Vermeldingen

• is geboren op 8 november 1950 te Amsterdam.
• wordt vermeld op 20 februari 1966 te Amsterdam - Wordt tweede bij de 50 meter vrije slag, groep B jongens.
• is automonteur van 14 augustus 1967 tot 11 januari 1969 te Amsterdam - Werkte als leerling-automonteur bij de Van der Gun N.V. in de Barth. Ruloffstraat 5 in Amsterdam-Zuid. Werd direct in een leerlingstelsel gezet, dat resulteerde in het diploma 'tweede monteur' van de VAM uit Voorschoten.
• militair, woont (als militair) te Apeldoorn tussen 15 januari en 26 april 1969 - Op 15 januari 1969 naar het Opleidingscentrum Koninklijke Marechaussee in de Willem III kazerne in Apeldoorn. Daar gediend tot 26 april 1969.
• is magazijnbediende van 1 mei 1969 tot 29 januari 1971 te Amsterdam - Werkte als magazijnbediende BMW-onderdelen bij N.V. Smelt. Beetje voorraadbeheer en klanten aan de balie helpen.
• wordt vermeld op 10 juni 1970 - Verloofd met Ans van Vulpen.
• wordt vermeld in huwelijks (ondertrouw) annonce in november 1970 te Maartensdijk met de tekst: 'Ruud Sturkop en Ans van Vulpen geven u, mede namens de wederzijdse ouders, kennis van hun voornemen in het huwelijk te treden. De voltrekking zal plaatsvinden op vrijdag 27 november a.s. om 14.00 uur in het gemeentehuis te Maartensdijk. Kerkelijk bevestiging om 14.30 uur in de Adventkapel, Hollandse Rading, door de weleerwaarde heer ds. C. Nieber. Receptie van 17.00 - 18.00 uur in restaurant 'De Lage Vuursche' te Lage Vuursche. Toekomstig adres: Fazantlaan 14, Maartensdijk.' Plaats en datum: November 1970, Singel 26, Amsterdam; Fazantlaan14, Maartensdijk.
• brandweerman wonende Fazantlaan (Maartensdijk) 14 te Maartensdijk, wordt als bij ouder(s) vermeld na november 1970 te Maartensdijk - Op 10 juni 1970 verloofden zij zich en ze trouwden op 27 november van dat jaar. Ze woonden in bij bij Ruud's schoonouders, op een kamer aan de Fazantlaan 14 te Maartensdijk.
• woont (als inwoner bij familie) Fazantlaan (Maartensdijk) 14 te Maartensdijk tussen november 1970 en april 1971 - Inwonend bij schoonouders.
• is brandweerman na 1 februari 1971 te Utrecht - Van 1971-1977 als manschap in de blusploeg; 1977-1983 bevelvoerder postcommandant; 1979: brandmeester van dienst, verantwoordelijk voor brandbestrijding in de gemeente Utrecht na kantoortijd; September 1983: toegevoegd aan de staf op de afdeling opleiding en organisatie. Resumerend (dertien jaar brandweerervaring, 9 jaar duikervaring, 7 jaar diensten GGD.
• woont (als inwoner bij derden) Bolksbeekstraat (Utrecht) 52 bis te Utrecht tussen april en september 1971 - Etage gehuurd bij bejaarde vrouw.
• brandweerman wonende Bolksbeekstraat (Utrecht) 52 bis te Utrecht, wordt als als inwoner bij derden vermeld na mei 1971 te Utrecht.
• woont (als hoofdbewoner en/of partner) Enthofstraat (Utrecht) 14 een hoog te Utrecht van september 1971 tot april 1975 - Driekamerappartement.
• woont (als inwoner bij derden) Bolksbeekstraat (Utrecht) 52 bis te Utrecht voor 28 maart 1972.
• brandweerman, woont (als hoofdbewoner en/of partner) Enthofstraat (Utrecht) 14 een hoog te Utrecht voor december 1972.
