, en was deze week vrij boos, omdat hij niet meer molens op die fabriek kan krijgen. [] Wij herinneren ons nog maar al te levendig de scène op ons bureau na afloop der juweliersvergadering in de stakingsweek, toen de heren Warradijn, Roeg en Judels, die op vergadering tegen gestemd hadden, kwamen toestemmen, omdat de heer Sturkop, tegen het in de familieraad genomen besluit, op de vergadering toegestemd had. Ziet u, heren, mensen die dergelijke dingen niet weten, kan met gemakkelijk bang maken, doch ons niet. Uw bedreigingen verschaffen ons stof tot vrolijkheid []'.
• wordt vermeld op 5 april 1895 te Amsterdam - De ANDB doet in 'De Chips-beweging' verlag van de stakingen en de reactie op mededelingen van de 'Vereenigde Juweliers'. Bij Vigeveno (zie 27 maart) besloot het personeel: 'De Vergadering van het personeel der heeren Vigevono, gehouden in het lokaal 'Diligentia', op Zondag 31 Maart 1895, besluit het werk te staken uit solidariteitsgevoel, om de beweging der chipsmakers te steunen'. Werknemers bij een paar andere werkgevers besloten tot hetzelfde. Verder in het artikel: vrijdagmiddag ontving het H.-Comité eene uitnodiging van de heeren Gebr. Vigeveno, om ten hunnen kantore te komen. Polak. Kuijper en Blom begaven zich erheen, en troffen daar, buiten genoemde heeren, de overige Bestuursleden der 'Vereenigde Juweliers' aan, nl. de heeren Sturkop, Judels en Warradijn. Na lange besprekingen, verklaarden deze heeren bereid te zijn, aan de leden hunner vereeniging voor te stellen het minimum-tarief weder te betalen, mits het Hoofd-Comité zich verbond, alle of de meeste juweliers over te halen zich per contract en op boete van f. 5000,-- te verbinden, eveneens het minimum-tarief te betalen. Zij wenschten tevens vrijgelaten te blijven in het nemen van molenhuur- en andere restitutien. Zaterdagmiddag, aldus het artikel, volgde een Concept-Contract, als volgt: [] dat zij mede willen gaan om het minimum tarief te betalen, vastgesteld op 8 November 1895, mits de afgevaardigden der werklieden een geteekend contract kunnen overleggen, als de hierboven genoemde Vereenigde Juweliers []. Dan volgt de bovengenoemde boetebepaling, die gecontroleerd zal worden door een commissie van juweliers en werklieden. Ook werklieden die onder het tarief werken zullen geen werk aangeboden worden. De molenhuur zal niet hoer zijn dan f. 1,-- per dag. Poeder en boortnemen is niet verplichtend en aan kopers mag alleen de marktwaarde afgehouden worden. Namens de Vereenigde Juweliers: Jos. Judels, Voorzitter; G. Vigeveno, Secretaris. De ANDB stuurde hen aanvullende voorwaarden, in overweging gevende dat grootmoedigheid beter is dan stijfhoofdigheid.
• wordt vermeld op 9 april 1895 te Antwerpen (B) - De staking der chipmakers duurt voort. De juweliers zien dat kalm aan, want de diamantmarkt is sinds enige tijd uiterst slap.
• wordt vermeld op 12 april 1895 - Artikel in Weekblad van de ANDB: 'Met de 'ongekend lage lonen' te Antwerpen, is het niet zo bar gesteld en de grote firma van hier die reeds lange tijd in Antwerpen voor hongerlonen laat fabriceren, Visser en Saks zijn, het is bekend, met de kous op de kop teruggekomen. [] De chipfabrikant Sturkop heeft geen 30 molens (zoals elders beweerd), maar hoogstens 8 à 10 aan de gang en de mannen die deze molens bezetten gunnen wij hem van harte.'.
• wordt vermeld op 12 april 1895 - Artikel in Weekblad van de ANDB: 'Zaterdagavond was een groot aantal vakgenoten aan het station van de Staatsspoorweg, om de verloren zonen te ontvangen. Toen de trein aangekomen was en de luidjes uit de wagons op het perron stapten, steeg een herhaald hoera! uit de menigte op, dat, vergezeld van allerlei uitroepen en kreten, herhaald werd, tot de would-be uitwijkelingen door hun aanwezige familieleden weggemoffeld werden. Deze hoera's! en vreugdkreten golden niet de teruggekeerde onderkruipers, doch het feit, dat de met zoveel bombarie ondernomen verhuizing op niets, op erger dan niets uitgelopen was. Het Hoofdcomité en de redactie dit weekblad hebben de satisfactie, dat hun zienswijze omtrent die fameuze 'verplaatsing van het vak naar Antwerpen' waarvoor ook in de dagbladpers zo de grote trom werd geroerd, de juiste was. En misschien zullen enige, ons anders zeer welgezinde juweliers, zich wat minder beangst maken over 'concurrentie van Antwerpen'. En laten nu de heren Sturkop en Peekel gerust trachten naar Antwerpen te emigreren. Nu de inzichten, de raadgevingen en de waarschuwingen van het Hoofdcomité zo schitterend bewaarheid zijn geworden door de gebeurtenissen, zal geen flinke werkman het in zijn hoofd krijgen aan hun lokstem gehoor te geven en over de Moerdijk te trekken. Het uitschot dat tot alles bereid is, zij hen van harte gegund! (Henri Polak).'.
• wordt vermeld op 13 april 1895 te Amsterdam - Het snijdsters- en snijderspersoneel der firma Sturkop & Co, diamantklovers, heeft eenparig het werk neergelegd; zij zullen het (zegt het strooibiljet) niet hervatten dan nadat hun is verzekerd hun het minimum-tarief betaald zal worden. Zij vertrouwen, dat anderen hun voorbeeld zullen volgen, ten einde hun doel te bereiken, evenals de slijpers.
• wordt vermeld op 14 april 1895 te Amsterdam - Sturkop & Co heeft 25 brillantsnijdsters en -snijders in dienst. Het strooibiljet is van het personeel van de firma Sturkop. 'Wat de slijpers bereikt hebben', zeggen zij, 'kunnen en moeten ook wij bereiken; wij hebben óók recht op ons loon en zullen dit veroveren, al moesten wij er een even heftigen strijd voor voeren als de slijpers'.
• wordt vermeld op 17 april 1895 - De Telegraaf verneemt dat weer drie juweliersfirma's te Amsterdam de chipsjuweliers Sturkop en Roeg en Vigeveno en de roosjesfabrikant [] voornemens zijn, hun kantoren naar Antwerpen te verplaatsen.
• wordt vermeld op 17 april 1895 - De 'chips' hielden weer een vergadering over de werkstaking in 'Plancius'. Met algemene stemmen - niet één tegen - werd besloten, de staking vol te houden. Een aantal juweliersfirma's, namelijk de chips-juweliers Sturkop & Roeg en Vigeveno en de roosjes-fabrikant Biallostersky zijn voornemens hunne kantoren naar Antwerpen te verplaatsen.
• wordt vermeld op 26 april 1895 te Amsterdam - De ANDB meldt dat de heer Sturkop bezig is werklieden naar Antwerpen te lokken. Dat laat hen onverschillig, omdat hij juist niet het puikje der Amsterdamse diamantbewerkers meekrijgt. Maar ook de verhuizing zelf gaan niet zó gemakkelijk. Zo vertrokken j.l. vrijdag per Staatsspoor o.m. twee der Gebr. Kemper en Jacob Berg, doch niet voordat zij op het perron een ferm pak slaag hadden opgelopen. Dit bracht er zodanig de schrik in, dat een paar andere schandvlekken onzer beweging vrijdagavond met de boot naar Antwerpen vertrokken. Ook daar werden zij echter flink uitgejouwd. Toen werd hij laatste middel aangegrepen en vertrokken zaterdag enige van die ridders per rijtuig naar Nieuwersluis en vandaar per spoor naar Antwerpen. De namen van al die heren zijn bekend. Zeker kan men zijn, dat Sturkop even bekaaid van Antwerpen zal terug komen als Visser en Saks, en dan kunnen zij van een hartelijke ontvangst op de fabrieken verzekerd zijn, zoo ze er al op de fabrieken geduld zullen worden. Wij verzekeren die onderkruipers van de vuilste soort, dat zij na hun terugkomst niet op rozen zullen wandelen. In den loop der laatste dagen werden nog verscheidene onderkruipers 'overgehaald' en dat zal in de naaste dagen verder geschieden. Naar aanleiding hiervan een ernstig woord van waarschuwing aan de nog werkende onderkruipers. Zij moeten bedenken, dat verbittering bij de werklieden die nu reeds bijna 6 weken staken de verbittering tegen hen die den loonstrijd belemmeren door hun schandelijke onderkruiperij sterk toe neemt, en dat die strijd langer duurt en moeilijker wordt: en verbitterde mensen zijn tot alles in staat. 'Onderkruipers! Past op! Wij dreigen niet, doch de gemoedstoestand der eerlijke werklieden wordt dreigend.'.
• wordt vermeld op 10 mei 1895 te Amsterdam - De patronen konden het minimumloon wel betalen, 'of zoals de heer Sturkop beweerde, dat hij nog wel f. 5,-- meer per partijtje kon geven, als iedereen het maar deed. Maar ze werden ertoe gedwongen, omdat op hun oprichtingsvergadering er zo veel juweliers waren, die beweerden nog veel minder te betalen, dan het thans voorgestelde tarief. (Dit wordt echter in twijfel getrokken).
• wordt vermeld op 10 mei 1895 te Antwerpen (B) - De werklieden der firma Sturkop en Cote Antwerpen hebben enige dagen geleden gestaakt. De eis, invoering van het minimumtarief, werd onmiddellijk toegestaan. De ANDB (bij monde van Henri Polak) stelt dat, willen die werklieden nog trachten goed te maken wat zij misdreven hebben, zij onmiddellijk, zonder uitstel het werken te Antwerpen, voor welk loon dan ook, moeten weigeren en naar Amsterdam terug keren. Vroeg of laat moeten zij toch terug, daarom liever vrijwillig het gedaan, dan later gedwongen, daarin is hun enige kans gelegen om zich nog enigermate tegenover hun waardige kameraden te rehabiliteren. (De werklieden van Gebrs. Vigeveno uit Antwerpen zullen al naar Amsterdam terugkeren.
