Vermeldingen

• is geboren op 23 oktober 1922 te Amsterdam (Volgens overlijdensannonce).
• is overleden op 9 augustus 1999 te Australië (Volgens overlijdensannonce).
• Bep Moria wordt vermeld op 9 augustus 1999 - Op maandag 9 augustus overleed in een Australisch ziekenhuis tante Bep Moria, de echtgenote van oom Dries, een jongere broer van mama. Zij was een zus van oom Willem Moria, de eerste echtgenoot van mama's jongere zuster Janie, die zijn vrouw en vijf kinderen verliet voor Veronica, de dochter van tante Rie Hofstee, de vriendin van mama's oudste zuster Rie.
• wordt vermeld in overlijdensannonce op 9 augustus 1999 te Australië met de tekst: “Heden is toch nog onverwacht van ons heengegaan, na een leven vol liefde en zorg, onze lieve, zorgzame moeder en grootmoeder GEERTRUIDA ELISABETH (BEP) REINDERS-MORIA (23.10.1922 - 9.8.1999) op de leeftijd van 76 jaar. De crematieplechtigheid zal plaatsvinden op vrijdag 13-8-99, waarna Bep wordt te rust gelegd in de Smithfield Memorial Park.” Ondertekening: Andries, Elsje & Trevor, André & Lurlean, Mary & Ian, Adriana & Alex. Plaats en datum: correspondentie-adres 30 Mosterton Rd., Elizabeth Park 5113, Sth-Australia..
• is gecremeerd op 13 augustus 1999 te Australië (Volgens overlijdensannonce).

   ongedateerd

• Met betrekking tot Geertruida Elisabeth Moria werd verteld - Van hen kan ik niet zo heel veel vertellen. Ik was vijftien toen zij emigreerden naar Australië. Vagelijk herinner ik me nog de afscheidsbijeenkomst. Ook vaag staan me de bezoekjes bij in de vroege vijftiger jaren, aan hun woning in de Utrechtsedwarsstraat. Dat Tante Beppie en Oom Willem Moria zus en broer waren kon je wel zien. Oom Dries hield wel van een geintje. Mijn vader nam ooit van iemand een bakbeest van een aquarium over. Dat ding was zo groot en zwaar dat een stevig meubel nodig was. Oom Dries bood aan daarvoor een soort commode te timmeren. Dat deed hij terwijl ons gezin op vakantie was. Toen wij bij thuiskomst de deur van de woning opendeden, zagen we achterin de donkere gang een man zitten, in een grauwe regenjas en een hoed over zijn voorhoofd getrokken. We schrokken ons een ongeluk. Die man zat aan de pas getimmerde commode. Oom Dries had voor de gein een hoed op een bezem geplaatst en via kunst- en vliegwerk de jas eromheen gedrapeerd. Het leek net echt. Mijn vader vertelde dat mijn Oma Sturkop aan het begin van de oorlog naar een waarzegger was gegaan om te vragen of mijn Opa de oorlog zou overleven. Ze haalde daarna mijn vader over om ook een bezoek te brengen aan die waarzegger, omdat in die tijd zijn reumaklachten zo sterk toenamen. Hij ging er heen met een foto van oom Dries, zonder te vertellen wie dat was en waar deze verbleef. Oom Dries (zoals zovelen tewerk gesteld in Duitsland) werkte toen in Berlijn. De waarzegger zag Dries in de puinhopen. Later bleek dat hij daar de bombardementen overleefde en onder het puin slachtoffers heeft moeten helpen opgraven. Hij was uiteindelijk gevlucht en ondergedoken aan de Tsjechische grens. Soms, jaren na de emigratie, kon je de stem van Oom Dries en Tante Beppie nog op een bandje beluisteren, dat ze opstuurden en later werd dat video. Een enkele keer hoorde ik Tante Rie met hen telefoneren. Eigenlijk had ze daarvoor geen telefoon nodig; ze had alleen maar het raam hoeven open te zetten, want zachtjes in het toestel praten was er niet bij. Er staat in een of ander boek over Amsterdam nog een foto van Oom Dries, die uit de gracht wordt opgehesen. Die foto is gemaakt bij een demonstratie van de reddingbrigade.
• Met betrekking tot Geertruida Elisabeth Moria werd verteld.

Eigen code:

Bronnen