Vermeldingen

• is geboren op 27 februari 1868 te Amsterdam (Volgens Bevolkingsregister Amsterdam).
• woont (bij ouder(s)) Paardenstraat 16 te Amsterdam tussen november 1873 en juni 1882 - Woont bij moeder en de andere 3 kinderen en grootmoeder Jeanne Levi. Inschrijving november 1873 van deel 341 folio 1254. Moeder overlijdt hier. Uitschrijving van de anderen juni 1882 naar deel 411 folio 170.
• woont (bij ouder(s)) Reguliersbreestraat 16 te Amsterdam tussen juni 1882 en april 1883 - Geboren 27-2-1868 te Amsterdam.
• woont (als inwoner bij familie) Weesperplein 11 te Amsterdam tussen juni 1884 en oktober 1885 - Woont in bij Nicolaas Nathan Judels, inschrijving juni 1884 van deel 545B folio 197, uitschrijving october 1885 naar deel 9 folio 6.
• woont (als inwoner bij familie) Weesperplein 11 te Amsterdam tussen juni 1884 en juni 1886 - Woont samen met zijn broer Mauritz in bij hun zuster Johanna Roeg-Judels. Inschrijving juni 1884 (van Deel 7 folio 5); uitschrijving juni 1886 (naar Deel 496 folio 9).
• woont (als inwoner bij familie) Amstelstraat 7 boven te Amsterdam tussen oktober 1885 en november 1886 - Woont bij David Isaac Strelitski.
• woont (in welke hoedanigheid is niet vastgelegd) te Antwerpen (B) na november 1886.
• woont (als inwoner bij familie) Paardenstraat 14 te Amsterdam na 2 februari 1887 - Woonde in bij oom Mozes Judels, inschrijving 2-2-1887 van Anwerpen, uitschrijving op onleesbare datum.
• koopman in diamant woont (als hoofdbewoner en/of partner) Binnen Amstel 7 te Amsterdam tussen november 1890 en 3 november 1897 - Woont hier met vrouw en hun twee kinderen. Inschrijving november 1890 van 415-100.
• Jo Judels, juwelier wonende te Amsterdam, wordt vermeld 1891 of 1892 te Amsterdam - Trad in 1891/1892 toe tot de Loge “La Bien Aimée” van de Vrijmetselaars. Niet helemaal zeker of hij dit is, maar hij was wel diamantkoopman. Hem gingen voor N.J. Roeg en Isaac Sturkop, I.L. Roeg en M. Judels, boekhouder.
• wordt vermeld op 11 december 1894 te Amsterdam - Staking van chipmakers bij de firma's Sturkop en Judels. De diamantwerkers zullen blijven staken als de eis niet ingewilligd wordt. Henri Polak leidt de vergadering daarover. Niet helemaal zeker dat dit Joseph Judels betreft. Wel waarschijnlijk, gezien zijn personalia.
• wordt vermeld op 14 december 1894 - De Chipsmakers. Artikel over het begin van de strijd, dat nog stevig zal moeten worden doorgezet. Alinea's: * Thans begreep ons Hoofd-Comité, dat het tijd werd handelend op te treden, omdat het overtuigd was, dat met het vallen van de lonen van het chips, de gehele beweging zou vallen. En dit te meer, omdat de chipskantoren die tot nu toe door lieten werken en tot wie de geruchten ter ore waren gekomen, dat de werklieden van Sturkop & Co. en Jos. Judels voor minder zouden beginnen, bijna unaniem besloten op hun beurt de dingen af te wachten, etc. * Om te beginnen werden zaterdag j.l. de werkgevers Sturkop & Co. en Jos. Judels verzocht op ons bureau te komen, waar zij door de secretaris en de 2e voorzitter gewezen werden op de lopende geruchten, etc. De heren antwoordden hierop dat het niet zij waren, die minder loon hadden geboden, maar dat enkele slijpers en hun knechts dit hadden gedaan. Als het comité met 8000 man het werken zouden trachten te verhinderen, dan zouden zij er wel 9000 tegenover weten te plaatsen. * Zondagmorgen waren enigen uit ons Hoofd-Comité op het Amstelvel voor het kantoor van de heren Sturkop & Co. om daar de werklieden te bereiken … Unaniem werd besloten het werk te weigeren en hiervan werd de heren Sturkop & Co. en Jos. Judels kennis gegeven, die nu bij voorbaat alle werklieden voor lafaards uitmaakten, die nogmaals voor minder zouden komen aanbieden; want zij bleven beweren niet toe te kunnen geven en te moeten wachten op betere tijden. * Tijdens een vergadering op maandag bleek de overwinning al half behaald en onmiddellijk na de vergadering berichtten Sturkop & Co. en Jos. Judels dat zij weer tegen het nieuwe loon zouden gaan uitgeven en dat er voor minstens 6 weken werk zou zijn..