• wordt vermeld op 10 mei 1895 te Amsterdam - Tijdens de onduidelijkheden over de afloop der onderhandeling werd Van Zutphen, toen hij de Utrechtsestraat passeerde, binnen geroepen bij de heer Judels, waar een groot deel der Juweliers-Vereeniging bijeen was. Men meldde Van Zutphen dat men verkeerd had gehandeld en dat het Bestuur verplicht was geweest zijn mandaat neer te leggen en dat het ook besloten had dat alsnog dien middag te doen, wanneer hunne vergadering opnieuw het compromis zou verwerpen. Later werd ook Kuijper binnengeroepen en hem werd hetzelfde verteld. Er waren ook relletjes, waarbij de diamantbewerker zich 'onnet' gedroegen, hetgeen door beide partijen werd afgekeurd. Eerst mondeling, later werd schriftelijk door de heeren Judels, Vigeveno, Sturkop en Warradijn medegedeeld dat de juweliers met algemeene stemmen het 'compromis' hadden aangenomen. Een gezamenlijke verklaring werd namens het Bestuur der Vereenigde Juweliers mede ondertekend door Jos Judels (Voorzitter) en G. Vivegeno (Secretaris). Elders is een verslag opgenomen van de vergadering der juweliers. Er waren 61 firma's present; er zijn er veel meer, maar het Bestuur had een mandaat. Voorzitters waren gezamenlijk Jos Judels en H. Polak. Het Bestuur van de Vereenigde Juweliers: Jos Judels, J. Sturkop en G. Vivegeno, resp. voorzitter, penningmeester en secretaris. [] Rondvraag: juweliers verbinden zich het tarief te betalen gedurende vier weken, zo nodig mee te werken aan een nieuwe loonsregeling, en de stakers van firma's die zich niet willen verbinden, zoo nodig, hetzij door verschaffen van werk, hetzij financieel te steunen. De volgende heeren stemden toe, en bekrachtigden hunne toestemming met handtekening (o.m.) : J. Sturkop, Warradijn en Roeg, J.W. Goudeket, Judels & Co., Louis Weijl, Vivegeno en vele meer of minder bekende namen. Er werd een juwelierscommissie gevormd, waarin Jos Judels en G. Vivegeno. Te middernacht werd de vergadering gesloten, nadat Jos Judels de diamantstaking voor geëindigd had verklaard. Een half uur later verklaarde Polak hetzelfde voor de stakende diamantwerkers.
• wordt vermeld op 10 mei 1895 te Amsterdam - Is penningmeester van de Juweliers-Vereeniging.
• wordt vermeld op 15 mei 1895 te Amsterdam - Het snijdsters- en snijderspersoneel der firma Sturkop en Co, heeft zondag 12 mei eenparig het werk neergelegd. In een circulaire, doro de gezamenlijke stakers verspreid, wordt gezegd, dat zij hun werk niet meer zullen hervatten, voordat hun het minimum-tarief betaald wordt. Het personeel hoopt, dat dit voorbeeld onmiddellijk door alle snijdsters en snijders zal gevolgd worden. 'Wat de slijpers bereikt hebben', zoo heet het in de circulaire, 'kunnen en moeten wij ook bereiken; wij hebben óók recht op ons loon en zullen dit heroveren, al moesten wij er een even heftigen strijd voor voeren als de slijpers'.
• wordt vermeld op 17 mei 1895 te Amsterdam - De Telegraaf meldt dat onlangs een staking van het snijdsters- en snijderspersoneel der firma's Sturkop & Co. en Louis Weijl werd gemeld, maar dat dit alleen het geval was bij de eerste firma.
• wordt vermeld op 17 mei 1895 te Amsterdam - Het artikel 'Statistiek der chipsstakingen' biedt een uitvoerig overzicht van' de inspanningen en de moeizaam behaalde, doch succesvolle' stakingen.
• wordt vermeld op 18 mei 1895 te Amsterdam - Oproep in de krant aan vakgenoten op zich te melden als zij in de laatste 1-3 jaren werkloos zijn geweest, met het oog op de in bewerking zijnde plannen tot stichting van een Fonds tot Uitkeering bij Werkeloosheid.
• wordt vermeld op 24 mei 1895 - Weekblad van de ANDB - 'In ons vorig nummer werd melding gemaakt van twee geruchten, nl. 1e dat de firma Sturkop & Co. zou terugkeren met al zijn werklieden, uitgezonderd de 'heren' [] en [], en 2e dat een combinatie van drie Antwerpse en drie Amsterdamse juweliers te Yokohama in Japan zou openen, aanvankelijk met 250 molens. Wij vroegen onze Antwerpse correspondent ons de nodige inlichtingen te verschaffen en hij meldde ons, omtrent de repatriëring der Sturkopianen het volgende: 'De werklieden der firma Sturkop & Co. zijn van hier naar Amsterdam op zaterdag en zondag 28 en 29 juni. Zij hebben de hele daaropvolgende week in Amsterdam vertoefd en zijn j.l. zaterdag 6 juli teruggekeerd te Antwerpen, waar zij heden, maandag, weer aan de gang zijn gegaan. De twee schuimers die gij in uw brief noemt, zijn niet naar Amsterdam geweest. (Volgt een opgave van de juweliers waar ze dan werkten.) Wij leren dus, dat genoemde 'kameraden' niet meer voor Sturkop & Co. werken, zodat er kans bestaat dat Amsterdam vooreerst van het burgerschap van die ridders verschoond blijft. De combinatie voor Japan is een van die grove Antwerpse kluchten, waarvan onze vakbroeders het monopolie schijnen te hebben. (Volgt ontzenuwing.) Verder bericht over voortgaande emigratie vanuit Antwerpen naar Amerika en over de zwakke opstelling t.o.v. vakbonden van de Antwerpse diamantbewerkers.Weekblad van den Algemeenen Nederlandschen Diamantbewerkersbond - 30-3-1900. 'Van de firma Sturkop & Co. werd ontvangen f. 40,-- schadevergoeding, t.b.v. enige snijders dier firma, waarmee een geschil was ontstaan; terwijl door de bondsleden [3 personen] werd gerestitueerd van de schadeloosstelling het vorige jaar aan de loopknecht Claassen toegekend. Totaal f. 70,--'..
• wordt vermeld op 31 mei 1895 - Artikel in Weekblad van de ANDB: 'Wij ontvingen van een Antwerps vakgenoot het volgende schrijven omtrent de toestanden bij de 'uitwijkelingen', die bij de firma Sturkop & Co. te Antwerpen een aards paradijs zijn gaan genieten. [] omtrent de wijze waarop bij de heren Sturkop & Co. alhier gewerkt wordt. De lonen bij die firma zijn sinds haar vestiging alhier reeds aanmerkelijk opgeslagen, ten gevolge van het begin van een staking. De heren patroons maken zich echter nog steeds aan een schandelijke exploitatie schuldig. Zo wordt o.a. de molenhuur berekend à fr. 12 (f. 6,--) per week; geheel onbruikbaar zand dwingt men de werklieden te nemen tegen de prijs van fr. 3,50 (f. 1,75). Bovendien is ieder hunner verplicht fr. 12(f. 6,--) per week bazenloon te betalen. Meldenswaard is nog dat een paar weken geleden een werkman voor die firma een partijtje 30-2 opkreeg, dat hem reeds terstond een beetje groot voorkwam. Toen de steentjes half afgebrillandeerd waren, vond de man een ogenblik de gelegenheid ze te wegen en bevond, dat zij toen nog scherp 2 karaat wogen. Dit feit is voorgevallen bij een der knechten bij een zekere E. Vega (een satelliet van de patroon) die op eigen kosten zat te werken. Dit is slechts een van de wijze waarop die heren, die steeds zozeer klagen over oneerlijkheid der werklieden, zelf de eerlijkheid verstaan. [] Toevoeging redactie: de schrijver [] is een in alle opzichten betrouwbaar man [].'.
• wordt vermeld op 7 juni 1895 - Weekblad van de ANDB - 'N.a.v. het bericht in het voorlaatste nummer, dat de werklieden der firma Sturkop & Co. weldra naar Amsterdam zullen terugkeren, meldt een inzender dat dit geheel bezijden de waarheid is en: De werklieden der firma Sturkop & Co. zullen zaterdagavond en zondagmorgen bijna allen naar Amsterdam komen, doch niet zoals u denkt om voorgoed te blijven, maar om voor plezier één of twee dagen in Amsterdam door te brengen. Ik meld u dit, opdat u zondag met die personen zou kunnen spreken, teneinde ze te bewegen niet meer naar Antwerpen te gaan, daar het plan bestaat binnen 8 of 14 dagen nog een 200 werklieden voor bovengenoemde firma te doen verhuizen, zijnde slijpers en ongeveer 50 of 60 snijders. Commentaar van Henri Polak: het eerste deel van dit bericht is waar. De flinke, waardige kameraden die met de firma S. & Co. naar Antwerpen trokken, hebben gedurende de Pinksterdagen onze stad met hun gewaardeerde tegenwoordigheid vereerd. Met die lui te spreken ging echter werkelijk niet: wij zijn niet gewoon jenever te trakteren, en zonder dat kan men met deze lieden niets aanvangen. Wat die a.s. verhuizing van zoveel werklieden betreft, op dit punt zijn wij enigszins sceptisch; evenwel, niets is onmogelijk, dus ook dat niet. Die plezier heeft te gaan, dat hij in hemelsnaam ga! Niets is ons liever dan van wat schorremorrie verlost te worden. De goede knappe werklieden gaan tòch niet.'.
• wordt vermeld op 21 juni 1895 - Weekblad van de ANDB:'In Café de Gouden Voet aan de Westerstraat heeft de eigenaar taferelen van de novemberstaking op de muren laten schilderen. Eén daarvan stelt het Amstelveld voor, waar Van Zutphen vanaf de stoep van Sturkop de behaalde overwinning meedeelt.' (Jammer dat deze schildering niet meer te zien is).
• wordt vermeld op 5 juli 1895 - Weekblad van de ANDB - Twee artikelen onder elkaar. (1) 'Te Amsterdam loopt het gerucht, dat een combinatie van drie Amsterdamse en drie Antwerpse juweliers van plan is te Yokohama, in Japan, een diamantslijperij te openen. Wij delen dit gerucht natuurlijk onder reserve mee, doch zullen ons op de hoogte der feiten trachten te stellen, en zo mogelijk, in ons volgend nummer de toedracht der zaak meedelen.' (2) 'Het gerucht loopt de Antwerpen, dat de firma Sturkop & Co. weldra naar Amsterdam zal terugkeren. Wat daar van aan is, weten wij niet. Misschien staat het wel in verband met de Yokohama-historie.'.
• wordt vermeld op 12 juli 1895 - Weekblad van de ANDB - 'In ons vorig nummer werd melding gemaakt van twee geruchten, nl. 1e dat de firma Sturkop & Co. zou terugkeren met al zijn werklieden, uitgezonderd de 'heren' [] en [], en 2e dat een combinatie van drie Antwerpse en drie Amsterdamse juweliers te Yokohama in Japan zou openen, aanvankelijk met 250 molens. Wij vroegen onze Antwerpse correspondent ons de nodige inlichtingen te verschaffen en hij meldde ons, omtrent de repatriëring der Sturkopianen het volgende: 'De werklieden der firma Sturkop & Co. zijn van hier naar Amsterdam op zaterdag en zondag 28 en 29 juni. Zij hebben de hele daaropvolgende week in Amsterdam vertoefd en zijn j.l. zaterdag 6 juli teruggekeerd te Antwerpen, waar zij heden, maandag, weer aan de gang zijn gegaan. De twee schuimers die gij in uw brief noemt, zijn niet naar Amsterdam geweest. (Volgt een opgave van de juweliers waar ze dan werkten.) Wij leren dus, dat genoemde 'kameraden' niet meer voor Sturkop & Co. werken, zodat er kans bestaat dat Amsterdam vooreerst van het burgerschap van die ridders verschoond blijft. De combinatie voor Japan is een van die grove Antwerpse kluchten, waarvan onze vakbroeders het monopolie schijnen te hebben. (Volgt ontzenuwing.) Verder bericht over voortgaande emigratie vanuit Antwerpen naar Amerika en over de zwakke opstelling t.o.v. vakbonden van de Antwerpse diamantbewerkers.Weekblad van den Algemeenen Nederlandschen Diamantbewerkersbond - 30-3-1900. 'Van de firma Sturkop & Co. werd ontvangen f. 40,-- schadevergoeding, t.b.v. enige snijders dier firma, waarmee een geschil was ontstaan; terwijl door de bondsleden [3 personen] werd gerestitueerd van de schadeloosstelling het vorige jaar aan de loopknecht Claassen toegekend. Totaal f. 70,--'..