• Met betrekking tot Rudolf Sturkop, brandweerman werd verteld rond 1975 te Utrecht - In het begin van de jaren '70 was het werken met ademlucht-/persluchttoestellen bij de brandweer nog niet gewoon. Goed kunnen hoesten, huilen en vooral laag bij de grond blijven was het credo tegen rook. Natuurlijk was de brandweerman wel beschermd, want in de persoonlijke uitrusting zat een voormalig militair gasmasker. Gebruiken mocht je het alleen wanneer daartoe opdracht was gegeven, wat bij een fiks brandje resulteerde in vaak net zo hard hoesten en huilen als anders. Gebruik van persluchttoestellen kwam zelden voor, doordat de oude garde het lastig vond ermee te werken en het bestempelde als uitrusting voor 'watjes'. De omslag kwam door een grote brand bij de firma Wyers Woningtextiel, vol stalen vloerbedekking, gordijnen, stoelbekledingen op rekken etc. Men miste een meisje van 16 jaar, dat later buiten werd teruggevonden. De vuurbelasting was zo groot en de temperatuur inmiddels zo hoog dat een van de verkenners, Ruud Sturkop, op de vijfde etage er door collega's uit gehaald moest worden en met de ziekenwagen naar reanimatie van het AZU moest worden gebracht. Met Ruud is het goed gekomen. Met zijn twee meter lengte werd hij allereerst in zijn Adamskostuum door een bosje verpleegkundigen en dokters behandeld, waarna de uitslag kwam dat hij gewoon veel te warm geworden was waardoor het licht bij hem was uitgegaan. Met veel plezier, zo schrijft Ruud, hebben de zusters hem toen in witte patiëntenkleding gehesen voor iemand van 1.70 meter lengte. Daarna hebben ze hem buiten, onder het genot van koude druivensap, laten afkoelen. Vijf uur later heeft hij zijn dienst op de kazerne weer opgepakt.
• woont (als hoofdbewoner en/of partner) Dorpsweg (Maartensdijk) 176 te Maartensdijk van april 1975 tot september 1979 - Huurwoning vrije sector.
• woont (als hoofdbewoner en/of partner) Braamsluiper (Maartensdijk) 6 te Maartensdijk van september 1979 tot augustus 2007 - Eengezinskoopwoning.
• is groepscommandant brandweer na 16 november 1979 te Utrecht - Wordt vrijwillig noodwachter van Bescherming Bevolking te Utrecht, in zijn functie van groepscommandant van de brandweer van Utrecht.
• Omtrent Rudolf Sturkop wordt een gebeurtenis vermeld op 8 december 1984 - Wint op 8-12-1984 de Showbizzquiz.
• wordt vermeld op 22 juni 1995 - Geeft lezing over tunnelbeveiliging in Brnó. We reisden samen tot aan Praag.
• wordt vermeld in augustus 1997 - Presentatie veiligheidsconcept tunnel van de Betuweroute.
• wordt vermeld in 2000 te Australië - Geeft lezing over tunnelbeveiliging in herfst 2000 in Sydney.
• wordt vermeld op 18 maart 2000 - Geeft lezing over veiligheidsvoorzieningen op en aan de Betuweroute aan Koninklijk Instituut van Ingenieurs.
• wordt vermeld in oktober 2000 - Ging naar Australië, Sydney, om deel te nemen een congres over brandveiligheid en daar ook een presentatie te geven. Voor de gelegenheid noemt hij zich Kangerudy Sturkoala. Heeft daar oom Dries bezocht in Adelaide en daar ook een paar van onze nichten ontmoet. Daarna naar Kangeroo Island gevlogen en daar onze neef André bezocht. Een bezoek aan het nationale park op dat eiland was een hoogtepunt. Prachtige natuur en wonderlijk mooie, soms bijna tamme dieren. Ook gedoken. Er zitten alleen maar "blue tip sharks", die niets doen als je ze niet lastig valt of opdrijft. De lezing ging goed en er is veel belangstelling.
• ondertekent een familieannonce te Maartensdijk op 5 september 2004 te Maartensdijk wegens: Overlijden van zijn schoonmoeder. Hij ondertekent samen met zijn echtgenote en de andere vijf kinderen van Marretje Boshuis en hun aanhang..
• woont (als hoofdbewoner en/of partner) Braamsluiper (Maartensdijk) 1 te Maartensdijk na augustus 2007 - Kleinere hoekwoning dan op nummer 6.
• woont Braamsluiper (Maartensdijk) 1 te Maartensdijk na 1 augustus 2007 - Braamsluiper 1, 3738 SL Maartensdijk. (Ze wonen nu tegenover Nico en Loes Sturkop, die in hun vorige woning op nummer 6 zijn getrokken.).