• wordt vermeld op 18 december 1894 te Amsterdam - Tijdens een vergadering in het Paleis voor de Volksvlijt, met zo'n 5000 diamantwerkers, herinnert voorzitter Jan van Zutphen zich de staking der chipswerkers van de firma's Judels en Sturkop & Co., waarbij de bond te weinig in kas zou hebben gehad als de staking enige tijd had geduurd.
• wordt vermeld op 21 december 1894 te Amsterdam - In verband met het inzetten van de weerstandskas werd erop gewezen dat enige weken geleden een belangrijke staking had plaatsgehad bij de firma's Sturkop & Co. en Judels, 'bij allen welbekend'. Het was te danken aan deze weerstandskas, dat deze staking volgehouden en succesvol afgesloten kon worden.
• wordt vermeld op 18 januari 1895 - Artikel in Weekblad van de ANDB: ' Verschillende chipsjuweliers, o.a. de firma's Sturkop & Co., Roeg & Warradijn, Jos. Judels e.a. hebben van hun slijpers een molenhuur van f. 1,-- per dag geëist. De bond ziet dit als ontduiking van het minimumtarief. Tijdens een vergadering bleek dat de juweliers een door alle bazen getekende overeenkomst eisen waarmee zij zich aan die molenhuur verbinden. De bond dreigt met nieuwe acties.'.
• wordt vermeld op 5 april 1895 te Amsterdam - De ANDB doet in 'De Chips-beweging' verlag van de stakingen en de reactie op mededelingen van de 'Vereenigde Juweliers'. Bij Vigeveno (zie 27 maart) besloot het personeel: 'De Vergadering van het personeel der heeren Vigevono, gehouden in het lokaal 'Diligentia', op Zondag 31 Maart 1895, besluit het werk te staken uit solidariteitsgevoel, om de beweging der chipsmakers te steunen'. Werknemers bij een paar andere werkgevers besloten tot hetzelfde. Verder in het artikel: vrijdagmiddag ontving het H.-Comité eene uitnodiging van de heeren Gebr. Vigeveno, om ten hunnen kantore te komen. Polak. Kuijper en Blom begaven zich erheen, en troffen daar, buiten genoemde heeren, de overige Bestuursleden der 'Vereenigde Juweliers' aan, nl. de heeren Sturkop, Judels en Warradijn. Na lange besprekingen, verklaarden deze heeren bereid te zijn, aan de leden hunner vereeniging voor te stellen het minimum-tarief weder te betalen, mits het Hoofd-Comité zich verbond, alle of de meeste juweliers over te halen zich per contract en op boete van f. 5000,-- te verbinden, eveneens het minimum-tarief te betalen. Zij wenschten tevens vrijgelaten te blijven in het nemen van molenhuur- en andere restitutien. Zaterdagmiddag, aldus het artikel, volgde een Concept-Contract, als volgt: [] dat zij mede willen gaan om het minimum tarief te betalen, vastgesteld op 8 November 1895, mits de afgevaardigden der werklieden een geteekend contract kunnen overleggen, als de hierboven genoemde Vereenigde Juweliers []. Dan volgt de bovengenoemde boetebepaling, die gecontroleerd zal worden door een commissie van juweliers en werklieden. Ook werklieden die onder het tarief werken zullen geen werk aangeboden worden. De molenhuur zal niet hoer zijn dan f. 1,-- per dag. Poeder en boortnemen is niet verplichtend en aan kopers mag alleen de marktwaarde afgehouden worden. Namens de Vereenigde Juweliers: Jos. Judels, Voorzitter; G. Vigeveno, Secretaris. De ANDB stuurde hen aanvullende voorwaarden, in overweging gevende dat grootmoedigheid beter is dan stijfhoofdigheid.