• wordt vermeld op 2 augustus 1895 - Staat met zoon Stephan op de lijst der candidaten werkende leden in 'De Kampioen'(ANWB ).
• wordt vermeld op 2 augustus 1895 te Amsterdam - Met zijn zoon Stephan als werkend lid vermeld in De Kampioen, het orgaan van de Algemene Nederlandse Wielrijdersbond.
• wordt vermeld op 16 augustus 1895 - Weekblad van de ANDB: Ingezonden stuk uit Antwerpen. Aktie van de steeds beter opererende vakbeweging aldaar. Besloten werd dat de 'nieuwe onderkruipers' van Beffie gesaboteerd zullen worden en alles zal worden gedaan om ze niet aan het werk te laten komen. En dat de uitvoering van dit besluit niet zal uitblijven indien zij hierheen komen, hebben de onderkruipers van Sturkop reeds ondervonden. Zij waren op die meeting aanwezig en zijn zodanig toegetakeld dat zij op de volgende vergadering bepaald afwezig bleven. Intussen is de staking voor de firma's I.M. Beffie en J.A. Kaas via een bevredigende oplossing opgeheven.
• wordt vermeld op 23 augustus 1895 - Weekblad van de ANDB: pamflet gericht tot de chipsmakers. Zeer vaag. Onder de juweliers die het minste loon betalen vindt men Roeg & Co. en Judels. De heren Sturkop & Co. hebben - als ik het goed lees - betaald.
• wordt vermeld op 30 augustus 1895 - Weekblad van de ANDB: Verslag van bondssecretaris Herman Kuijper: een verblijf in Antwerpen. Men constateert het nagenoeg ontbreken van een diamantbewerkersorganisatie in Antwerpen. De werklieden komen er rond voor uit dat zij machteloos staan. Men sprak met voor Sturkop werkzaam zijnde werklieden. Men verwachtte dat de aangekondigde komst van het Hoofd-Comité bij hem wel eens een allesbehalve plezierige indruk zou kunnen maken en dat deze wel eens zou kunnen beproeven om het hen minder aangenaam en gemakkelijk te maken. Veel diamantbewerkers beklagen zich erover dat zij niet naar Amsterdam kunnen terugkeren, omdat hen daar het werk onmogelijk gemaakt zal worden.
• wordt vermeld op 6 september 1895 te Antwerpen (B) - In artikel over Antwerpen wordt gesproken over de mislukking om tot een vakbeweging aldaar te komen. 'Zoo vol moed als de afgevaardigden naar Antwerpen vertrokken waren, vast besloten alle bezwaren te overwinnen, voelden zij zich thans teleurgesteld.' Tijdens een vergadering memoreerde Kuijpers achtereenvolgens de grote staking, de eerste staking voor Sturkop, andere stakingen en boycots en meer glorierijke feiten. Later, op een vergadering van 10 augustus, waar o.a. Jan van Zutphen bij was, waren de 'Sturkoppianen of 'schurftkoppige bende' zoals de Antwerpenaren zeggen, in grote getale aanwezig, en trachtten zich te rechtvaardigen, door de schuld te werpen op het Hoofdcomité, dat hen niet voldoende had gesteund. Een geroep van 'onderkruipers' en 'sla ze den kop af' gaf hen echter spoedig het bewijs, hoe men over hen en hun daden dacht'.
• wordt vermeld op 20 september 1895 te Amsterdam - Een grote opkomst voor een vergadering der ANDB over de oprichting van de Amsterdamsche Juweliers Vereeniging. Veel aanwezigen waren Eigenwerkmakers, die voorlopig niet zullen toetreden. Er werd weer gesproken over de 'lopende stakingen'. Buiten de reeds ingeschreven lieten zich inschrijven (o.m.): N. Roeg, J.A. Kaas, Sturkop, Strelitski, Konijn, Warradijn, Daniëls e.v.a. Contributie lopende jaar: f. 25,-- 'Nadat de gewone kibbelarijen tusschen de Juweliers en de Eigenwerkmakers naar behooren afgespeeld waren, sloot men de vergadering'.
• wordt vermeld op 8 oktober 1895 te Antwerpen (B) - Lang artikel met manifesten van patroons en van de ANDB. Slot: het verschil tussen de Amsterdamse en Antwerpense diamantnijverheid: in Amsterdam gaan de diamantwerkers strijken met oproer; te Antwerpen met de bestellingen.
• wordt vermeld op 11 oktober 1895 - Weekblad van de ANDB: Melding uit Antwerpen dat de vakbeweging steeds beter wordt. Men steunt de staking in Nederland. Vermeld wordt dat weer een aantal Amsterdamse slijpers hier zijn aangekomen; met verzekert dat zij niet veel zullen werken, het zullen de eersten niet zijn 'die wij in de laatste veertien dagen terugzenden'. 'De mannen van Sturkop gaan ook met lijsten rond om uw staking te steunen'.
• wordt vermeld op 6 december 1895 te Antwerpen (B) - 'Eene Vervolging. Nadat diverse leden van het Amsterdamsche Hoofd-Comité te Antwerpen hun best gedaan hadden de organisatie aldaar op pooten te zetten, ontving het einde September j.l. van het Antwerpensche Hoofdcomiteit het bericht, dat Polak, Kuyper, Van Zutphen en Roe uitgenoodigd waren den 28 September 's avonds 8 uur te verschijnen op het politie bureel op de Groote Markt. Daar geen onzer echter te Antwerpen was of er om andere redenen moest zijn, kon van deze vriendelijke uitnoodiging geen gebruik gemaakt worden. Vrijdagavond j.l. te Antwerpen aangekomen, begaf Polak zich onmiddellijk naar het politie-bureel, waar hij den commissaris echter niet aantrof. Den volgenden dag opnieuw compareerend vond hij dezen ambtenaar echter wel, en vernam daar dat door de heeren W. van Emden (eigenaar der diamantslijperij in de Goudbloemstraat) en Mozes (alias Maurits) Strelitsky (meesterknecht van Sturkop en Co.) een aanklacht tegen hem was ingediend. Polak wordt beschuldigd op twee openbare meetings, gehouden in de lokalen Conscience en El Bardo, aangezet te hebben tot belemmering der vrijheid van arbeid, door de Antwerpsche diamantbewerkers te beduiden dat zij niet behoorden toe te laten dat de werklieden van Sturkop en Co. rustig konden doorwerken. Binnenkort zal de instructie in deze zaak geopend worden. Van welke godvergeten gruweldaden Kuyper, Van Zutphen en Roe beschuldigd worden kon Polak niet te weten komen. Eigenaardig is nog het feit dat het genoemde viertal beschuldigers voor den commissaris verklaard hebben, de gelacrimeerde woorden niet zelf te hebben hooren uiten, doch van derden vernomen hebben dat aldus door Polak gesproken is. Ons komt voor dat dit muisje geen bijster langen staart zal hebben, doch dat het geheele zaakje op touw gezet is om genoemde beschuldigden en evenetueele andere liefhebbers zulk een schrik op 't lijf te jagen, dat zij nooit meer te Antwerpen zouden komen, om er, door organisatie der vakgenooten, het den patroon lastig te maken in het uitoefenen hunner uitzuigerij. Als dat werkelijk de bedoeling is, zullen de heeren niet veel plezier beleven van hun intrigetje'.
• wordt vermeld op 6 december 1895 te Amsterdam - Henri Polak wordt in Antwerpen vervolgd wegens het organiseren van betogingen, na een aanklacht tegen hem ingediend door o.a. Mozes (alias Maurits) Strelitsky, meesterknecht van Sturkop & Co.
• wordt vermeld op 6 december 1895 te Antwerpen (B) - Nadat diverse leden van het Amsterdamse hoofdcomité te Antwerpen hun best gedaan hadden de organisatie daar op pooten te zetten, ontving het einde september j.l. van het Antwerpsche hoofdkwartier het bericht, dat Polak, Kuyper, Van Zutphen en Ree uitgenoodigd waren den 28n september 's avonds om 8 uur te verschijnen op het politiebureau op de Groote Markt. Daar geen onzer echter te Antwerpen was of er om andere redenen moest zijn, kon van deze vriendelijke uitnoodiging geen gebruik gemaakt worden. Vrijdagavond j.l. te Antwerpen aangekomen, begaf Polak zich onmiddellijk naar het politiebureau, waar hij den commissaris niet aantrof. Den volgenden dag opnieuw compareerend, vond hij dezen ambtenaar echter wel en vernam dat daar door de heeren Van Embden (eigenaar der diamantslijperij in de Leeuwerikstraat), George Krijn (juwelier), Kastermans (gerant der diamantslijperij in de Goudsbloemstraat) en Mozes (alias Maurits) Strelitsky (meesterknecht van Sturkop & Co) een aanklacht tegen hem was ingediend. Polak wordt beschuldigd van op twee openbare meetings, gehouden in de lokalen Conscience en Et Bardo, aangezet te hebben tot belemmering der vrijheid van arbeid, door den Antwerpsche diamantbewerkers te beduiden, dat zijn niet behoorden toe te laten, dat de werklieden van Sturkop & Co. rustig konden doorwerken.
• wordt vermeld op 10 december 1895 te Antwerpen (B) - Henri Polak wordt in Antwerpen vervolgd op de beschuldiging dat hij op twee openbare meetings de Antwerpse diamantbewerkers heeft aangezet tot belemmering van de vrijheid van arbeid, op aanklacht van enkele bedrijven, o.m. door Van Embden en Mozes (alias Maurits) Strelitsky (meesterknecht van Sturkop & Co.).
• wordt vermeld op 13 december 1895 te Antwerpen (B) - In Antwerpen zijn nu ook enige stakingen in de diamantindustrie.
• wordt vermeld op 27 december 1895 - Weekblad van de ANDB: In een ingezonden stuk wijst iemand erop dat het van de diamantslijper Tak billijker zou zijn het gewone tarief ad. 60 cent van Sturkop & Co. voor molenhuur te vragen. Bij Sturkop hoeven de werklieden, wanneer zij niet voor deze firma, maar voor anderen werken, ook niet meer dan 60 cent te betalen. (Kennelijk zit Sturkop - nog/weer? - in Amsterdam).
• is van 1896 tot 1915 eigenaar of mede-eigenaar van - Utrechtsedwarsstraat 116. Geërfd door zijn nazaten (echtgenote 5/8 deel; kinderen ieder 3/32 deel).