• wordt vermeld op 25 januari 2011 te Utrecht - In de krant ziet iemand terug: ik herinner me Ruud als een reus van een kerel, zeker twee meter lang, instructeur bij brandweer Utrecht. Later vertrok hij naar de brandweer van de NS. Het is me altijd bijgebleven de opname van de Showbissquiz: het televisieprogramma werd gepresenteerd door Ron Brandsteder. Ruud Sturkop en FransSluik waren twee kandidaten die meededen. Ze mochten een aantal supporters naar de studio in Aalsmeer (was niet in Aalsmeer) laten komen en zo reed een bus vol aanhang richting Hilversum en daar achteraan een groep collega's, die op verzoek van de TROS, met een brandweervoertuig kwamen. Dat zou een mooi plaatje zijn tijdens de opname! Om de studio in te komen met het voertuig moesten we een hele scherpe bocht maken en we hadden weinig ruimte om te manoeuvreren. Resultaat, toen de auto eindelijk binnen was zat er een grote scheur in het portier. De TROS eiste ook nog dat alle reclame e.d werd afgeplakt. Er was ons op het hart gedrukt niet teveel lawaai te maken. Maar ja, wat is de brandweer zonder sirene? Collega's maakten een mooi kistje in de vorm van koffertje en daar hadden ze een sirene ingebouwd die we met een voetschakelaar konden bedienen. We zaten tussen het publiek en konden toch herrie maken. Ruud en Frans bereikten de finale en moesten een sketch spelen als militair voor een wachthokje. Lange Ruud en korte Frans waren op zich al een komisch duo en hadden de lachers op hun hand. Het eindresultaat: Ruud en Frans gingen beiden naar huis met een auto, een reis en verschillende andere prijzen.

   ongedateerd

• wordt vermeld - Samenvatting levensloop tot 1984: Grappig bedoeld: ik stond te juichen toen hij ter wereld kwam; Martin wilde hem ruilen met dokter Attema (onze huisarts) voor een tinnen soldaatje. Bezocht kleuterschool op het Singel hoek Brouwersstraat; lagere school: de Burchtschool aan de Herengracht (klassen 1-3) en verder dezelfde school aan Droogbak. Leerde op Droogbak meester Qruuk of Kruuk (fonetisch) kennen (Ko: ook mijn onderwijzer vanaf de vierde klas). Na veertien dagen mocht hij niet meer voetballen op het speelterrein omdat hij dan in de klas last had van zweten (uitgezonderd zijn voeten: dat kwam door de Artis-sokken). Daarna stuurde de bovenmeester hem gezien zijn prestatie naar de LTS aan de Westerstraat. Erg veel geleerd. Doorliep daar drie jaar LTS metaalbewerking; de cijfers voor vakken met het hoofd waren goed en die voor het werken met de handen bleven ver achter. Daardoor verder in het zogenaamde vierde jaar naar de toenmalige UTS (inmiddels MTS). Aan het einde 0,2 punt tekort om definitief naar de UTS te gaan. Hij was boos omdat MULO-B diplomahouders zonder meer aan de UTS werden toegelaten. Met papa op zoek naar een baan. De eerste werd als leerling-automonteur bij de Van der Gun N.V. in de Barth. Ruloffstraat 5 in Amsterdam-Zuid. Nog steeds goede herinneringen aan dat bedrijf. Werd direct in een leerlingstelsel gezet, dat resulteerde in het diploma 'tweede monteur' van de VAM uit Voorschoten. Werd na drie maanden door de UTS benaderd om alsnog te worden geplaatst omdat er uitvallers waren. De school was toen al zes weken bezig, hij had het naar zijn zin op het werk en vond het ten opzichte van zijn baas onbehoorlijk en heeft bedankt voor de geboden kans. Zijn werkplaatschef had veel verdriet van die beslissing en heeft op hem ingepraat om er alsnog op in te gaan. Daar gewerkt van 14 augustus 1967 tot 11 januari 1969. Wilde ondanks zijn tevredenheid niet zijn leven slijten in een garage. Had te kampen met een paar persoonlijke teleurstellingen. School was niet goed gegaan, had nog onvoldoende handvaardigheid voor een garage en wilde verder geen gezeur Zijn jeugdliefde Joke Reitsma had inmiddels een vaste vriend gekregen. (Ko: Joke en hij zaten al vanaf de kleuterschool in dezelfde klas. Zij