• wonende Utrechtsestraat te Amsterdam, wordt vermeld op 10 mei 1895 te Amsterdam - Tijdens de onduidelijkheden over de afloop der onderhandeling werd Van Zutphen, toen hij de Utrechtsestraat passeerde, binnen geroepen bij de heer Judels, waar een groot deel der Juweliers-Vereeniging bijeen was. Men meldde Van Zutphen dat men verkeerd had gehandeld en dat het Bestuur verplicht was geweest zijn mandaat neer te leggen en dat het ook besloten had dat alsnog dien middag te doen, wanneer hunne vergadering opnieuw het compromis zou verwerpen. Later werd ook Kuijper binnengeroepen en hem werd hetzelfde verteld. Er waren ook relletjes, waarbij de diamantbewerker zich 'onnet' gedroegen, hetgeen door beide partijen werd afgekeurd. Eerst mondeling, later werd schriftelijk door de heeren Judels, Vigeveno, Sturkop en Warradijn medegedeeld dat de juweliers met algemeene stemmen het 'compromis' hadden aangenomen. Een gezamenlijke verklaring werd namens het Bestuur der Vereenigde Juweliers mede ondertekend door Jos Judels (Voorzitter) en G. Vivegeno (Secretaris). Elders is een verslag opgenomen van de vergadering der juweliers. Er waren 61 firma's present; er zijn er veel meer, maar het Bestuur had een mandaat. Voorzitters waren gezamenlijk Jos Judels en H. Polak. Het Bestuur van de Vereenigde Juweliers: Jos Judels, J. Sturkop en G. Vivegeno, resp. voorzitter, penningmeester en secretaris. [] Rondvraag: juweliers verbinden zich het tarief te betalen gedurende vier weken, zo nodig mee te werken aan een nieuwe loonsregeling, en de stakers van firma's die zich niet willen verbinden, zoo nodig, hetzij door verschaffen van werk, hetzij financieel te steunen. De volgende heeren stemden toe, en bekrachtigden hunne toestemming met handtekening (o.m.) : J. Sturkop, Warradijn en Roeg, J.W. Goudeket, Judels & Co., Louis Weijl, Vivegeno en vele meer of minder bekende namen. Er werd een juwelierscommissie gevormd, waarin Jos Judels en G. Vivegeno. Te middernacht werd de vergadering gesloten, nadat Jos Judels de diamantstaking voor geëindigd had verklaard. Een half uur later verklaarde Polak hetzelfde voor de stakende diamantwerkers.
• wordt vermeld op 23 augustus 1895 - Weekblad van de ANDB: pamflet gericht tot de chipsmakers. Zeer vaag. Onder de juweliers die het minste loon betalen vindt men Roeg & Co. en Judels. De heren Sturkop & Co. hebben - als ik het goed lees - betaald.
• wordt vermeld op 20 november 1896 - Verslag van de vergadering van chipsbewerkers op 12-11-1896. Lang betoog, met o.m.: bij Warradijn en Roeg bijv. zijn de toestanden het best. Bij Judels is het minder, omdat slechter gesneden wordt. Bij Warradijn en Roeg wordt het tarief betaald, geen overwicht gegeven en geen bazengeld geheven, vandaar dat de snijders hun werk beter doen, hetgeen ook de slijpers ten goede komt. Ook Sturkop kan men met de eerstgenoemde nagenoeg gelijk stellen.
• wordt vermeld op 31 maart 1897 - Weekblad van de ANDB: Lijst van namen van de juweliers en eigenwerkmakers, die het bekende contract getekend hebben, onder wie: Warradijn en Roeg jr., Judels & Co., I. Sturkop (zonder & Co..
• koopman in diamant woont (als hoofdbewoner en/of partner) Stadhouderskade 132 te Amsterdam tussen 3 november 1897 en 25 februari 1901 - Woont hier met vrouw en hun twee kinderen. Uitschrijving 25-2-1901 naar Hilversum 's Gravelandscheweg 41.