• wordt vermeld op 10 januari 1896 - Weekblad van de ANDB: Ingezonden stuk van I. Robles, die zich erover beklaagt dat hij - onterecht - op de zwarte lijst staat. Hij noemt daarin: er is in de bazenvereniging een zekere Vega die berucht is geworden als onderkruiper bij Sturkop. Elk onzer die weet welk een zware strijd wij tegen de onderkruipers hebben moeten voeren, kan begrijpen wat het zegt een dergelijk individu nu als bondslid te dulden. (De beschuldiging gaat verder). De redactie ontkent dat Vega lid is van de bazenvereniging.
• wordt vermeld op 10 januari 1896 te Hilversum - Weekblad van de ANDB: De Hilversumse diamantindustrie. Daarin: verder werken er te H. twee Hilversummers [] voor []Sturkop. Die snuiter is onverbeterlijk en onbetaalbaar.
• wordt vermeld op 27 maart 1896 te Amsterdam - De ANDB vermeldt: een Incident 'deed zich op de vergadering van j.l. Vrijdag in Plancius voor. De gewezen secretaris der Knechtenvereeniging [] de heer L. van Amerongen, deelde mede, dat de heer Zwaluw, de welbekende chips-juwelier, tegenover hem (v.A.) beweerd had, dat onze Vice-Voorzitter, J.A. van Zutphen Jr., den man was, die den heeren Sturkop & Co. den raad had gegeven het minimum-loon te ontduiken door het invoeren der molenhuur restitutie, en dat hij daarvoor (doch daaromtrent was v.A. niet zeker) beloond is geworden met een som van f. 1000,--. Naar aanleiding hiervan heeft het Hoofd Comité den heer Zwaluw den volgenden aangeteekenden brief gezonden. (Daaronder publiceren H. Polak (Voorzitter) en Herm. Kuyper (Secretaris) hun brief aan de heer Zwaluw): 'Mijnheer, de heer L. van Amerongen deelde ons gisteren mede, dat gij beweert, dat onze Vice-Voorzitter J.A. van Zutphen Jr., de man was, die de H.H. Sturkop & Co. aanraadde het Minimum-loontarief te ontduiken door de bekende molenhuur restitutie in te voeren, en dat hij door deze heeren daarvoor beloond werd met een bedrag van f. 1000,--. Dat gij verder beweert, dat gij ons een brief zondt, waarin deze mededeelingen vervat waren, ter opname in ons Weekblad, welke brief door u, op verzoek van onzen Secretaris Herm. Kuyper, teruggenomen werd. Wij verzoeken u ons per brief te doen weten, of deze beweringen door u geuit zijn, en zoo ja, ons de bewijzen daarvoor te doen geworden. Dit schrijven zal in het volgende nummer van ons Weekblad opgenomen worden, tegelijk met het anti-woord, dat wij van u, als man van eer, recht hebben te verwachten.' Vervolgens een commentaar: Toen dit blad ter perse ging was op dezen [] verzonden brief nog een antwoord ontvangen.
• wordt vermeld op 27 maart 1896 te Amsterdam - De ANDB vermeldt 'De werklieden van Vigeveno hebben, in tegenstelling met de werklieden van alle andere Chips-juweliers, het werk tegen het juweliers-tarief aanvaard. Op een vooraf gehouden vergadering van het Hoofd-Comité met de betrokken bazen, bleek het onmogelijk deze laatsten tot staking te bewegen. Een manifest aan bedoelde werklieden bleef eveneens zonder gevolg. Ten slotte hebben de Vereenigde Schijvenschuurders in overleg met het Hoofd-Comité besloten, niet langer voor de werklieden der firma's Vigeveno te schuren en een desbetreffend manifest is door beide college's verspreid. Het Hoofd-Comité zal bovendien nog andere pogingen in het werk stellen om goed- of kwaadschiks deze werklieden te doen staken, en het rekent daarbij op de medewerking van alle diamantbewerkers en schijvenschuurders, zoodra die ingeroepen zal worden'.
• wordt vermeld op 27 maart 1896 te Amsterdam - Het Hoofd-Comité van de ANDB bericht dat de staking thans geproclameerd is voor de volgende firma's: (o.a.:) J. Sturkop & Co., Amstelveld; Waradijn & Roeg, Utrechtsestraat 110; Jos. Judels & Co., Binnen-Amstel 7; twee bedrijven van Vigeveno. Ieder werkman, welke thans nog voor deze woordbrekende juweliers werkzaam is, onderkruipt zijn medewerklieden, zich zelf en de organisatie.
• wordt vermeld op 26 juni 1896 - Weekblad van de ANDB: Verslag over vertrek naar Antwerpen van J. van Wesel, wiens personeel reeds enkele weken in staking is. Gaat daarmee het voorbeeld van de heren Sturkop e.a. volgen: de wijk nemen naar het asiel voor loonontduikers.
• wordt vermeld op 3 juli 1896 - Weekblad van de ANDB: In een artikel over de werkstaking voor de firma Jos. Van Wesel noemt men hen een der uit Antwerpen vluchtende juweliers. 'Na [] en Sturkop en anderen is nu ook de heer Van Wezel door ondervinding wijs geworden. Waarom heeft hij zich niet gespiegeld aan de behaalde stroppen zijner voorgangers?.
• wordt vermeld op 7 juli 1896 te Amsterdam - Amsterdamsche Juweliers Vereeniging opgericht 1 januari 1896; datum erkenning: 27 april 1896 per Koninklijk Besluit. Doelstelling: De behartiging van de gemeenschappelijke oeconomische belangen van hare leden in de uitoefening van hun bedrijf en de bevordering van den diamanthandel en van de brillant- en kapindustrie te Amsterdam.
• wordt vermeld in oktober 1896 te Frankrijk - Kandidaat-lid voor de Franse wielerbond 'Touring-club de France'.
• wordt vermeld op 23 oktober 1896 - De diamantfabriek Sophia werkte voor de juwelier Sturkop.
• wordt vermeld op 23 oktober 1896 - Weekblad van de ANDB: In de loop der week werd het werk neergelegd door het personeel-Strelitskie, [] en door de beide personelen-Hamburger op de fabrieken-Rudelsheim en Sophia (juwelier-Sturkop) wegens de geringe verdiensten, veroorzaakt door het slechte werk en vergelijkender wijs hoge eisen. Bovendien hebben de werklieden der firma Warradijn en Roeg [] niet verder te zullen werken.
• wordt vermeld op 24 oktober 1896 te Amsterdam - Het heeft er veel van weg, alsof de maanden October en November altijd eene meer dan gewone agitatie onder de diamantbewerkers teweeg brengen. In tijden is het zoo levendig niet geweest in de ANDB. (1) Agitatie voor den schafttijd en 60-urige werkweek en de vernieuwde vermeerdering der weerstandskas-bijdragen; (2) tal van loonbewegingen aan de orde. Zoo werd in de loop der week voor en na, het werk neergelegd door het personeel-Strelitskie, fabriek Moppes, juwelier Poliakoff, en door de beide personeelen-Hamburger op de fabrieken Rudelsheim en Sophia, juwelier Sturkop, wegens de geringe verdiensten, veroorzaakt door het slechte werk en de vergelijkenderwijs hooge eischen. Bovendien hebben de werklieden der firma Warradijn en Roeg hun voornemen te kennen gegeven niet verder te zullen werken, en hebben, op het oogenblik dat dit ter perse gaat, misschien reeds gestaakt terwijl het personeel van den eigenwerkmaker Lisser, fabriek Minnikenhof, eveneens het werk hebben neergelegd; eisch: loonsverhooging. In ons volgens nummer zullen wij van het verloop der bewegingen uitvoerig verslag doen. De beweging tot algemeene invoering van den schafttijd en 60-urige werkweek, vlot uitstekend. De Fabriekseigenaren-Vereeniging blijft aan onze zijde staan, zoodat thans op 40 fabrieken 60 uren per week gewerkt wordt. Ten opzichte der gemengde fabrieken, die nog steeds struikelblokken blijven door het zeven dagen per week draaien, zullen dezer dagen maatregelen getroffen worden, die, met de onmisbare medewerking der daar werkende vakgenooten, wel zullen leiden tot het beoogde doel.
• wordt vermeld op 30 oktober 1896 - De diamantfabriek Hamburger werkte voor de juwelier Sturkop.
• wordt vermeld op 30 oktober 1896 - Weekblad van de ANDB: Verslag over neerleggen van werk. Bij o.a. Amesfoort en Hartz en bij de personelen Strelitski (juwelier Poliakoff) en Hamburger (juwelier Sturkop) respectievelijk op de fabrieken Moppes, Rudelsheim en Sophia.
• wordt vermeld op 20 november 1896 - Verslag van de vergadering van chipsbewerkers op 12-11-1896. Lang betoog, met o.m.: bij Warradijn en Roeg bijv. zijn de toestanden het best. Bij Judels is het minder, omdat slechter gesneden wordt. Bij Warradijn en Roeg wordt het tarief betaald, geen overwicht gegeven en geen bazengeld geheven, vandaar dat de snijders hun werk beter doen, hetgeen ook de slijpers ten goede komt. Ook Sturkop kan men met de eerstgenoemde nagenoeg gelijk stellen.
• wordt vermeld op 31 maart 1897 - Weekblad van de ANDB: Lijst van namen van de juweliers en eigenwerkmakers, die het bekende contract getekend hebben, onder wie: Warradijn en Roeg jr., Judels & Co., I. Sturkop (zonder & Co..
• wordt vermeld op 9 april 1897 te Amsterdam - ANDB-vergadering in Paleis voor de Volksvlijt, met agendapunt De onafhankelijke onderkruipers vereeniging'. 'Want niet waar, de juwelier zorgt steeds goed voor u, ja, daar zijn enkelen die zeer sentimenteel zijn voor hun werklieden. Waar is dat gebleken? Van Zutphen en Polak leiden de bijeenkomst. Lang relaas over lonen en betrouwbaarheid van de patroons. 'Waar kwam die overgevoeligheid aan het daglicht? Bij de chipsjuweliers? Wie ondervond het goede van een Sturkop (e.a.) (Gelach).
• wordt vermeld op 19 november 1897 - Weekblad van de ANDB: Een zekere Nemo schrijft een lange retirade - die nu vanwege het vrouwonvriendelijke en beledigende karakter een opstand teweeg zou brengen - met als eigen slotcommentaar: 'Het bovenstaande is wellicht een beetje bruut gezegd. Ik kan het heus niet helpen. Ik werd zo kriegel toen ik in de brieven der heren Sturkop & Co., Roeg en Co. en Judels en Co. las, dat al die firma's reeds lang de huisarbeid hadden willen afschaffen, doch dat de snijdsters het zelf niet wilden. Verdomd! De doorvoering van die broodnodige maatregel wordt, nota bene nog wel daar waar het 't gemakkelijkst zou gaan, gedwarsboomd door degenen die er het meeste belang bij hebben. Verlies daar nu eens niet je geduld bij. De geduldigste mens wordt nog wel eens driftig, en ik ben om de drommel de geduldigste mens niet. En als ik boos ben en bitter, dan zeg ik boze en bittere dingen. En ik was bijzonder geprikkeld door de akelige pruderie van die dametjes - vandaar mijn heftige spot.
• diamantklover woont (als kantooradres) Amstelveld 11 te Amsterdam van 1898 tot 1900 - Kantooradres.