was een dochter van een winkelier in meubilair en woninginrichting aan de Haarlemmerdijk, net om de hoek van het Singel. Haar moeder en mama fantaseerden er samen altijd lustig op los hoe die twee het leven samen zouden gaan delen. Tante Rie en oom Frits zijn later een camping begonnen in Garderen, ze zijn er zeer welgesteld geworden en ze zijn tot het einde hunner dagen bevriend gebleven met onze ouders. Joke is later getrouwd met een Schotse herenboer). Op 28 augustus 1968 bericht ontvangen van het Ministerie van Defensie dat hij voorgoed van dienstplicht was vrijgesteld. Meldde zich in november 1968 als beroepsmilitair bij de Koninklijke Marechaussee. Werd daar aangenomen en vertrok op 15 januari 1969 naar het Opleidingscentrum Koninklijke Marechaussee in de Willem III kazerne in Apeldoorn. Daar gediend tot 26 april 1969. Ook hier liep het mis. Hij was Amsterdammer (rellen bij het huwelijk van Beatrix en Claus waren vers), was opvallend lang, dus zijn naam was binnen een week bekend. Denkt dat er niet veel mensen zijn die zo vaak in tweede lijns uitrusting of volle bepakking zich 's nachts hebben moeten melden als hij. Dat is hem in de eerste twee maanden zo'n dertig keer gebeurd (mede dankzij de 'fijne' collega's). het breekpunt was zo'n fijne collega uit Breda. Ze werden onverwacht op oefening gestuurd. Op dinsdagavond alles pakken en in de vrachtauto's stappen. Drie nachten lang op pad gestuurd waarbij ze 160 kilometer moesten lopen, terwijl ze overdag gezocht werden door goed gemotiveerde withelmpakken, parate hap uit Assen, commando's en zelfs één dag door mariniers uit Doorn. Dat ging onvoorstelbaar hard en menige collega verdween bij de hospik. Zijn maat was na woensdagnacht stukgelopen. Heb hem op zijn nek genomen en ze liepen door om een goede schuilplaats te vinden. Alles was hen afgenomen en op schema eten halen lukte niet door deze last. Moest hem op last van de hogere legerleiding tot driemaal toe in de sneeuw achterlaten. Tot driemaal toe teruggegaan om hem weer op te pikken en mee te sjouwen. De vierde keer verscheen een luitenant met de opdracht de collega opnieuw achter te laten. Moe en zat, luisterde hij niet een liep door. De luitenant trok zijn revolver en gelastte hem nogmaals, maar hij liep door. Daarop werd het wapen doorgeladen en werd er geroepen 'sta of ik schiet' maar ook dat kon hem niet schelen en hij liep door. Vrijdagavond omstreeks zeven uur thuisgekomen, naar bed gegaan tot zaterdagmiddag vijf uur, gegeten, om tien uur naar bed gegaan tot zondagochtend negen uur. Dit alles me papa doorgesproken en zondagavond was hij weer op de kazerne. Maandag zijn ontslag ingediend, hetgeen nogal wat opschudding gaf (weet sinds kort dat pa opgebeld had). Een opeenvolgende serie meerderen heeft gepoogd hem van zijn besluit af te brengen, maar als 'stijfkop' heeft hij doorgezet. Zijn dienst eindigde op 26 april 1969. Kwam bij een bedrijf dat grote invloed op hem zou hebben. Werd magazijnbediende BMW-onderdelen bij N.V. Smelt. Daar gewerkt van 1 mei 1969 tot 29 januari 1971. Beetje voorraadbeheer en klanten aan de balie helpen. Collega aan de balie was Arno Warmer. Konden goed met elkaar opschieten. Arno wist dat hij nogal wat muziek opnam op zijn bandrecorder. Vroeg een maand voor Kerst om een foto, die Arno. Arno's (en Ruud's aanstaande) schoonvader was op de Tweede Kerstdag jarig. Op 10 januari 1970 lokte Arno Ruud naar zijn woning met de smoes dat hij wat muziek wilde overnemen van Ruud's bandrecorder. Arno en Henny had ook Ans uitgenodigd, zogenaamd om op te passen en zo maakten Ruud en Ans met elkaar kennis. Arno en Henny schoven die avond de tafel opzij en begonnen op de muziek te dansen en Ruud en Ans volgden hun voorbeeld. Ruud werd uitgenodigd op het veertigjarig huwelijksfeest van de ouders van Ans en Henny om daar mee te doen met muziek te verzorgen. Ans had dezelfde