• wordt vermeld op 19 november 1897 - Weekblad van de ANDB: Een zekere Nemo schrijft een lange retirade - die nu vanwege het vrouwonvriendelijke en beledigende karakter een opstand teweeg zou brengen - met als eigen slotcommentaar: 'Het bovenstaande is wellicht een beetje bruut gezegd. Ik kan het heus niet helpen. Ik werd zo kriegel toen ik in de brieven der heren Sturkop & Co., Roeg en Co. en Judels en Co. las, dat al die firma's reeds lang de huisarbeid hadden willen afschaffen, doch dat de snijdsters het zelf niet wilden. Verdomd! De doorvoering van die broodnodige maatregel wordt, nota bene nog wel daar waar het 't gemakkelijkst zou gaan, gedwarsboomd door degenen die er het meeste belang bij hebben. Verlies daar nu eens niet je geduld bij. De geduldigste mens wordt nog wel eens driftig, en ik ben om de drommel de geduldigste mens niet. En als ik boos ben en bitter, dan zeg ik boze en bittere dingen. En ik was bijzonder geprikkeld door de akelige pruderie van die dametjes - vandaar mijn heftige spot.
• juwelier woont (volgens adresboek) Stadhouderskade 132 te Amsterdam 1898 of 1899.
• wordt vermeld op 21 december 1899 te Amsterdam - De AJV (Amsterdamsche Juweliers Vereeniging) neemt een brief van de ANDB aan de firma Judels in behandeling. Judels & Co. kan geen enkele concessie doen, daar zij op dit ogenblik dezelfde grondstof ter bewerking geven, waaraan volstrekt geen hogere eisen gesteld worden, als reeds sedert langen tijd door hen gegevens is.
• wordt vermeld op 11 september 1900 - Weekblad van de ANDB: Weekblad van den Algemeenen Nederlandschen Diamantbewerkersbond - 11-9-1900. Terugblik op de diamantonrusten. 'Onze grootste vijanden zijn de chipsen en aanverwante artikelen. Als gevolg daarvan hadden en hebben wij dan ook grotendeels oorlog te voeren tegen de fabrikanten van die bij uitstek schone diamantsoorten. Reeds de strijd van 1894 had zijn ontstaan daaraan te danken.' 'De staking ontstond spontaan slechts bij een groot gedeelte der arbeiders, met name de chipsslijpers; de rest moest aangespoord worden tot het meedoen aan de strijd. En dat is te begrijpen, als men weet dat er vóór 1894 lang niet zoveel puinjuweliers gevonden werden als daarna. De chipsjuweliers van voorheen waren te tellen, evenzo als op het ogenblik de juweliers te tellen zijn, welke geen chips fabriceren laten. Daarbij kan ook gezegd worden, dat de fabrikanten zelf nog niet wisten eruit te halen wat er uit te halen viel (wat het fabricaat betreft), omdat de chipsindustrie toenmaals nog in wording was. Met enige uitzonderingen berustte deze tak van industrie dan ook in handen van één familie, welke toen door velen 'de chipsfamilie' werd genoemd. Het was de familie Judels, Delden, Sturkop, Roeg en Warradijn, welke als meest gerenommeerde chipsfamilie bekend stonden. Voeg daarbij nog Tak en Knoek, Peker en Breslau, Saks en Visser en gij hebt zowat alle puinfabrikanten vóór 1894 bij elkaar.' (Tegenwoordig is dat aantal minstens vertienvoudigd.) 'Toen wij in 1894 onze eisen stelden, werden die op de eerste met de juweliers gehouden vergadering met een reuzenmeerderheid aangenomen. […] Dat kwam omdat wij van de vele tarieven, die toen betaald werden, het hoogste hadden uitgezocht, zonder rekening te houden met de eisen en kwaliteiten. Hierdoor werden zij, die goede goederen lieten maken, zeer bevoordeeld.' 'De goortste tegenstand was bij de 'chipsfamilie' en enkele van hun confraters. Dezen hadden en famille tevoren besloten niet toe te geven.' 'Gelukkig voor ons echter pleegde een der samengezworenen verraad, door zijn compagnon vóór te laten stemmen, quasi per abuis. Als gevolg daarvan kwamen 's avonds de heren Eweg, Warradijn en Judels naar Café Centraal om ook toe te geven. Het gelukte dan ook na vrij wat moeite, eerst na een half jaar later opnieuw gehouden extra-staking voor de chipsjuweliers onze tarieven bij die heren voorgoed ingeburgerd te zien. Wat is echter door deze twee stakingen gebleken? Dat niet in de diamantindustrie zo winstgevend was als het fabriceren van chips.' (Ruwprijzen per karaat veel lager; meer zaken te doen met hetzelfde kapitaal; bij steeds hoger gestelde eisen dat voor hogere waarden geslepen kon worden, waardoor de te betalen tarieven voldoende gedekt konden worden.) 'De chipsfabricage […] nam in een paar jaar een ongekende vlucht.'.