• diamantklover woont (volgens adresboek) Achtergracht 3 te Amsterdam van 1898 tot 1900.
• is van 1898 tot 1913 eigenaar of mede-eigenaar van - Uilenburgerstraat 141 en 141a huis en erf).
• wordt vermeld op 19 augustus 1898 - Het snijderspersoneel van Sturkop draagt steunpenningen bij voor stakende timmerlieden.
• wordt vermeld op 26 augustus 1898 - Artikel van Jan van Zutphen over onrechtmatige betalingen van loon. Er is een motie van de Amsterdamse Juweliers Vereniging geweest, waarvan een direct gevolg was dat de volgende juweliers vanaf die tijd hun snijdsters en snijders het overgewicht betalen (onder wie:) Sturkop & Co.
• wordt vermeld op 14 oktober 1898 - Weekblad van de ANDB: Snijders-loonbeweging. Artikel over voortschrijdende resultaten bij de onderhandelingen. Gaat vooral over onbetaald overgewicht en het doorvoeren van het tarief van 1894, zonder enige aftrek. Met: Wij laten hier alle werkgevers volgen, die vroeger het loon betaalden en die het nu doen, om een juist overzicht te geven, zoals die op het ogenblik is, zodat zij, waarvan met zekerheid gezegd kan worden 'daar is alles in orde', de volgende werkgevers zijn. Een lange lijst, met: Amesfoort & Hartz, S.E. Hamburger & Co., Swammerdamstraat 18, J.A. Kaas, Zwanenburgwal 92, M.J. Roeg & Co., Amstel 128, Jaq. Roeper, Halvemaansteeg 11, J. Sturkop, Amstelveld 11, Louis Weijl, Sarphatistraat 69 en H.A. Warradijn & Co., Nieuwe Prinsengracht 96.
• wordt vermeld op 28 oktober 1898 - Weekblad van de ANDB: Een ingezonden stuk van een diamantwerker, die zich erover beklaagt dat hij herhaaldelijk en onterecht door vakgenoten wordt lastig gevallen die in de mening verkeren, dat hij voor de firma Sturkop & Co. te Antwerpen onder het loon gewerkt heeft. Hij werkte voor een ander, die juist boven het minimumtarief betaalde. Jan van Zutphen verklaart dat dit juist is.
• wordt vermeld op 4 november 1898 - Twee dames die werken op het snijdsteratelier-Sturkop worden genoemd omdat zij de f. 1,-- honorarium voor de geneesheer niet hebben terugbetaald, nadat zij waren verwezen naar de tweede categorie van het lidmaatschap. 'Men weet er nu alles van'.
• wordt vermeld op 25 november 1898 - Weekblad van de ANDB: de ANDB eist van de juweliers afschaffing van de huisarbeid. Men kent slechts twee argumenten voor het bestaan van de huisindustrie: luiheid en uitbuiting. Maar vooral lijkt huisarbeid een factor tegen het streven naar de 8-urige werkdag. Men eist dat alle snijders en snijdsters, werkzaam voor één patroon, op één of meer goed ingerichte werkplaatsen zullen werken. Zodat daarmee het zitten onder de de stoep en op zolder voorgoed een einde zal nemen. 'Wij stellen ons de zaak dus zo voor: alle thuiszittende werklieden van de firma's [] Sturkop enz. worden verplicht op een der bovengenoemde ateliers te gaan werken, zodat men alleen zal kunnen spreken over het atelier [] Sturkop enz. en van thuiswerkend personeel geen sprake meer zal zijn'.
• is van 1899 tot 1915 eigenaar of mede-eigenaar van - Eerste Oosterparkstraat 105 (was eerst: Oetgenspad) en Miquelstraat 48-54. De Oosterparkbuurt werd laat aan het einde van de negentiende eeuw gebouwd. Gekocht van een makelaar. Kocht in 1900 via particulier ook Eerste Oosterparkstraat 89-95. Miquelstraat na aanleg Wibautstraat omgedoopt in Wibautstraat 56-62. Zijn erfgenamen verwierven dit bezit: (echtgenote 5/8 deel; kinderen ieder 3/32 deel).
• wordt vermeld op 12 mei 1899 - Weekblad van de ANDB: Klachten over 'slecht werk': met betrekking tot de te bewerken grondstof en over het rondisten van klein werk, kwamen bij herhaling in, meer bepaaldelijk bij, onder meer: Sturkop & Co., Hamburger & Co., Dresden & Strelitskie, Roeg & Co. Dit leidde tot gebrek aan verdiensten'.
• J. Sturkop woont (volgens adresboek) Achtergracht 3 te Amsterdam 1900 en 1901 - Telefoon 3642.
• wordt vermeld op 18 januari 1900 te Amsterdam - Verstrekt een gift van f. 150,-- voor een fonds voor werkloze diamantbewerkers.
• wordt vermeld op 20 januari 1900 - Sturkop & Co. doneert f. 150,-- aan werklozenkas.
• wordt vermeld op 26 januari 1900 - Firma Sturkop & Co. draagt f. 150,-- bij aan het Comité ter ondersteuning van werkeloze diamantbewerkers.
• wordt vermeld op 11 september 1900 - Weekblad van de ANDB: Weekblad van den Algemeenen Nederlandschen Diamantbewerkersbond - 11-9-1900. Terugblik op de diamantonrusten. 'Onze grootste vijanden zijn de chipsen en aanverwante artikelen. Als gevolg daarvan hadden en hebben wij dan ook grotendeels oorlog te voeren tegen de fabrikanten van die bij uitstek schone diamantsoorten. Reeds de strijd van 1894 had zijn ontstaan daaraan te danken.' 'De staking ontstond spontaan slechts bij een groot gedeelte der arbeiders, met name de chipsslijpers; de rest moest aangespoord worden tot het meedoen aan de strijd. En dat is te begrijpen, als men weet dat er vóór 1894 lang niet zoveel puinjuweliers gevonden werden als daarna. De chipsjuweliers van voorheen waren te tellen, evenzo als op het ogenblik de juweliers te tellen zijn, welke geen chips fabriceren laten. Daarbij kan ook gezegd worden, dat de fabrikanten zelf nog niet wisten eruit te halen wat er uit te halen viel (wat het fabricaat betreft), omdat de chipsindustrie toenmaals nog in wording was. Met enige uitzonderingen berustte deze tak van industrie dan ook in handen van één familie, welke toen door velen 'de chipsfamilie' werd genoemd. Het was de familie Judels, Delden, Sturkop, Roeg en Warradijn, welke als meest gerenommeerde chipsfamilie bekend stonden. Voeg daarbij nog Tak en Knoek, Peker en Breslau, Saks en Visser en gij hebt zowat alle puinfabrikanten vóór 1894 bij elkaar.' (Tegenwoordig is dat aantal minstens vertienvoudigd.) 'Toen wij in 1894 onze eisen stelden, werden die op de eerste met de juweliers gehouden vergadering met een reuzenmeerderheid aangenomen. [] Dat kwam omdat wij van de vele tarieven, die toen betaald werden, het hoogste hadden uitgezocht, zonder rekening te houden met de eisen en kwaliteiten. Hierdoor werden zij, die goede goederen lieten maken, zeer bevoordeeld.' 'De goortste tegenstand was bij de 'chipsfamilie' en enkele van hun confraters. Dezen hadden en famille tevoren besloten niet toe te geven.' 'Gelukkig voor ons echter pleegde een der samengezworenen verraad, door zijn compagnon vóór te laten stemmen, quasi per abuis. Als gevolg daarvan kwamen 's avonds de heren Eweg, Warradijn en Judels naar Café Centraal om ook toe te geven. Het gelukte dan ook na vrij wat moeite, eerst na een half jaar later opnieuw gehouden extra-staking voor de chipsjuweliers onze tarieven bij die heren voorgoed ingeburgerd te zien. Wat is echter door deze twee stakingen gebleken? Dat niet in de diamantindustrie zo winstgevend was als het fabriceren van chips.' (Ruwprijzen per karaat veel lager; meer zaken te doen met hetzelfde kapitaal; bij steeds hoger gestelde eisen dat voor hogere waarden geslepen kon worden, waardoor de te betalen tarieven voldoende gedekt konden worden.) 'De chipsfabricage [] nam in een paar jaar een ongekende vlucht.'.
• wonende Achtergracht 3 te Amsterdam, wordt vermeld op 13 november 1900 te Amsterdam - Krijgt telefoon; nummer 3642..
• koopman wonende Achtergracht 3 te Amsterdam, wordt vermeld van 1901 tot 1904 - Staat in (voorloper van) telefoongids 1901 en 1904.
• koopman wonende Willemsparkweg 126 te Amsterdam, wordt vermeld van 1901 tot 1904 - Staat in (voorloper van) telefoongids 1906, 1910, 1913, 1915 en 1917.
• J. Sturkop, koopman woont Achtergracht 3 te Amsterdam van 1901 tot 1905 - Vermeld in de Rijksgids telefoondienst.
• is van 1901 tot 1915 eigenaar of mede-eigenaar van - Van Ostadestraat 374-380. Gekocht van bouwondernemer. Overgegaan naar erfgenamen (echtgenote 5/8 deel; kinderen ieder 3/32 deel).
• is van 1901 tot 1915 eigenaar of mede-eigenaar van - Beukenweg 9-17. De Oosterparkbuurt werd laat aan het einde van de negentiende eeuw gebouwd. Gekocht van bouwkundige. Zijn erfgenamen verwierven dit bezit: (echtgenote 5/8 deel; kinderen ieder 3/32 deel).
• wordt vermeld op 17 mei 1901 - Weekblad van de ANDB: I. Sturkop. Door de werklieden van de firma I. Sturkop werden verschillende grieven ter kennis van het D.B. gebracht. Na gehouden onderzoek, werden met de firma onderhandelingen geopend, waarvan het resultaat nog niet kan worden medegedeeld.
• is van 1902 tot 1915 eigenaar of mede-eigenaar van - Miquelstraat 40-46 en Blasiusstraat 68. De Oosterparkbuurt werd laat aan het einde van de negentiende eeuw gebouwd. Gekocht van timmerman. Zijn erfgenamen verwierven dit bezit: (echtgenote 5/8 deel; kinderen ieder 3/32 deel). Miquelstraat na aanleg Wibautstraat omgedoopt in Wibautstraat 50-54.
• wordt vermeld op 18 april 1902 - Sturkop & Co. Klachten over slechte specie maakten het nodig dat een onderzoek werd ingesteld. Daarbij bleek dat de specie gewone klateersel was, terwijl de grondstof in aanmerking genomen, grove boort moest worden verstrekt. Verder kwamen er klachten omtrent de eisen aan het fabricaat gesteld. Met de firma is over een en ander in onderhandeling getreden.
