Dialoog met Sturkop, Ko en Tiny    

Soort:
Datum:
Plaats:
Onderwerp:
Archief:
Toegangsnr.:
Inventarisnr.:
Eigen code: :

Diversen
21 jun 1987
Apeldoorn
VIII-1
Eigen ordners met genealogische journaals - Dialoog met/over Sturkop (mijn ouders) ()
 
 
0712


Vermeld:
Jacobus Sturkop
Genealogisch journaal - 21 juni 1987.
Bezoek van mijn ouders.
· Papa had tot in de oorlog nog nooit sterke drank gebruikt. Na de bevrijding kwam op een dag hun huisvriend Piet Schreurs op bezoek, met drank bij zich. In heel Amsterdam was toen geen alcohol te krijgen, maar Piet versierde van alles. Ik herinner me hem nog wel en mocht hem. Hij was een schreeuwerige Mokummer met een grote bek, die in het verzet had gezeten en verscheidene moffen had "neergelegd". Hij kon niet goed aan de bevrijding wennen en liep nog met een revolver op zak (die heeft hij mij later nog wel eens laten zien). Op de O.Z. waar wij woonden hadden we een halve voordeur en mijn vader schrok zich op een keer ongelukkig, toen Piet van over de halve deur op ratten op de wallekant schoot. Terug naar de drank. Piet, papa en mama namen een borrel en Piet besloot dat dit in theekopjes kon. Na zijn zoveelste kopje moest papa met door mama te hulp gehaalde buren bewusteloos naar bed worden gedragen. Toen hij langer dan 24 uur bleef slapen heeft mijn moeder de huisarts gewaarschuwd, die woedend constateerde dat papa leed aan een methylvergiftiging, die zeer kwalijke gevolgen had kunnen hebben. Methylalcohol was toen een beruchte oorzaak van sterfte en levenslange kwalen.
· Piet ritselde ook gamellen met voedsel van de voedseldistributie. Op een keer kwam hij aan met zo'n gamel en haalde er een stengun uit, die hij in het eten had gestoken nadat hij hem van de B.S. had gestolen. Omdat hij nog munitie nodig had jatte hij die de dag daarop op dezelfde plaats.
. Piet had peper-en-zout-kleurig peenhaar. Mijn ouders hadden hem leren kennen bij de buren verderop, die een verzetshaard herbergden. Zíj heette tante Bep; haar zoontje Roy was mijn boezemvriendje en zijn vader was door de Jappen in Indië gevangen. Piet had ook een zware legermotor; georganiseerd. Hij kwam hem tonen en nodigde mijn vader uit op de buddy sit plaats te nemen. Goddank was er toen nog nagenoeg geen verkeer in Amsterdam. Nauwelijks zat pa of Piet stoof weg en voor ze het wisten gierden ze over de Amstelveense Weg, laag in de bochten hangend met mijn iele pa in doodsnood achterop. Toen zij weer terug waren schold Piet mijn vader uit voor "gekreukeld krantenpapier".