• woont (in welke hoedanigheid is niet vastgelegd) te Hilversum na 25 februari 1901 (Volgens Bevolkingsregister Amsterdam - Gravelandscheweg 41).
• wordt vermeld op 8 maart 1902 te Amsterdam - Firma Judels wordt genoemd als een der juweliers die zijn verdwenen sinds het bestaan van de ANDB.
• diamantkoopman woont te Antwerpen (B) na 3 april 1902 - Woont met vrouw en hun twee kinderen. Leeft van zijn handelsproduct. Vorig adres: 's Gravelandseweg Hilversum.
• ondertekent een familieannonce te Antwerpen (B) op 30 augustus 1902 te Antwerpen (B) wegens: Overlijden van zijn broer Nico Judels, namens hemzelf en zijn vrouw (L. Judels-Adler), samen met zijn broer Maurits en diens vrouw..
• Woont te Antwerpen (B), vermeld op 7 april 1904 als erfgenaam - Erft 1/12 van de nalatenschap van Nathan Judels. T.g.v. schulden die de erfenis overschrijden blijft er niets over.
• is juwelier voor 1914 te Amsterdam - Komt voor in het boekje Juweliers en Werkgevers als: Judels, Utrechtsestraat 40; Judels & Renel, Utrechtsestraat. Gerelateerde namen: Amesfoort & Hartz, Muidergracht; Ascher, I.J., Heerengracht 149; Daniëls, Zwanenburgerstraat; Goudeket, W., Tulpstraat; Konijn, firma S. & Co., Zwanenburgwal; Roeg & Co., Amstel 128; Roeper, Halvemaansteeg; Sturkop, Amstelveld; Vivegeno, Gebr., Doklaan 7; Vivegeno, Parklaan; Vivegeno & Zoon, Ant.breestraat 49; Weijl, Louis, Muidergracht 4; Warradijn & Roeg; Warradijn & Co., Prinsengracht 76; Wezel, van, Prinsengracht (842); Wezel, van, J., Amstel.
• wordt vermeld op 30 november 1928 - Weekblad van de ANDB: Terugblik. Hoeveel fabrikanten van grote en bescheiden betekenis zijn er in de weinige tientallen na de Kaapse Tijd niet verdewen? […] o.m. Sallie Hamburger, Sturkop & Sttelitski, Warradijn & Roeg, twee of drie firma's Vigeveno, Judels, Kaas, Beffie, Van Wezel, Amersfoort & Hartz, Dresden & Strelitski, Gebr. Roeper. Wijlen A.S. van Wezel bracht zijn gehele bedrijf reeds vele jaren geleden in zijn geheel naar Antwerpen en later van daar naar New York over. Wordt nog gesproken over De 3 Fontyne aan de Lijnbaansgracht. Wat andfere belangrijke firma's uit vroegere, doch geenszins verre tijden betreft: de firma S.J. van Wezels (vader en broers van A.S.) bracht reeds voor het bestaan van onze bond haar zaken over naar New York en kwam daar tot grote bloei; […] J. Judels […] en de meeste chipfirma's (de Sturkops, […], Warradijns, Roegs, enz.) gingen te niet. Van de hoger genoemde fabrikanten […] werden kooplieden of commissionairs of gingen rentenieren.