• wordt vermeld op 9 mei 1902 - Weekblad van de ANDB: Sturkop & Co. Een paar weken geleden kwamen er klachten dat aan slecht werk tamelijk hoge eisen werden gesteld, terwijl de specie zeer slecht was. Wij stelden ons toen met de firma in verbinding, wat ten gevolge had dat de nodige verbetering werd aangebracht. Verleden week echter werd een ander soort werk uitgegeven, waarbij in plaats van boort weer slechtere specie werd verstrekt, terwijl weer een groot aantal steentjes moest worden gerondist. Een en ander had tot gevolg dat een vergadering van de werklieden plaats had. Allen hadden dezelfde grieven. Een conferentie met de firma volgde op de vergadering, waar na een zeer lange bespreking toegezegd werd dat in het vervolg zal zorg gedragen worden dat klein werk niet zal behoeven gerondist te worden en steeds grove boort zal worden verstrekt. Voor de specie in de afgelopen week bij het werk gegeven, zal in plaats van f 2,-, f 1,- per karaat in rekening worden gebracht.
• wordt vermeld op 6 juni 1902 - Weekblad van de ANDB: De heer I. Sturkop, de bekende juwelier, zal, naar gezegd wordt, met 1 juli a.s. uit zaken gaan. De heer Hamburger, lid der firma, zal wellicht de zaken voor een deel voortzetten, zij het ook niet op zo grote schaal als tot nog toe.
• wordt vermeld op 2 juli 1902 - Weekblad van de ANDB: De heer I. Sturkop, de bekende juwelier, zal, naar gezegd wordt, met 1 juli a.s. uit zaken gaan. De heer Hamburger, lid der firma, zal wellicht de zaken voor een deel voortzetten, zij het ook niet op zo grote schaal als tot nog toe.
• ondertekent een familieannonce te Amsterdam op 30 augustus 1902 te Amsterdam wegens: Overlijdensannonce van zijn neef en pleegzoon Nico Judels, namens hemzelf (I. Sturkop; opvallend is de intiaal I, terwijl ook soms J wordt gebruikt), zijn vrouw A. Sturkop-Roeg en hun kinderen S. Sturkop, R. Sturkop, M. Sturkop, N. Sturkop.
• is van 1903 tot 1915 eigenaar of mede-eigenaar van - Blasiusstraat 87-91. Gekocht (huis en erf) in 1903 via bouwkundige van De Maatschappij. Ingebracht in Blasius N.V. ter exploitatie van onroerend goed. Blasius kwam na Isaäcs overlijden onder beheer van zijn erven. Verkocht aan een particuliere eigenaar.
• is van 1903 tot 1915 eigenaar of mede-eigenaar van - Blasiusstraat 98-114. Gekocht (huis en erf) in 1903 van de Maatschappij Oosterparkkwartier Haarlemmerpoortkwartier. Ingebracht in Blasius N.V. ter exploitatie van onroerend goed. Blasius kwam na Isaäcs overlijden onder beheer van zijn erven.
• Woont te Amsterdam, vermeld op 12 juni 1903 als erfgenaam - Treedt op als vertegenwoordiger van zijn aangehuwde nicht Johanna Judels te Londen, bij de boedelverdeling van Nathan Judels.
• is van 1904 tot 1915 eigenaar of mede-eigenaar van - Warmoestraat 43. Gekocht van particuliere eigenaar. Geërfd door zijn nazaten (echtgenote 5/8 deel; kinderen ieder 3/32 deel).
• wordt vermeld op 4 oktober 1904 te Amsterdam - Oprichting 'Blasius' NV tot exploitatie van onroerend goed te Amsterdam. Doel: verkrijgen, exploiteren, weder van de hand doen van onroerend goederen, deelneming in andere NVs, met soortgelijk doel; duur: voorlopig één jaar; kapitaal: f. 250,000 in 250 aandelen van f 1000,--, waarvan geplaatst en volgestort 115 aandelen, de overige te plaatsen binnen 10 jaren. Directie: Th.H. Staring.
• ondertekent een familieannonce op 19 november 1904 te Amsterdam wegens: Overlijden van zijn moeder. Commentaar: bij zijn vader: J. Sturkop; hier: I. Sturkop. Is dit misschien (nog) een periode waarin hij zich Israëliet beschouwde?.
• Omtrent I. Sturkop te Amsterdam wordt een gebeurtenis vermeld op 29 december 1904 te Amsterdam (Achtergracht 3) - Isaac Sturkop en Hanna Roeg zenden hun dochter Rosette Booleman-Sturkop een brief (met gedrukt opschrift: I. Sturkop, Amsterdam, 3 Achtergracht, b/h Frederiksplein). Ro is dan net getrouwd en verhuisd naar Brussel. De tekst van Isaak is een gedicht: 'Mijn Beste Ro lief. Mijn lieve Ro, je vader laat je weten. Dat hij je helemaal niet kan vergeten. T'Is stil in huis, voorbij is nu de pret. En in mijn hand, beschouw ik jou portret. Ik lag de heel nacht van jou te droomen. Ik zal in Bruxelles, weldra bij je komen. Ik wensch je toe, mijn allerliefste kind. Bemin je man en wordt door hem bemind. Wij zullen hier je vrolijkheid ontbeeren. T'Is beroerd, maar ik zal het toch wel leeren. Groet Den voor mij, t'is een beste man. Hij zal je gelukkig maken, als hij kan. Ik zal in Brussel voor je huis goed zorgen. Verlang al erg naar je brief van morgen. Denk aan je vader vaak mijn dochter lief. Adieu vaarwel, hier eindig ik mijn brief. Piet." De brief gaat verder in het handschrift van Hanna Roeg (s.e.e.o.): "Lieve beste Ro en goede Den. Hede morgen je hartelijke lieve brief ontvangen en was ik zeer blijde te vernemen jelui gezond te Keulen zijn aangekomen. Kind lief ik heb je hoed bewaard op mijn kamer en zal dezelve mee brengen naar Brussel ook je witte handschoenen zijde kousen en witten schoentjes, mijn engel ik mis je al erg maar ik troost mij met 't idée dat jij nu gelukkig bent. Het is nu veel stiller in huis niet door jou mijn engel maar nu die drukte van alles verzorgen voorbij is. Gisteren avond wachte ik nog op de laatste post ik dacht nog iets te hooren, maar was zeer tevreden hede morgen toen je groote brief kwam. Gisteravond was Thom met Gree en Jo naar Carrée pa deed zijn avonddutje en ik zat aan mijn lieve Ro en Den te denken. Oom Nico heeft hier koffij gedronken en heb ik hem de groeten voor je gegeven. Jo en Gree zijn naar de koffij zich gaan kleeden om de Beurs te gaan zien en mis ik je erg met de boel afwaschen. Gisteren heb ik het sleuteltje van de koffer aan Alida gegeven die zij bij moe kan laten halen en dan zal zij morgen haar kasje sturen naar Brussel ik heb haar ook nog f. 2,50 gegeven Dinsdag. Den lief je famille is zeer opgeruimd. Dinsdag tegen 5 uur bij ons heengegaan en Moos Konijn en Alex hebben mij nog bedankt voor de gezellige dag. Velen van de visite waren een beetje ? het was dan ook zeer gezellig. s'avonds was ik zeer vermoeid en ?achtig. Rozet lief denk er aan Henki op Zondag een briefje telegram of kaartje te zenden. Zij was altijd zoo hartelijk voor jou. Nu kinderen lief voor hede geen nieuws, ik hoop jelui zich goed amuseeren en ben zeer benieuwd te vernemen hoe het jelui bevalt getrouwde menschen te zijn neem maar wat je kunt, want men is niet meer zoo spoedig in de gelegenheid zoo een reisje te maken besef dus goed Rozet lief en geniet mijn engel. Kus elkaar voor mij en denk nog eens in een verlooren oogenblikje aan jelui liefhebbende moeder. Velen groeten van Gree die je morgen een groote brief zal schrijven de groeten van Marie ook voor mijnheer Den de groeten van Niec? Steef Cor Jo en al de huisgenooten." In brief 2003-001 zegt Nadine bij de naam Moos Konijn en Alex dat zij denkt dat dit familie van Daniël Booleman was. Haar moeder sprak over tanten en ooms als "Konijntjes". Genoemd in deze brief: Thom en Gree = zwager en zus van Ro; Den = Daniël Booleman; Jo = vriendin van de familie? Of Johanna Judels, hun nicht en de echtgenote van Nico Roeg? Of Josephine Roeg, de dochter van Nico en Johanna; maar zij was toen pas zes jaar. Achteraf blijkt dat Jo zeer goed Jo (Joseph) Judels kan zijn geweest, de man van 'tante Lina', hoewel ik eerst nog even aan hun dochter Josephine dacht (maar die zal Fien hebben geheten of, zoals Ann Hopper denkt: Josey) .(Zie e-mails 2003-028, -40 en -41). Verder lijkt het zeer waarschijnlijk dat het hier gaat om Joseph (Jo) Judels, want hij was een broer van Nico Judels, pleegzoon van het gezin Sturkop-Roeg, die in 1902 was overleden en ook van Johanna Judels, die getrouwd was met Nico Roeg, de oudste broer van Hanna; Oom Nico = lijkt er sterk op dat hij Nico Roeg was, de oudste broer van Hanna. Hij woonde toen al in Londen, maar hij was vaak in Amsterdam voor zaken en kan bovendien zijn overgekomen voor de bruiloft'; Alida = een dienstmeisje?; Moos Konijn = volgens Nadine familie van Daniël; Alex = volgens Nadine eveneens familie van Daniël; Moe = zeer waarschijnlijk: moeder, dus Rozette Roeg-Judels. Grietje Sturkop-Roeper, de andere grootmoeder van Ro, was op 19 november 1904 overleden; Henki = onbekend.Niec? = zal Nico zij'; Steef = Stephan Sturkop. Verder valt op: Hanna noemt haar dochter Rozet; De schrijfwijze van de man van Gree Stom-Sturkop was dus Thom. Klopt, want hij heette Thomas Albertus Nicolaas Stom. Nadine wijst erop dat de brief twee dagen na de bruiloft van Ro en Daniël is geschreven.
• Alias Piet.
• is 1905 en 1906 eigenaar of mede-eigenaar van - Sparrenweg 13-15 en Tweede Oosterparkstraat 97-105. De Oosterparkbuurt werd laat aan het einde van de negentiende eeuw gebouwd. Gekocht van Exploitatiemaatschappij Hollandia, verkocht aan makelaar/bouwkundige. Gezamenlijk eigendom (ieder de helft) met een makelaar.
• wordt vermeld op 6 april 1905 te Amsterdam - NV 'Blasius', tot exploitatie van onroerend goed te Amsterdam. Jaarl. Alg. Vergadering Vrijdag 14 april e.k., 3 uur, ten kantore der Vennootschap, Ruyschstraat 60.
• wordt vermeld in 1906 - Op de lijst van hoogstaangeslagenen in de Rijks-directe belastingen in Noord-Holland. Op een bevolking der provincie van 968.105 personen bedraagt het aantal hoogstaangeslagenen 645.
• J. Sturkop, koopman woont Willemsparkweg 126 te Amsterdam in 1906 - Vermeld in de Rijksgids telefoondienst.
• wonende Achtergracht 3 te Amsterdam, wordt vermeld op 22 januari 1906 te Amsterdam - Gevraagd met 15 maart eene keukenmeid en eene werkmeid, beiden v.g.g.v. Zich aan te melden bij Mevr. Sturkop, Achtergracht 3 b/h Frederiksplein.
• wonende te Amsterdam, wordt vermeld op 30 april 1906 te Amsterdam - Verhuisd I. Sturkop van Achtergracht 3 naar Willemsparkweg 126.