ervaring achter de rug als Ruud met Joke Reitsma. Op 10 juni 1970 verloofden zij zich en ze trouwden op 27 november van dat jaar. Het heen en weer rijden naar Amsterdam beviel hem niet en zocht ander werk. Zwager Arno vestigde zijn aandacht op een advertentie voor brandweerlieden. Op 1 februari 1971 begon hij bij de brandweer van Utrecht. Ze startten de eerste drie maanden inwonend bij Ruud's schoonouders, op een kamer aan de Fazantlaan 14 te Maartensdijk. Medio maart (Ruud was in opleiding bij de brandweer) kreeg Ans een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ruud, zo groen als gras, werd daardoor meteen op de feiten gedrukt. In april of mei verhuisden zij naar de Bolsbeekstraat 52 bis in Utrecht, waar Ruud's andere zwager op kamers had gewoond. Op dat adres werd Nicolaas (vernoemd naar Ans' vader) Jacobus (vernoemd naar papa) Sturkop verwekt doch geboren op hun volgende adres Enthofstraat 14 een hoog. Ans stimuleerde Ruud voor de toekomst te gaan leren en dat prikkelde hem. Ans verdiende daarvoor bij de Postcheque- en Girodienst veel meer dan Ruud. Ans liep met de kinderwagen helemaal van Utrecht naar Maartensdijk, want die plaats en haar familie trokken aan haar. De kans deed zich voor om in Maartensdijk te gaan wonen en ze pakten die met beide handen aan. In 1974 was Ans weer zwanger en de huisarts zag het aan voor een blaasontsteking. Ze kreeg medicijnen en in juni 1974 volgde weer een miskraam. Nico was al met de keizersnede ter wereld gekomen, maar dit werd voor hen beiden een harde klap. Rond die tijd verhuisden ze naar de Dorpsweg, waar ze een gelukkige tijd hadden. Nico de vrijheid, Ruud de rust om te leren, Ans haar jongste zuster als overbuurvrouw. In 1975 werden ze heel bewust ouders van hun tweede kind (Ruud was aanwezig bij de bevalling), Martine Marretje, vernoemd naar mama en naar Ans' moeder. De gynaecoloog adviseerde hen hierna te stoppen. Ze werden het na het vervullen van deze rijkeluiswens direct eens. Het huis waar zij woonden (vrije sector) werd duurder en de eigenaar wilde het voor zichzelf voor na zijn pensionering. In 1979 kochten ze een huis in de nieuwbouw van Maartensdijk. Braamsluiper 6. Ruud's beroepsmatige loopbaan werd: 1971-1977 aks manschap in de blusploeg; 1977-1983 bevelvoerder postcommandant; 1979: brandmeester van dienst, verantwoordelijk voor brandbestrijding in de gemeente Utrecht na kantoortijd; September 1983: toegevoegd aan de staf op de afdeling opleiding en organisatie. Resumerend (dertien jaar brandweerervaring, 9 jaar duikervaring, 7 jaar diensten GGD. Zijn grote hobby was zwemmen. Begonnen op dertienjarige leeftijd (zelfs tante Rie, oom Jan Dalemans en een derde oom konden het hem niet leren). Zat als vijftienjarige in de selectiewedstrijden voor de kring Amsterdam voor de Olympische Spelen in Mexico City. Daarna nog een aantal jaren waterpolo. Speelde twee jaar muziek in Act Phase Organization te Amsterdam en dertien jaar bij The Jingles in Utrecht. Ziet als zijn grootste prestatie hun optreden voor twintigduizend man tijdens de opnamen van Rock Palast WDR in de Westfalen Halle te Dortmund..
• is brandweerofficier - Begon bij de Brandweer van Utrecht en kwam later in dienst van de Nederlandse Spoorwegen. Doorliep de rangen vanaf onder aan de ladder (aspirant brandwacht, brandwacht tweede klas, brandwacht eerste klas en hoofdbrandwacht, vervolgens de kaderfuncties onderbrandmeester en brandmeester en toen door naar de officiersrangen adjunct hoofdbrandmeester, adjunct hoofdbrandmeester eerste klas, hoofdbrandmeester, hoofdbrandmeester eerste klas en tenslotte commandeur. Een commandeur is veelal de rang van de commandant van een gemeente van rond de 60.000 inwoners. Zijn uiteindelijke rang is commandeur 1e klas, verbonden aan zijn werk als Projectleider Veiligheid Betuweroute.

Eigen code:

Beschrijving

Woonplaatsen

Beroepen

Bronnen