• wordt vermeld op 13 december 1931 - Weekblad van de ANDB: Nabeschouwing op de chips. Na 1896 werd steeds meer zelden chips bewerkt en verdween ten slotte geheel. 'Het was namelijk alsof de toenmalige chipsjuweliers hun bedrijf slechts konden gaande houden door toepassing van allerlei praktijken, die vaak van knevelarij, bedrog en afzetterij moeilijk te onderscheiden waren, aan welke in november 1894 een einde werd gemaakt. Vandaar dat deze juwliers in het voorjaar van 1895 poogden het een half jaar tevoren verloren terrein althans gedeeltelijk te herwinnen. Het conflict, bekend als de chipsstaking, was er het gevolg van. […] Kort daarna begon de ineenstorting van de chipsbranche. De firma Visser en Saks was de eerste, die haar bedrijf naar Antwerpen overbracht (na korte tijd ging zij teniet). Voor en na volgden enige andere en de firma's die hier bleven gingen als nachtkaarsen uit. Sturkop, Jolis, Peereboom, Judels, Roeg, Delden, Knoek, Tak - het zijn als het ware legendarische namen geworden. Later deden enkele firma's, als bijvoorbeeld Amesfoort en Hartz, nog pogingen tot het fabriceren van chips, doch moesten dit na korte of langere tijd opgeven. Vermoedelijk was dit een gevolg […] dat men hier veel te hoge eisen aan de bewerking van deze grondstof stelde, waardoor de lonen te hoog moesten zijn en het gewichtsverlies te groot en aldus de productieprijs te hoog werd. Want te Antwerpen werd in hoe langer hoe grotere mate chips bewerkt, waarbij echter de eisen zo gering waren, dat de werklieden er met vergelijkenwijs lagere lonen een redelijk stuk konden verdienen, terwijl de werkgevers het ordinaire geslepen blijkbaar met gemak tegen behoorlijk rendement konden verhandelen. Doch hoe dit zij: met de chipsfabricage was het hier gedaan. Vele chipsslijpers trokken naar Antwerpen; de rest was genoodzaakt zich op de bewerking van andere grondstoffen toe te leggen. [] Leerlingen die in 1904 en later bij het vak kwamen, hebben nooit chips gezien.
• wordt vermeld op 16 december 1932 - Weekblad van de ANDB: Onder de titel 'Verdwenen glorie' worden de namen der juweliersfirma's genoemd die in een aantekenboekje van 1909 stonden. Een lange lijst, waaronder Beffie en Kaas, A.S. de Levita, Weijl, Van die firma's bestaan er nog maar tien. Verdere verdwenen namen (eveneens een hele lijst), onder wie A., A.S. en S.L. van Wezel, S. Sturkop, J. Judels, Amersfoort en Hartz, Louis Duitz, Warradijn en Roeg, Gebr. Vigeveno.
• wordt vermeld op 7 december 1934 - Weekblad van de ANDB: Greep uit de kranten tijdens de diamantstaking van 1894. (Algemeen Handelsblad 11-12-1894). De diamantwerkers bij de firma's Sturkop en Judels zullen dus blijven staken als de eis niet ingewilligd wordt. (Met een uitvoerige bespreking van de situatie en de geëiste tarieven).
• wordt vermeld op 11 januari 1935 - Weekblad van de ANDB: Greep uit de kranten tijdens de diamantstaking van 1894. (De Amsterdammer van 11-12-1984) De juweliers Judels en Sturkop betalen lagere lonen uit en de overige patroons besluiten daarop voorlopig geen werk meer uit te geven. De werklieden van die firma's accepteerden dat, maar werden door te bond aangespoord in weigering te volharden. (De Amsterdammer van 12-12-1984) Bericht dat Judels en Sturkop het minimumloon zullen uitkeren; er is weer werk uitgedeeld.
• wordt vermeld op 18 januari 1935 - Weekblad van de ANDB: Greep uit de kranten tijdens de diamantstaking van 1894. (De titel en de datum van de krant staan er niet bij; moet nog in december 1895 zijn geweest). Tijdens een bijeenkomst van de ANDB brengt Henri Polak de pogingen van de firma's Sturkop en Co. (Strelitsky) en Judels in herinnering om onder het tarief te doen werken. Dit had een staking ten gevolge. De chipmakers bij de firma aan het werk werd aangezegd om te staken, maar dezen meenden het niet te kunnen doen zonder hulp. Daartoe werden de gelden in de weerstandkas ter beschikking gesteld. Zover hoefde het niet te komen; nog dezelfde avond werd de staking opgeheven. Bij beide patroons werken 500 personen.
• rentenier, is overleden op 11 oktober 1936 te Woluwé-St-Pierre (B) (Aangifte door dochter Josephine Judels, huishoudster, 47 jaar, wonende Etterbeek).

   ongedateerd

• wordt vermeld te Amsterdam.

Eigen code:

Beschrijving

Woonplaatsen

Beroepen

Bronnen