• woont Willemsparkweg 126 huis te Amsterdam na 2 mei 1906 - Inwoners van 3/1 naar 2/1 naar driekwart naar 1/1. Uitschrijving (echtgenote) naar W5/278. Maria Johanna van Wijk kwam mee op 2-5-1906 van A1/3. Bleef tot 7-5-1908. Daarna hele serie inwonende dienstbodes, alle met niet-joodse namen.
• Opa Piet woont (als hoofdbewoner en/of partner) Willemsparkweg 126 te Amsterdam tussen 2 mei 1906 en 21 juli 1915 - De datum is ontleend aan het bevolkingsregister.
• diamantklover woont (als hoofdbewoner en/of partner) Willemsparkweg 126 te Amsterdam van 2 mei 1906 tot 21 juli 1915.
• wordt vermeld op 7 augustus 1908 - Weekblad van de ANDB: Henri Polak schrijft een artikel n.a.v. een voornemen van de Amsterdamsche Juweliers Vereeniging om tot een gezamenlijke loonregeling te komen en meer werk in Antwerpen te laten verrichten. De voorzitter van de AJV, Herman J. Hartz, is daar vóór, evenals de heer Dresden. Polak verzet zich vooral tegen het aspect Antwerpen. 'In het eerste levensjaar van onze bond was het de firma Velleman & Emanuel, die naar Antwerpen vertrok, om aan onze druk te ontkomen. [] Zij failleerde na enige tijd en is van de aardboden verdwenen. Eind 1905 (? Moet dit niet 1895 zijn?) stak een heel stel juweliers de Moerdijk over, o.a. de heren Sturkop, Visser & Saks en andere chipsjuweliers. Het duurde echter geen drie maanden, of alle waren weer met hangende pootjes behoorlijk in het vaderland.' Er volgen meerde andere voorbeelden. 'Eigenlijk is er maar één Amsterdamse firma, die werkelijk te Antwerpen gereusseerd is, nl. de firma Beffie.
• J. Sturkop woont (volgens adresboek) Willemsparkweg 126 te Amsterdam 1910 en 1911 - Tel. 3642.
• J. Sturkop, koopman woont Willemsparkweg 126 te Amsterdam van 1910 tot 1917 - Vermeld in de Naamlijst voor den telefoondienst.
• is juwelier voor 1914 te Amsterdam - Kantooradres. Komt voor in het boekje Juweliers en Werkgevers als: Sturkop, Amstelveld. Gerelateerde namen: Amesfoort & Hartz, Muidergracht; Ascher, I.J., Heerengracht 149; Daniëls, Zwanenburgerstraat; Goudeket, W., Tulpstraat; Konijn, firma S. & Co., Zwanenburgwal; Roeg & Co., Amstel 128; Roeper, Halvemaansteeg; Vivegeno, Gebr., Doklaan 7; Vivegeno, Parklaan; Vivegeno & Zoon, Ant.breestraat 49; Weijl, Louis, Muidergracht 4; Warradijn & Roeg; Warradijn & Co., Prinsengracht 76; Wezel, van, Prinsengracht (842); Wezel, van, J., Amstel.
• J. Sturkop, koopman woont (volgens telefoonboek) Willemsparkweg 126 te Amsterdam in 1915.
• Met betrekking tot Isaak Sturkop werd verteld in 1915 - Hij overleed in de mobilisatiejaren 1914-1918. Zijn kleindochter Ans Reinders herinnert zich dat haar vader in die jaren officier van gezondheid was te Laren en dat zij per kar terug moesten naar Amsterdam wegens het overlijden.
• Isaac Sturkop geen beroep, is overleden op 21 juli 1915 in de namiddag om 2.30 uur (half drie) te Amsterdam (De aangevers geven ook in de volgende akte een overledene aan (geval van sterfte in een zelfde ziekenhuis?). Opvallend dat ze beiden een joodse naam hebben, terwijl Isaak Sturkop naar verluidt afstand had gedaan van de joodse levenswijze. Simon Wijnschenk komt in de betreffende periode regelmatig voor in genealogische bronnen, steeds bij de aangifte van een overledene, samen met een bode of een ziekenverpleger. Simon Wijnschenk, geboren ?2 mei 1857 was lid van het doodgraverscollege.) Op Sabbat verklaarden zij niet te mogen tekenen. De doodsoorzaak kan niet worden opgezocht omdat het betreffende deeltje in de statistiek ontbreekt).
  • geboorte: Emanuel Polak
  • aangever: Emanuel Polak
  • aangever: Simon Wijnschenk
• te Amsterdam wordt vermeld in overlijdensannonce op 21 juli 1915 te Amsterdam met de tekst: 'Heden overleed plotseling tot onze diepe droefheid, mijn geliefde Echtgenoot, onze beste Vader, Behuwd- en Grootvader de Heer I. STURKOP, in den ouderdom van 57 jaar. Bezoeken van rouwbeklag kunnen niet worden afgewacht. Ondertekening: A. Sturkop-Roeg (Amsterdam), Dr. S. Sturkop (Amsterdam), C.M. Sturkop-Kleman en kinderen (Amsterdam), R. Booleman-Sturkop (s-Gravenhage), D. Booleman en kinderen (s-Gravenhage), M. Stom-Sturkop (Amsterdam), T.A.N. Stom (Amsterdam), N.R. Sturkop (Amsterdam). Plaats en datum: Amsterdam, 21 Juli 1915.' en: 'Overleden, de Heer I. STURKOP, in den ouderdom van ruim 57 jaar. Ondertekening: E. Warradijn-Roeg, H.A. Warradijn, J. Amesfoort-Roeg, L. Amesfoort. Plaats en datum: Amsterdam, 21 Juli 1915.' en: 'Heden overleed plotseling onze geliefde Zwager en Vriend de Heer J. STURKOP, in den ouderdom van 57 jaar. Ondertekening: N. Roeg (Londen), J. Roeg-Judels (Londen), A. Roeg (Londen), A. Roeg-Comes (Londen), M. Roeg (San Francisco). Plaats en datum: Amsterdam, 21 Juli 1915.'.
• is begraven op 25 juli 1915 te Muiderberg (Joodse begraafplaats Muiderberg) (Opvallend dat hij joods is begraven).
• Vermeld in 1916 als erflater - Isaäc Sturkop liet zijn vermogen na aan zijn echtgenote en hun vier kinderen. Hanna Roeg was executrice-testamentair. Isaäcs vermogen - aangegeven op 1-1-1915, dus kort voor zijn dood, bedroeg aan onroerend goed f. 189000,--, effecten f. 17170,--, wissels en ander handelspapier etc. f. 2500. Een totaal der baten ad. f. 228670. Telfout? De schulden bedroegen: hypothecaire schulden f. 120300,--, andere schulden f. 4000,--. In totaal f. 124300,--. Het te erven restant was f. 104370,--. Een aangetekende brief d.d. 25-1-1916 van notaris J.A. Ritman JHz. meldt dat hij aandelen bezat in Blasius NV. Na betaling van de rechten erfde zijn weduwe f. 11407,52. De 4 kinderen elk f. 8555,64 = f. 34222,57. Totaal f. 45630,09. De contante waarde van 1915 per 2013 van de baten zijn > € 2.000.000,--; van het restant < € 950.000,--..
• wordt vermeld op 4 september 1916 te Amsterdam - 4-9-1916. De Erven Sturkop worden in De Tribune verdacht van plannen tot huuropdrijving. Zij zijn eigenaar der percelen Blasiusstraat 98-114 en 87-93. De opzichter Warrandijn (moet Warradijn zijn; een broer van Isaäcs zwager Hartog Warradijn) deelde dit mede. Deze opzichter weigert reeds lange tijd noodzakelijke reparaties aan de percelen. Wanneer de bewoners hierover klagen, dan heet het: 'De woningen zijn te goedkoop en moeten opgeslagen worden'. Zo worden de reeds zozeer geteisterde arbeiders door de huisjesmelkers uitgemergeld. Er zijn worden stappen ondernomen tot het vormen van een bewonerscommissie om dergelijke huisjesmelkerswillekeur tegen te gaan.
• J. Sturkop, koopman woont Willemsparkweg 126 te Amsterdam in 1917 - Vermeld in de Naamlijst voor den telefoondienst.
• Met betrekking tot Isaak Sturkop werd verteld op 17 november 1919 te Amsterdam - In het Dagblad Het Volk verscheen een lang artikel. Een greep daaruit; Bern. A. Wins, tweede secretaris van de ANBD: 'Ik kwam daarvoor terecht op de slijperij van Van Embden op het Zaagmolenpad []. Daar maakte ik kennis met een diamantklover, zekeren Sturkop, die later een der grootste chipjuweliers werd. Wij hielden de kennis aan en toen ik een volwassen kerel geworden was, verzocht de heer Sturkop mij, voor hem als baas te gaan werken, met een groot aantal molens. Ik nam dat aanbod aan en kwam terecht op de fabriek 'De 3 Fontyne' aan de Raamgracht. Zoo naderde het befaamde jaar 1894.' Commentaar: in 1894 vond de grote diamantstaking plaats. Een gevelsteen met de naam 'De 3 Fontyne' sierde het pand aan de Lijnbaansgracht 189.
• wordt vermeld op 19 november 1919 te Amsterdam - Bernard A. Wins, tweede secretaris van de ANBD, werkte op de slijperij van Van Embden op het Zaagmolenpad en maakte daar kennis met een diamantklover, een zekere Sturkop, die later een der grootste chipsjuweliers werd. Zij hielden de kennis aan en toen hij een volwassen kerel geworden was, verzocht de heer Sturkop hem, voor hem als baas te gaan werken met een groot aantal molens. Hij nam dat aanbod aan en kwam terecht op de fabriek 'De 3 Fontyne' aan de Baangracht. (Dit werd later de Lijnbaansgracht.).
• wordt vermeld op 30 november 1928 - Weekblad van de ANDB: Terugblik. Hoeveel fabrikanten van grote en bescheiden betekenis zijn er in de weinige tientallen na de Kaapse Tijd niet verdwenen? [] o.m. Sallie Hamburger, Sturkop & Sttelitski, Warradijn & Roeg, twee of drie firma's Vigeveno, Judels, Kaas, Beffie, Van Wezel, Amersfoort & Hartz, Dresden & Strelitski, Gebr. Roeper. Wijlen A.S. van Wezel bracht zijn gehele bedrijf reeds vele jaren geleden in zijn geheel naar Antwerpen en later van daar naar New York over. Wordt nog gesproken over De 3 Fontyne aan de Lijnbaansgracht. Wat andere belangrijke firma's uit vroegere, doch geenszins verre tijden betreft: de firma S.J. van Wezels (vader en broers van A.S.) bracht reeds voor het bestaan van onze bond haar zaken over naar New York en kwam daar tot grote bloei; [] J. Judels [] en de meeste chipfirma's (de Sturkops, [, Warradijns, Roegs, enz.) gingen te niet. Van de hoger genoemde fabrikanten [] werden kooplieden of commissionairs of gingen rentenieren.
• wordt vermeld op 6 november 1931 - Weekblad van de ANDB: Terugblik. Wij wijzen op de werklieden van firma's [] Roeg, Sturkop, [] enz. Allemaal firma's waar indertijd zeer veel brokkantige goederen werden gefabriceerd.
• wordt vermeld op 13 december 1931 - Weekblad van de ANDB: Nabeschouwing op de chips. Na 1896 werd steeds meer zelden chips bewerkt en verdween ten slotte geheel. 'Het was namelijk alsof de toenmalige chipsjuweliers hun bedrijf slechts konden gaande houden door toepassing van allerlei praktijken, die vaak van knevelarij, bedrog en afzetterij moeilijk te onderscheiden waren, aan welke in november 1894 een einde werd gemaakt. Vandaar dat deze juwliers in het voorjaar van 1895 poogden het een half jaar tevoren verloren terrein althans gedeeltelijk te herwinnen. Het conflict, bekend als de chipsstaking, was er het gevolg van. [] Kort daarna begon de ineenstorting van de chipsbranche. De firma Visser en Saks was de eerste, die haar bedrijf naar Antwerpen overbracht (na korte tijd ging zij teniet). Voor en na volgden enige andere en de firma's die hier bleven gingen als nachtkaarsen uit. Sturkop, Jolis, Peereboom, Judels, Roeg, Delden, Knoek, Tak - het zijn als het ware legendarische namen geworden. Later deden enkele firma's, als bijvoorbeeld Amesfoort en Hartz, nog pogingen tot het fabriceren van chips, doch moesten dit na korte of langere tijd opgeven. Vermoedelijk was dit een gevolg [] dat men hier veel te hoge eisen aan de bewerking van deze grondstof stelde, waardoor de lonen te hoog moesten zijn en het gewichtsverlies te groot en aldus de productieprijs te hoog werd. Want te Antwerpen werd in hoe langer hoe grotere mate chips bewerkt, waarbij echter de eisen zo gering waren, dat de werklieden er met vergelijkenwijs lagere lonen een redelijk stuk konden verdienen, terwijl de werkgevers het ordinaire geslepen blijkbaar met gemak tegen behoorlijk rendement konden verhandelen. Doch hoe dit zij: met de chipsfabricage was het hier gedaan. Vele chipsslijpers trokken naar Antwerpen; de rest was genoodzaakt zich op de bewerking van andere grondstoffen toe te leggen. [] Leerlingen die in 1904 en later bij het vak kwamen, hebben nooit chips gezien.
• wordt vermeld op 16 december 1932 - Weekblad van de ANDB: Onder de titel 'Verdwenen glorie' worden de namen der juweliersfirma's genoemd die in een aantekenboekje van 1909 stonden. Een lange lijst, waaronder Beffie en Kaas, A.S. de Levita, Weijl, Van die firma's bestaan er nog maar tien. Verdere verdwenen namen (eveneens een hele lijst), onder wie A., A.S. en S.L. van Wezel, S. Sturkop, J. Judels, Amersfoort en Hartz, Louis Duitz, Warradijn en Roeg, Gebr. Vigeveno.
• wordt vermeld op 23 november 1934 - Weekblad van de ANDB: Greep uit de kranten tijdens de diamantstaking van 1894. (Algemeen Handelsblad 6-12-1894). Jan van Zutphen licht toe: blijkt dat de firma Sturkop en Co. verklaard had, dat haar werklieden bij haar waren gekomen met het aanbod beneden het loontarief te werken. Het is dus aan de werklieden zelf te wijten als het loon niet gehandhaafd blijkt. Het comité heeft de werklieden bewogen op hun besluit terug te komen en eensgezind niet onder het tarief werken. Wel moet men er attent op zijn dat in Antwerpen de werkkracht zoveel goedkoper is dan in Amsterdam. Daar zijn de meeste roosjesslijpers eigenwerkmakers, wier zaken meer en meer in omvang toenemen, ten koste van Amsterdam.
• wordt vermeld op 7 december 1934 - Weekblad van de ANDB: Greep uit de kranten tijdens de diamantstaking van 1894. (Algemeen Handelsblad 11-12-1894). De diamantwerkers bij de firma's Sturkop en Judels zullen dus blijven staken als de eis niet ingewilligd wordt. (Met een uitvoerige bespreking van de situatie en de geëiste tarieven).
• wordt vermeld op 11 januari 1935 - Weekblad van de ANDB: Greep uit de kranten tijdens de diamantstaking van 1894. (De Amsterdammer van 11-12-1984) De juweliers Judels en Sturkop betalen lagere lonen uit en de overige patroons besluiten daarop voorlopig geen werk meer uit te geven. De werklieden van die firma's accepteerden dat, maar werden door te bond aangespoord in weigering te volharden. (De Amsterdammer van 12-12-1984) Bericht dat Judels en Sturkop het minimumloon zullen uitkeren; er is weer werk uitgedeeld.
• wordt vermeld op 18 januari 1935 - Weekblad van de ANDB: Greep uit de kranten tijdens de diamantstaking van 1894. (De titel en de datum van de krant staan er niet bij; moet nog in december 1895 zijn geweest). Tijdens een bijeenkomst van de ANDB brengt Henri Polak de pogingen van de firma's Sturkop en Co. (Strelitsky) en Judels in herinnering om onder het tarief te doen werken. Dit had een staking ten gevolge. De chipmakers bij de firma aan het werk werd aangezegd om te staken, maar dezen meenden het niet te kunnen doen zonder hulp. Daartoe werden de gelden in de weerstandkas ter beschikking gesteld. Zover hoefde het niet te komen; nog dezelfde avond werd de staking opgeheven. Bij beide patroons werken 500 personen.

   ongedateerd

• wordt vermeld - Isaäcs Sturkops zwager Maurits (Maurice) Adler (zie aldaar) was een befaamd wielrenner, rond de tijd dat Isaäc en zoon Stephan (en later zoon Nico) toetraden als werkend lid van de recentelijk opgerichte wielrijdersbond ANWB. Daarmee zou die interesse verklaard zijn en ook Stephans latere rol als arts bij de Wielervierdaagsen.
• wordt vermeld te Amsterdam - 'Ome' Jan van Zutphen, de vakbondsvoorman in de ANDB, memoreert 'Hij werkte op 'De drie fontijne' aan de Lijnbaansgracht te midden van vakgenoten, die de volle klap van de uitbuitingstarieven moesten opvangen. De slijpers konden bij de geldende tarieven geen droog brood verdienen. Meer dan eens gebeurde het, dat een arme drommel na dertien uur ploeteren nog niet eens zijn bedrijfsonkosten - molenhuur, boort - boven water had. De stemming onder de mannen was dan ook geladen.' (Hierna een verslag van de daarop volgende staking.) (In 1919 vertelde Bernard A. Wins dat hij in zijn jonge jaren voor Sturkop in deze slijperij werkte.
• wordt vermeld te Amsterdam - Bij de vrijmetselaarsloge 'La Bien Aimée' waren veel joden ingewijd. Joden hebben traditioneel veel belangstelling voor toneel gehad. Het percentage joodse kunstenaars was in 1930 nog vijfmaal zo hoog als bij de rest van de beroepsbevolking. Tot die groep behoorde het geslacht Judels, waarvan de in 1844 ingewijde toneeldirecteur Nathan Judels een exponent was. 15 jaar later werd zijn zoon, de acteur Isaac Nathan Judels in dezelfde loge (L.B.A.) ingewijd. Bij de opening van 'de Salon' op 26 augustus 1844 werd een 'Inwijdings-Cantate' uitgevoerd, waarvan de tekst was geschreven door een ander lid van L.B.A., te weten Izaak J. de Lion. De muziek was gecomponeerd door een lid van de loge 'La Paix', A. Berlijn.
• wordt vermeld te Amsterdam - Samenvatting van bronnen 5291-E t/m -Z. Voor zover waarschijnlijk dat een Sturkop er eigendom zou kunnen hebben, zijn alle secties van oudere stadsdelen onderzocht. De resultaten zijn uitgewerkt in de vorm van kadastrale bronnen..
• wordt vermeld - Vakgenoot Andries van Wezel reisde bijna wekelijks per trein naar Oostende en ging van daaruit verder naar Londen, om daar ruwe diamant in te kopen. Reisde Isaäc Sturkop ook zo?.
• wordt vermeld te Amsterdam - Henri Polak kreeg na zijn terugkeer uit Londen in Amsterdam emplooi op het atelier van Andries van Wezel. Daar werkte hij niet alleen samen met geestverwanten zoals Bram Loopuit, Herman Kuijper en Dolf (A.S.) de Levita. Hieruit blijkt dat de families Sturkop van elkaar hebben geweten.
• diamantklover, wordt vermeld te Amsterdam - Op de lijst van joodse vrijmetselaren van de loge 'La Bien Aimée' komt Isaac (diamantklover) voor met o.m. zijn zwager N.J. Roeg (commissionair), Jo Judels (neef van zijin vrouw, juwelier), M. Judels (oom van zijn vrouw, boekhouder), N. Judels (grootvader van zijn vrouw, toneeldirecteur) en I.L. Roeg (zijn schoonvader, juwelier).
• wordt vermeld te Amsterdam - Er wordt melding gemaakt in het boek 'Vrouwen Vooruit!', over de emancipatie van vrouwen, dat er werd gevochten tegen de huisarbeid. De firma's van Sturkop & Co., Roeg en Co. en Judels & Co. hadden die huisarbeid allang willen afschaffen, maar het waren de arbeidsters zelf die zich daartegen verzetten..
• Met betrekking tot Isaak Sturkop werd verteld - Zijn achterkleindochter Pans wist niets af van de familienaam Roeper, van een firma Roeg, Judels & Sturkop, van het vrijmetselaarschap van Izaak Sturkop, wel van het verlaten door deze tak van het jodendom ('maar opa Steef had thuis wel een joodse kandelaar staan').
• Met betrekking tot Isaak Sturkop werd verteld - Zijn kleindochter Yvonne Marx-Booleman, vertelt dat Isaäc (opa Piet) diamanten inkocht bij Roeg te Londen. Hij had zelf een vrij grote zaak en verkocht de gekloofde diamanten door. Hij was de man van Sturkop & Co en de liaisons Roeg en Judels.
• Met betrekking tot Isaak Sturkop werd verteld - Zijn kleindochter Ans Reinders-Sturkop wist niet dat haar grootvader, "opa Piet" (Izaäk Sturkop), eveneens vrijmetselaar wa.
• Met betrekking tot Isaak Sturkop werd verteld - Louis Sturkop vertelt dat er een juwelier Sturkop moet zijn geweest. Eigen commentaar: dat was Izaak (Piet) Sturkop.
• Met betrekking tot Isaak Sturkop werd verteld - Ans Reinders-Sturkop vertelde dat haar opa Piet en diens zoon Stephan tégen het kopen aan de zuurkar waren.
• Met betrekking tot Isaak Sturkop werd verteld - Volgens zijn kleindochter Ans Reinders-Sturkop zou Isaak Sturkop "antisemiet" zijn geweest. Een uitspraak: "Ik ben van afkomst een jood, maar ik stuur mijn kinderen naar catechisatie". Hij werd "opa Piet" genoemd.

Eigen code:

Beschrijving

Woonplaatsen

Beroepen

Bijlage

Bronnen